22 D Schriftgelehrti aba, de vu Jerusalem abe ku sin, hän gsait: Er het dr Deufel, un: na tribt di bese Geischter mit nem Oberschte uns(us).

23 Jesus aba reft si zämme un sait zü nene in Glichnissen: We kann dr Sadan d Satan ustribe?

24 Wenn ä Rich mit sich selba ueis isch, kas nit bschdo.

25 Un wenn ä Hus mit sich selba ueins wird, kas nit bschdo.

26 Schdot dr Sadan gege sich selba uf un isch mit sich selba ueins, so ka na nit bschtdo, sundern s isch uns(us) mit däm.

27 Keina ka aba in s Hus vum Schtarke ibreche un sini Sache schtäle, wenn na nit zvor d Schtarke fesselt; erscht dann(dnoh) ka na si Hus usraube.

28 Gib obacht, i(ich) sag äich: Alli Sinde weerdä d Menschekinda vugeh, au d Läschterunge, soviel si au läschtere d;

29 wer aba d heilige Geischt läschtert, der het keini Vugebig fir Immer un Ewig, sundern isch ewig sini Sinde schuldig.

30 Denn si hän gsait: Na het ä uns(us)übere Geischt.