1 Un als sie in d Nächi vu Jerusalem kumme sin, nohch Betfage un Betanien an d Elberg, schickt da zwei vu sinene Jinger

2 un sait zue nene: Gehn ane in s Dorf (Kaff), des vor äich liit. Un soweh na inekumme, werde na ä jungä Esel abunde find, uf däm noh ne ä Mensch gsässä het; binde nen los un fihre nen her!

3 Un wenn jemads zue äich sage doet: Wurum d na des?, dann(dnoh) sage: Dr Herr bedarfs, un na schickts s gli wieda her.

4 Un sie gen ane un find s Esili abunde an nere Dire druße am Wäg un häns los bunde.

5 Un ä baar, de dert gschtande sin, sage zue nene: Was mache ihr do, daß sa des Esili losbinde?

6 Sie sage aba zue nene, we nene Jesus gsait het, un de len's zue.

7 Un sie häns Esili zö nem gfihrt un lege ihri Kleida druf, un na het sich druf gsetzt.

8 Un vieli lege ihri Kleida uf d Wäg, anderi aba greni Zwiigli, de sie uf fem Acka abghaue hän.

9 Un de de vorusgange un de nochgfolgt sin, brelle: Hosianna! Globt isch, der do kummt im Name vum Herr!

10 Globt isch s Rich vu unsrem Vada (Babbe) David, des do kummt! Hosianna in dr Hächi!

11 Un Jesus goht ine nohch Jerusalem in d Tempel, un na bschaut ringsum ällei, un schbot am Obend goht da üsä nohch Betanien mit sinene zwöelf.