1 Want het Koninkrijk der hemelen is gelijk een heer des huizes, die met den morgenstond uitging, om arbeiders te huren in zijn wijngaard.

2 En als hij met de arbeiders eens geworden was, voor een penning des daags, zond hij hen heen in zijn wijngaard.

3 En uitgegaan zijnde omtrent de derde ure, zag hij anderen, ledig staande op de markt.

4 En hij zeide tot dezelve: Gaat ook gij heen in den wijngaard, en zo wat recht is, zal ik u geven. En zij gingen.

5 Wederom uitgegaan zijnde omtrent de zesde en negende ure, deed hij desgelijks.

6 En uitgegaan zijnde omtrent de elfde ure, vond hij anderen ledig staande, en zeide tot hen: Wat staat gij hier den gehele dag ledig?

7 Zij zeiden tot hem: Omdat ons niemand gehuurd heeft. Hij zeide tot hen: Gaat ook gij heen in den wijngaard, en zo wat recht is, zult gij ontvangen.

8 Als het nu avond geworden was, zeide de heer des wijngaards, tot zijn rentmeester: Roep de arbeiders, en geef hun het loon, beginnende van de laatsten tot de eersten.

9 En als zij kwamen, die ter elfder ure gehuurd waren, ontvingen zij ieder een penning.

10 En de eersten komende, meenden, dat zij meer ontvangen zouden; en zij zelven ontvingen ook elk een penning.

11 En dien ontvangen hebbende, murmureerden zij tegen den heer des huizes,

12 Zeggende: Deze laatsten hebben maar een uur gearbeid, en gij hebt ze ons gelijk gemaakt, die den last des daags en de hitte gedragen hebben.

13 Doch hij, antwoordende, zeide tot een van hen: Vriend! ik doe u geen onrecht; zijt gij niet met mij eens geworden voor een penning?

14 Neem het uwe en ga heen. Ik wil deze laatsten ook geven, gelijk als u.

15 Of is het mij niet geoorloofd, te doen met het mijne, wat ik wil? Of is uw oog boos, omdat ik goed ben?

16 Alzo zullen de laatsten de eersten zijn, en de eersten de laatsten; want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren.

1 "天国好像一个家主， 清早出去雇请工人到他的葡萄园工作。

2 他和工人讲定了一天的工钱是一个银币， 然后派他们到葡萄园去。

3 大约九点钟， 他又出去， 看见还有人闲站在街市上，

4 就对他们说： ‘你们也到葡萄园来吧， 我会给你们合理的工钱。’

5 他们就去了。约在正午和下午三点钟， 他又出去， 也是这样作。

6 下午五点钟左右， 他再出去， 看见还有人站着， 就问他们： ‘你们为什么整天站在这里不去作工？’

7 他们回答： ‘没有人用我们。’他说： ‘你们也到葡萄园来吧。’

8 到了黄昏， 园主对管工说： ‘把工人叫来， 给他们工钱， 从最后的开始， 到最先来的。’

9 那些下午五点钟才开始作工的人来了， 每个人都领到一个银币。

10 最先作工的人也来了， 以为会多得一点， 但每个人也是领到一个银币。

11 他们领到之后， 就埋怨家主， 说：

12 ‘我们整天在烈日之下劳苦， 这些后来的人只工作了一个小时， 你却给他们跟我们一样的工钱。’

13 家主回答他们当中的一个， 说： ‘朋友， 我并没有亏待你。你我不是讲定了一个银币吗？

14 拿你的工钱走吧！ 我给那后来的和给你的一样， 是我的主意。

15 难道我不可以照自己的主意用我的财物吗？还是因为我仁慈你就嫉妒呢？’

16 因此， 在后的将要在前， 在前的将要在后。"