1 En Hij zeide ook een gelijkenis tot hen, daartoe strekkende, dat men altijd bidden moet, en niet vertragen;

2 Zeggende: Er was een zeker rechter in een stad, die God niet vreesde, en geen mens ontzag.

3 En er was een zekere weduwe in dezelfde stad, en zij kwam tot hem, zeggende: Doe mij recht tegen mijn wederpartij.

4 En hij wilde voor een langen tijd niet; maar daarna zeide hij bij zichzelven: Hoewel ik God niet vreze, en geen mens ontzie;

5 Nochtans, omdat deze weduwe mij moeilijk valt, zo zal ik haar recht doen, opdat zij niet eindelijk kome, en mij het hoofd breke.

6 En de Heere zeide: Hoort, wat de onrechtvaardige rechter zegt.

7 Zal God dan geen recht doen Zijn uitverkorenen, die dag en nacht tot Hem roepen, hoewel Hij lankmoedig is over hen?

8 Ik zeg u, dat Hij hun haastelijk recht doen zal. Doch de Zoon des mensen, als Hij komt, zal Hij ook geloof vinden op de aarde?

1 耶稣对他们讲一个比喻， 论到人必须常常祈祷， 不可灰心。

2 他说： "某城里有一个法官， 不惧怕 神， 也不尊敬人。

3 那城里有一个寡妇， 常常来到他那里， 说： ‘求你给我伸冤， 使我脱离我的对头！ ’

4 他多次不肯， 后来心里说： ‘我虽然不惧怕 神， 也不尊敬人，

5 只是因为这寡妇常常来麻烦我， 就给她伸冤吧， 免得她不断地来缠扰我。’"

6 主说： "你们听听这不义的法官所说的话吧。

7 难道 神不会为昼夜呼吁他的选民伸冤吗？难道 神会耽误他们吗？

8 我告诉你们， 他要快快地给他们伸冤。然而人子来的时候， 在世上找得到这种信心吗？"