28 Un als er des gsait het, goht da(er) vora un zeht nuf nohch Jerusalem.

29 Un s isch bassiert, als er nohch vu Betfage un Betanien a d Berg kummt, dr Elberg heißt, do schickt da(er) zwei Jinger

30 un sait: Gehn hi in des Dorf (Kaff), des vor uns(us) liet. Un wenn na rikumme, den na ä Esili abunde find, uf däm noh ne ä Mensch gsässä het; bindet s los un hole's her!

31 Un wenn äich jemads froge doet: Wurum bindet ihr s los?, dann(dnoh) sage na: Dr Herr bruuchs.

32 Un de na(er) gschickt het, gehn hi un find's, we er zue nene gsait het.

33 Als sie aba des Esili losbinde, sage sini Herre zue nene: Wurum binde ihr des Esili los?

34 De aba sage: Dr Herr bruuchs.

35 Un sie bringe's zue Jesus un werfe ihri Kleida uf des Esili un hocke Jesus druf.

36 Als sa(er) etze nazeht, lege sie ihri Kleida uf d Wäg.

37 Un als er scho nohch am Schtich vum Elberg war, fange de ganze Lit mit d Jinger a, mit Fräid(Freud) Gott z lobe mit luta Schtimm iba alli Tade, de sie gsähne hän,

38 un sage: Globt isch, der do kummt, dr Kenig, in däm Name vum Herrn! Friede isch im Himmel un Ehri in dr Hechi!

39 Un ä baar Pharisäer sage zue nem: Meischta, wies doch dini Jinger zrecht!

40 Er git zantwort un sait: Ich sag äich: Wenn de schwiege den, so wäre de Schtei (Wackes) brelle.