1 Assim diz o SENHOR ao seu ungido, a Ciro, a quem tomo pela mão direita, para abater as nações diante de sua face, e descingir os lombos dos reis, para abrir diante dele as portas, e as portas não se fecharão.

2 Eu irei adiante de ti, e endireitarei os caminhos tortuosos; quebrarei as portas de bronze, e despedaçarei os ferrolhos de ferro.

3 Dar-te-ei os tesouros escondidos, e as riquezas encobertas, para que saibas que eu sou o Senhor, o Deus de Israel, que te chama pelo teu nome.

4 Por amor de meu servo Jacó, e de Israel, meu eleito, eu te chamei pelo teu nome, pus o teu sobrenome, ainda que não me conhecesses.

5 Eu sou o Senhor, e não há outro; fora de mim não há Deus; eu te cingirei, ainda que tu não me conheças;

6 Para que se saiba desde o nascente do sol, e desde o poente, que fora de mim não há outro; eu sou o Senhor, e não há outro.

7 Eu formo a luz, e crio as trevas; eu faço a paz, e crio o mal; eu, o Senhor, faço todas estas coisas.

8 Destilai, ó céus, dessas alturas, e as nuvens chovam justiça; abra-se a terra, e produza a salvação, e ao mesmo tempo frutifique a justiça; eu, o Senhor, as criei.

9 Ai daquele que contende com o seu Criador! o caco entre outros cacos de barro! Porventura dirá o barro ao que o formou: Que fazes? ou a tua obra: Não tens mãos?

10 Ai daquele que diz ao pai: Que é o que geras? E à mulher: Que dás tu à luz?

11 Assim diz o Senhor, o Santo de Israel, aquele que o formou: Perguntai-me as coisas futuras; demandai-me acerca de meus filhos, e acerca da obra das minhas mãos.

12 Eu fiz a terra, e criei nela o homem; eu o fiz; as minhas mãos estenderam os céus, e a todos os seus exércitos dei as minhas ordens.

13 Eu o despertei em justiça, e todos os seus caminhos endireitarei; ele edificará a minha cidade, e soltará os meus cativos, não por preço nem por presente, diz o Senhor dos Exércitos.

14 Assim diz o SENHOR: O trabalho do Egito, e o comércio dos etíopes e dos sabeus, homens de alta estatura, passarão para ti, e serão teus; irão atrás de ti, virão em grilhões, e diante de ti se prostrarão; far-te-ão as suas súplicas, dizendo: Deveras Deus está em ti, e não há nenhum outro deus.

15 Verdadeiramente tu és o Deus que te ocultas, o Deus de Israel, o Salvador.

16 Envergonhar-se-ão, e também se confundirão todos; cairão juntamente na afronta os que fabricam imagens.

17 Porém Israel é salvo pelo Senhor, com uma eterna salvação; por isso não sereis envergonhados nem confundidos em toda a eternidade.

18 Porque assim diz o Senhor que tem criado os céus, o Deus que formou a terra, e a fez; ele a confirmou, não a criou vazia, mas a formou para que fosse habitada: Eu sou o Senhor e não há outro.

19 Não falei em segredo, nem em lugar algum escuro da terra; não disse à descendência de Jacó: Buscai-me em vão; eu sou o Senhor, que falo a justiça, e anuncio coisas retas.

20 Congregai-vos, e vinde; chegai-vos juntos, os que escapastes das nações; nada sabem os que conduzem em procissão as suas imagens de escultura, feitas de madeira, e rogam a um deus que não pode salvar.

21 Anunciai, e chegai-vos, e tomai conselho todos juntos; quem fez ouvir isto desde a antiguidade? Quem desde então o anunciou? Porventura não sou eu, o Senhor? Pois não há outro Deus senão eu; Deus justo e Salvador não há além de mim.

22 Olhai para mim, e sereis salvos, vós, todos os termos da terra; porque eu sou Deus, e não há outro.

23 Por mim mesmo tenho jurado, já saiu da minha boca a palavra de justiça, e não tornará atrás; que diante de mim se dobrará todo o joelho, e por mim jurará toda a língua.

24 De mim se dirá: Deveras no Senhor há justiça e força; até ele virão, mas serão envergonhados todos os que se indignarem contra ele.

25 Mas no Senhor será justificada, e se gloriará toda a descendência de Israel.

1 Haec dicit Dominus de uncto suo Cyro: Apprehendi dexteram eius,ut subiciam ante faciem eius genteset dorsa regum vertamet aperiam coram eo ianuas;et portae non claudentur.

2 Ego ante te iboet montes humiliabo;portas aereas conteramet vectes ferreos confringam.

3 Et dabo tibi thesauros absconditoset divitias occultas,ut scias quia ego Dominus,qui vocavi te nomine tuo, Deus Israel.

4 Propter servum meum Iacobet Israel electum meum,et vocavi te nomine tuo;designavi te, et non cognovisti me.

5 Ego Dominus, et non est amplius:extra me non est Deus.Accinxi te, et non cognovisti me,

6 ut sciant ab ortu solis et ab occidentequoniam absque me nullus est.Ego Dominus, et non est alter,

7 formans lucem et creans tenebras,faciens pacem et creans malum:ego Dominus faciens omnia haec.

8 Rorate, caeli, desuper, et nubes pluant iustitiam;aperiatur terraet germinet salvationem;et iustitia oriatur simul:ego Dominus creavi eam ".

9 Vae, qui contradicit fictori suo,testa de vasis fictilibus terrae!Numquid dicet lutum figulo suo: " Quid facis? "et " Opus tuum absque manibus est "?

10 Vae, qui dicit patri: " Quid generas? "et mulieri: " Quid parturis? ".

11 Haec dicit Dominus,Sanctus Israel, plastes eius: Numquid ventura interrogatis me super filios meoset super opus manuum mearum mandatis mihi?

12 Ego feci terramet hominem super eam creavi ego;manus meae tetenderunt caelos,et omni militiae eorum mandavi.

13 Ego suscitavi eum in iustitiaet omnes vias eius dirigam;ipse aedificabit civitatem meamet captivitatem meam dimittetnon in pretio neque in muneribus ",dicit Dominus exercituum.

14 Haec dicit Dominus: Labor Aegypti et negotiatio Aethiopiaeet Sabaim viri sublimesad te transibunt et tui erunt;post te ambulabunt,vincti manicis pergent et te adorabuntteque deprecabuntur:Tantum in te est Deus,et non est absque te Deus!".

15 Vere tu es Deus absconditus,Deus Israel, salvator.

16 Confusi sunt et erubuerunt omnes,simul abierunt in confusionem fabricatores idolorum.

17 Israel salvatus est in Domino salute aeterna;non confundemini et non erubescetisusque in saeculum saeculi.

18 Quia haec dicit Dominus,qui creavit caelos, ipse Deus,qui formavit terram et fecit eam, ipse fundavit eam;non ut vacua esset, creavit eam,ut habitaretur, formavit eam: Ego Dominus, et non est alius.

19 Non in abscondito locutus sum,in loco terrae tenebroso;non dixi semini Iacob:Frustra quaerite me".Ego Dominus loquens iustitiam,annuntians recta.

20 Congregamini et venite et accedite simul,qui salvati estis ex gentibus.Nescierunt, qui levant lignum sculpturae suaeet rogant deum non salvantem.

21 Annuntiate et venite et consiliamini simul.Quis auditum fecit hoc ab initio,ex tunc praedixit illud?Numquid non ego Dominus,et non est ultra Deus absque me?Deus iustus et salvans non est praeter me.

22 Convertimini ad me et salvi eritis,omnes fines terrae,quia ego Deus, et non est alius.

23 In memetipso iuravi:Egressa est de ore meo iustitia,verbum, quod non revertetur;quia mihi curvabitur omne genu,et iurabit omnis lingua ".

24 " Tantum in Domino " dicent sunt iustitiae et robur! ".Ad eum venient et confundenturomnes, qui repugnant ei;

25 in Domino iustificabitur et laudabituromne semen Israel.