13 And then, two of them, on that very day, were going to a little town named Emmaus, which was about seven miles from Jerusalem.

14 And they were talking together about all those things which had taken place.

15 And while they were talking and questioning together, Jesus himself came near and went with them.

16 But their eyes were not open that they might have knowledge of him.

17 And he said to them, What are you talking about together while you go?

18 Then stopping, and looking sadly at him, one of them, named Cleopas, said to him, Are you the only man living in Jerusalem who has not had news of the things which have taken place there at this time?

19 And he said to them, What things? And they said, The things to do with Jesus of Nazareth, who was a prophet, great in his acts and his words, before God and all the people:

20 And how the chief priests and our rulers gave him up to be put to death on the cross.

21 But we were hoping that he would be the Saviour of Israel. In addition to all this he has now let three days go by from the time when these things took place;

22 And certain women among us gave us cause for wonder, for they went early to the place where his body had been put,

23 And it was not there; then they came saying that they had seen a vision of angels who said that he was living.

24 And some of those who were with us went to the place, and saw that it was as the women had said, but him they did not see.

25 And he said, O foolish men! how slow you are to give belief to what the prophets have said.

26 Was it not necessary for the Christ to go through these things, and to come into his glory?

27 And he made clear to them all the things in the Writings, from Moses and from all the prophets, which had to do with himself.

28 And they came near the town to which they were going, and he seemed as if he was going on;

29 But they kept him back, saying, Do not go, for evening is near, the day is almost gone. And he went in with them.

30 And when he was seated with them at table, he took the bread, and said words of blessing and, making division of it, he gave it to them.

31 And then their eyes were open, and they had knowledge of him, but he went from their view.

32 And they said to one another, Were not our hearts burning in us while he was talking to us on the way, making clear to us the holy Writings?

13 Kaj jen du el ili iris en tiu sama tago al vilaĝo nomata Emaus, kiu estas malproksime de Jerusalem sesdek stadiojn.

14 Kaj ili interparolis inter si pri ĉio tio, kio okazis.

15 Kaj dum ili interparolis kaj diskutis inter si, Jesuo mem alproksimiĝis kaj iris kun ili.

16 Sed iliaj okuloj estis malhelpataj tiel, ke ili lin ne rekonis.

17 Kaj li diris al ili:Kiaj vortoj estas tiuj, kiujn vi interŝanĝas, dum vi iras? Kaj ili haltis, kun malgaja mieno.

18 Kaj unu el ili, nomata Kleopas, responde diris al li:Ĉu nur vi sola loĝas en Jerusalem, kaj ne scias tion, kio tie okazis en ĉi tiuj tagoj?

19 Kaj li diris al ili:Kion? Kaj ili diris al li:Pri Jesuo, la Nazaretano, kiu estis profeto potenca age kaj parole antaŭ Dio kaj la tuta popolo;

20 kaj kiel la ĉefpastroj kaj niaj regantoj transdonis lin por kondamno al morto, kaj lin krucumis.

21 Sed ni esperis, ke li estas tiu, kiu elaĉetos Izraelon. Kaj plie, krom ĉio tio, hodiaŭ estas jam la tria tago, de kiam tio okazis.

22 Ankaŭ mirigis nin iuj virinoj el inter ni, kiuj estis frumatene apud la tombo,

23 kaj ne trovinte lian korpon, revenis, dirante, ke ili ankaŭ vidis vizion de anĝeloj, kiuj diris, ke li vivas.

24 Kaj iuj el nia kunularo iris al la tombo, kaj trovis tiel, kiel diris la virinoj; sed lin ili ne vidis.

25 Kaj li diris al ili:Ho malsaĝuloj kaj kore malviglaj por kredi ĉion, kion la profetoj antaŭparolis!

26 Ĉu la Kristo ne devis suferi ĉion tion, kaj eniri en sian gloron?

27 Kaj komencante de Moseo kaj de ĉiuj profetoj, li klarigis al ili el ĉiuj Skriboj la dirojn pri li mem.

28 Kaj ili alproksimiĝis al la vilaĝo, kien ili iris, kaj li ŝajnigis al ili, kvazaŭ li pluen iros.

29 Kaj ili retenis lin, dirante:Restu ĉe ni, ĉar estas preskaŭ vespere, kaj la tago jam malkreskas. Kaj li eniris, por resti ĉe ili.

30 Kaj dum li sidis kun ili ĉe manĝo, li prenis panon, kaj ĝin benis kaj dispecigis kaj donis al ili.

31 Kaj iliaj okuloj malfermiĝis, kaj ili rekonis lin, kaj li fariĝis nevidebla por ili.

32 Kaj ili diris unu al alia:Ĉu nia koro ne brulis en ni, dum li parolis kun ni sur la vojo, dum li klarigis al ni la Skribojn?