12 Kaj denove la Izraelidoj faris malbonon antaŭ la okuloj de la Eternulo; kaj la Eternulo fortigis Eglonon, reĝon de Moab, kontraŭ Izrael, pro tio, ke ili faris malbonon antaŭ la okuloj de la Eternulo.

13 Kaj li aligis al si la Amonidojn kaj Amalekidojn, kaj iris kaj venkobatis Izraelon, kaj ili ekposedis la urbon de Palmoj.

14 Kaj la Izraelidoj servis al Eglon, reĝo de Moab, dum dek ok jaroj.

15 Kaj la Izraelidoj ekkriis al la Eternulo, kaj la Eternulo aperigis por ili savanton, Ehudon, filon de Gera, Benjamenidon, maldekstramanulon. Kaj la Izraelidoj sendis per li donacojn al Eglon, reĝo de Moab.

16 Kaj Ehud faris al si glavon dutranĉan, havantan la longon de unu ulno, kaj zonis ĝin sub sia vesto al sia dekstra femuro.

17 Kaj li prezentis la donacojn al Eglon, reĝo de Moab; Eglon estis homo tre grasdika.

18 Kaj kiam li finis la prezentadon de la donacoj, li foririgis la homojn, kiuj alportis la donacojn.

19 Sed li mem revenis de la idoloj en Gilgal, kaj diris:Mi devas diri al vi ion sekretan, ho reĝo. Kaj tiu diris:Silentu! Kaj eliris de apud li ĉiuj, kiuj staris apud li.

20 Kaj Ehud eniris al li, kiam li sidis en malvarmeta ĉambreto, kiu estis por li sola; kaj Ehud diris:Mi havas por vi vorton de Dio; kaj li leviĝis de la seĝo.

21 Tiam Ehud etendis sian maldekstran manon, kaj prenis la glavon de sia dekstra femuro, kaj enpuŝis ĝin en lian ventron tiel,

22 ke eĉ la tenilo eniris post la tranĉfero, kaj la graso kovris la tranĉferon; ĉar li ne eltiris la glavon el lia ventro, kaj ĝi trapenetris la postan parton de la korpo.

23 Kaj Ehud eliris en la vestiblon, kaj fermis post si la pordon de la ĉambreto, kaj ŝlosis ĝin.

24 Kiam li eliris, la servantoj de la reĝo venis, kaj vidis, ke la pordo de la ĉambreto estas ŝlosita, kaj ili diris:Certe pro natura bezono li estas en la malvarmeta ĉambreto.

25 Kaj ili atendis longe, sed neniu malfermis la pordon de la ĉambreto; tiam ili prenis la ŝlosilon kaj malŝlosis, kaj ili vidis, ke ilia sinjoro kuŝas malviva sur la tero.

26 Kaj dum ili staris konsternitaj, Ehud forkuris, kaj li preterpasis la idolojn kaj forkuris al Seira.

27 Kaj kiam li alvenis, li ektrumpetis per korno sur la monto de Efraim, kaj la Izraelidoj malsupreniris kun li de la monto, kaj li estis antaŭ ili.

28 Kaj li diris al ili:Kuru post mi; ĉar la Eternulo transdonis viajn malamikojn, la Moabidojn, en viajn manojn. Kaj ili iris post li, kaj okupis la transirejon de Jordan, kondukantan al Moab, kaj permesis al neniu transiri.

29 Kaj ili mortigis en tiu tempo ĉirkaŭ dek mil virojn el la Moabidoj, homojn sanajn kaj fortajn; kaj neniu saviĝis.

30 Kaj en tiu tago Moab humiliĝis sub la manojn de la Izraelidoj; kaj la lando ripozis dum okdek jaroj.

12 and the sons of Israel add to do the evil thing in the eyes of Jehovah; and Jehovah strengtheneth Eglon king of Moab against Israel, because that they have done the evil thing in the eyes of Jehovah;

13 and he gathereth unto him the Bene-Ammon and Amalek, and goeth and smiteth Israel, and they possess the city of palms;

14 and the sons of Israel serve Eglon king of Moab eighteen years.

15 And the sons of Israel cry unto Jehovah, and Jehovah raiseth to them a saviour, Ehud son of Gera, a Benjamite (a man -- shut of his right hand), and the sons of Israel send by his hand a present to Eglon king of Moab;

16 and Ehud maketh for himself a sword, and it hath two mouths (a cubit [is] its length), and he girdeth it under his long robe on his right thigh;

17 and he bringeth near the present to Eglon king of Moab, and Eglon [is] a very fat man.

18 And it cometh to pass, when he hath finished to bring near the present, that he sendeth away the people bearing the present,

19 and he himself hath turned back from the graven images which [are] at Gilgal, and saith, A secret word I have unto thee, O king; and he saith, Hush! and go out from him do all those standing by him.

20 And Ehud hath come unto him, and he is sitting in the upper chamber of the wall which he hath for himself, and Ehud saith, A word of God I have unto thee; and he riseth from off the throne;

21 and Ehud putteth forth his left hand, and taketh the sword from off his right thigh, and striketh it into his belly;

22 and the haft also goeth in after the blade, and the fat shutteth on the blade, that he hath not drawn the sword out of his belly, and it goeth out at the fundament.

23 And Ehud goeth out at the porch, and shutteth the doors of the upper chamber upon him, and hath bolted [it];

24 and he hath gone out, and his servants have come in, and look, and lo, the doors of the upper chamber are bolted, and they say, He is only covering his feet in the inner chamber of the wall.

25 And they stay till confounded, and lo, he is not opening the doors of the upper chamber, and they take the key, and open, and lo, their lord is fallen to the earth -- dead.

26 And Ehud escaped during their tarrying, and hath passed by the images, and is escaped to Seirath.

27 And it cometh to pass, in his coming in, that he bloweth with a trumpet in the hill-country of Ephraim, and go down with him do the sons of Israel from the hill-country, and he before them;

28 and he saith unto them, Pursue after me, for Jehovah hath given your enemies, the Moabites, into your hand; and they go down after him, and capture the passages of the Jordan towards Moab, and have not permitted a man to pass over.

29 And they smite Moab at that time, about ten thousand men, all robust, and every one a man of valour, and not a man hath escaped,

30 and Moab is humbled in that day under the hand of Israel; and the land resteth eighty years.