46 και ειπεν μαριαμ μεγαλυνει η ψυχη μου τον κυριον

47 και ηγαλλιασεν το πνευμα μου επι τω θεω τω σωτηρι μου

48 οτι επεβλεψεν επι την ταπεινωσιν της δουλης αυτου ιδου γαρ απο του νυν μακαριουσιν με πασαι αι γενεαι

49 οτι εποιησεν μοι μεγαλεια ο δυνατος και αγιον το ονομα αυτου

50 και το ελεος αυτου εις γενεας γενεων τοις φοβουμενοις αυτον

51 εποιησεν κρατος εν βραχιονι αυτου διεσκορπισεν υπερηφανους διανοια καρδιας αυτων

52 καθειλεν δυναστας απο θρονων και υψωσεν ταπεινους

53 πεινωντας ενεπλησεν αγαθων και πλουτουντας εξαπεστειλεν κενους

54 αντελαβετο ισραηλ παιδος αυτου μνησθηναι ελεους

55 καθως ελαλησεν προς τους πατερας ημων τω αβρααμ και τω σπερματι αυτου εις τον αιωνα

46 И сказала Мария: величит душа Моя Господа,

47 и возрадовался дух Мой о Боге, Спасителе Моем,

48 что призрел Он на смирение Рабы Своей, ибо отныне будут ублажать Меня все роды;

49 что сотворил Мне величие Сильный, и свято имя Его;

50 и милость Его в роды родов к боящимся Его;

51 явил силу мышцы Своей; рассеял надменных помышлениями сердца их;

52 низложил сильных с престолов, и вознес смиренных;

53 алчущих исполнил благ, и богатящихся отпустил ни с чем;

54 воспринял Израиля, отрока Своего, воспомянув милость,

55 как говорил отцам нашим, к Аврааму и семени его до века.