1 Mas agora, assim diz o SENHOR que te criou, ó Jacó, e que te formou, ó Israel: Não temas, porque eu te remi; chamei-te pelo teu nome, tu és meu.

2 Quando passares pelas águas estarei contigo, e quando pelos rios, eles não te submergirão; quando passares pelo fogo, não te queimarás, nem a chama arderá em ti.

3 Porque eu sou o Senhor teu Deus, o Santo de Israel, o teu Salvador; dei o Egito por teu resgate, a Etiópia e a Seba em teu lugar.

4 Visto que foste precioso aos meus olhos, também foste honrado, e eu te amei, assim dei os homens por ti, e os povos pela tua vida.

5 Não temas, pois, porque estou contigo; trarei a tua descendência desde o oriente, e te ajuntarei desde o ocidente.

6 Direi ao norte: Dá; e ao sul: Não retenhas; trazei meus filhos de longe e minhas filhas das extremidades da terra,

7 A todos os que são chamados pelo meu nome, e os que criei para a minha glória: eu os formei, e também eu os fiz.

8 Trazei o povo cego, que tem olhos; e os surdos, que têm ouvidos.

9 Todas as nações se congreguem, e os povos se reúnam; quem dentre eles pode anunciar isto, e fazer-nos ouvir as coisas antigas? Apresentem as suas testemunhas, para que se justifiquem, e se ouça, e se diga: Verdade é.

10 Vós sois as minhas testemunhas, diz o Senhor, e meu servo, a quem escolhi; para que o saibais, e me creiais, e entendais que eu sou o mesmo, e que antes de mim deus nenhum se formou, e depois de mim nenhum haverá.

11 Eu, eu sou o Senhor, e fora de mim não há Salvador.

12 Eu anunciei, e eu salvei, e eu o fiz ouvir, e deus estranho não houve entre vós, pois vós sois as minhas testemunhas, diz o Senhor; eu sou Deus.

13 Ainda antes que houvesse dia, eu sou; e ninguém há que possa fazer escapar das minhas mãos; agindo eu, quem o impedirá?

14 Assim diz o SENHOR, vosso Redentor, o Santo de Israel: Por amor de vós enviei a babilônia, e a todos fiz descer como fugitivos, os caldeus, nos navios com que se vangloriavam.

15 Eu sou o Senhor, vosso Santo, o Criador de Israel, vosso Rei.

16 Assim diz o Senhor, o que preparou no mar um caminho, e nas águas impetuosas uma vereda;

17 O que fez sair o carro e o cavalo, o exército e a força; eles juntamente se deitaram, e nunca se levantarão; estão extintos; como um pavio se apagaram.

18 Não vos lembreis das coisas passadas, nem considereis as antigas.

19 Eis que faço uma coisa nova, agora sairá à luz; porventura não a percebeis? Eis que porei um caminho no deserto, e rios no ermo.

20 Os animais do campo me honrarão, os chacais, e os avestruzes; porque porei águas no deserto, e rios no ermo, para dar de beber ao meu povo, ao meu eleito.

21 A esse povo que formei para mim; o meu louvor relatarão.

22 Contudo tu não me invocaste a mim, ó Jacó, mas te cansaste de mim, ó Israel.

23 Não me trouxeste o gado miúdo dos teus holocaustos, nem me honraste com os teus sacrifícios; não te fiz servir com ofertas, nem te fatiguei com incenso.

24 Não me compraste por dinheiro cana aromática, nem com a gordura dos teus sacrifícios me satisfizeste, mas me deste trabalho com os teus pecados, e me cansaste com as tuas iniqüidades.

25 Eu, eu mesmo, sou o que apago as tuas transgressões por amor de mim, e dos teus pecados não me lembro.

26 Faze-me lembrar; entremos juntos em juízo; conta tu as tuas razões, para que te possas justificar.

27 Teu primeiro pai pecou, e os teus intérpretes prevaricaram contra mim.

28 Por isso profanei os príncipes do santuário; e entreguei Jacó ao anátema, e Israel ao opróbrio.

1 Et nunc haec dicit Dominus,qui creavit te, Iacob, et formavit te, Israel: Noli timere, quia redemi teet vocavi te nomine tuo; meus es tu.

2 Cum transieris per aquas, tecum ero,et flumina non operient te;cum ambulaveris in igne, non combureris,et flamma non ardebit in te,

3 quia ego Dominus Deus tuus,Sanctus Israel, salvator tuus:dedi propitiationem tuam Aegyptum,Aethiopiam et Saba pro te.

4 Quoniam pretiosus factus es in oculis meiset gloriosus, ego diligo teet dabo homines pro teet populos pro anima tua.

5 Noli timere, quoniam ego tecum sum:ab oriente adducam semen tuumet ab occidente congregabo te.

6 Dicam aquiloni: "Da"et austro: "Noli prohibere;affer filios meos de longinquoet filias meas ab extremis terrae.

7 Omnem, qui vocatur nomine meo,in gloriam meam creavi eum,formavi eum et feci eum".

8 Educ foras populum caecum, et oculos habentem,surdos, et aures eis sunt.

9 Omnes gentes congregentur simul,et colligantur nationes:quis in eis annuntiabit istudet priora audire nos faciet?Dent testes suos et iustificenturet audiant et dicant: "Vere".

10 Vos testes mei, dicit Dominus,et servus meus, quem elegi,ut sciatis et credatis mihiet intellegatis quia ego ipse sum;ante me non est formatus Deuset post me non erit.

11 Ego, ego sum Dominus,et non est absque me salvator.

12 Ego, annuntiavi et salvavi;auditum feci, et non fuit in vobis alienus;et vos testes mei, dicit Dominus,et ego Deus,

13 iam ab initio ego ipse.Et non est qui de manu mea eruat; operabor, et quis avertet illud? ".

14 Haec dicit Dominus, redemptor vester,Sanctus Israel: Propter vos misi in Babylonemet detraxi fugitivos universoset Chaldaeos in navibus suis gloriantes.

15 Ego Dominus, Sanctus vester,creans Israel, rex vester ".

16 Haec dicit Dominus,qui dedit in mari viamet in aquis torrentibus semitam;

17 qui eduxit quadrigam et equum,agmen et robustum;simul iacuerunt nec resurgent,contriti sunt quasi linum et exstincti sunt.

18 " Ne memineritis priorumet antiqua ne intueamini:

19 ecce ego facio nova,et nunc orientur: nonne cognoscitis ea?Utique ponam in deserto viamet in invio flumina.

20 Glorificabit me bestia agri,dracones et struthiones,quia dedi in deserto aquas,flumina in invio,ut darem potum populo meo, electo meo.

21 Populum istum formavi mihi;laudem meam narrabunt.

22 Non me invocasti, Iacob;immo taedio mei affectus es, Israel.

23 Non obtulisti mihi agnos holocausti tuiet victimis tuis non glorificasti me;non te gravavi in oblationenec laborem tibi praebui in ture.

24 Non emisti mihi argento calamumet adipe victimarum tuarum non inebriasti me;verumtamen servire me fecisti in peccatis tuis,praebuisti mihi laborem in iniquitatibus tuis.

25 Ego, ego sum ipse, qui deleo iniquitates tuas propter meet peccatorum tuorum non recordabor.

26 Memorem me redde, iudicium agamus simul:narra, ut iustificeris.

27 Pater tuus primus peccavit,et interpretes tui praevaricati sunt in me;

28 et contaminavi principes sanctuarii,dedi ad internecionem Iacobet Israel in opprobrium ".