14 Verflucht sei der Tag, darin ich geboren bin; der Tag müsse ungesegnet sein, darin mich meine Mutter geboren hat!
15 Verflucht sei der, so meinem Vater gute Botschaft brachte und sprach: Du hast einen jungen Sohn, daß er ihn fröhlich machen wollte.
16 Derselbige Mann müsse sein wie die Städte, so der HErr umgekehret und ihn nicht gereuet hat, und müsse des Morgens hören ein Geschrei und des Mittags ein Heulen!
17 Daß du mich doch nicht getötet hast in Mutterleibe! Daß meine Mutter mein Grab gewesen, und ihr Leib ewig schwanger geblieben wäre!
18 Warum bin ich doch aus Mutterleibe hervorkommen, daß ich solchen Jammer und Herzeleid sehen muß und meine Tage mit Schanden zubringen?
14 Lanet olsun doğduğum güne! 2 Kutlu olmasın annemin beni doğurduğu gün!
15 ‹‹Bir oğlun oldu!›› diyerek babama haber getiren, 2 Onu sevince boğan adama lanet olsun!
16 RABbin acımadan yerle bir ettiği 2 Kentler gibi olsun o adam! 2 Sabah feryatlar, 2 Öğlen savaş naraları duysun!
17 Çünkü beni annemin rahminde öldürmedi; 2 Annem mezarım olur, 2 Rahmi hep gebe kalırdı.
18 Neden ana rahminden çıktım? 2 Dert, üzüntü görmek, 2 Ömrümü utanç içinde geçirmek için mi?