1 Eis o que diz o Senhor a Ciro, seu ungido, que ele levou pela mão para derrubar as nações diante dele, para desatar o cinto dos reis, para abrir-lhe as portas, a fim de que nenhuma lhe fique fechada:

2 Irei eu mesmo diante de ti, aplainando as montanhas, arrebentando os batentes de bronze, arrancando os ferrolhos de ferro.

3 Dar-te-ei os tesouros enterrados e as riquezas escondidas, para mostrar-te que sou eu o Senhor, aquele que te chama pelo teu nome, o Deus de Israel.

4 É por amor de meu servo, Jacó, e de Israel que escolhi, que te chamei pelo teu nome, com títulos de honra, se bem que não me conhecesses.

5 Eu sou o Senhor, sem rival, não existe outro Deus além de mim. Eu te cingi, quando ainda não me conhecias,

6 a fim de que se saiba, do levante ao poente, que nada há fora de mim. Eu sou o Senhor, sem rival;

7 formei a luz e criei as trevas, busco a felicidade e suscito a infelicidade. Sou eu o Senhor, que faço todas essas coisas.

8 Que os céus, das alturas, derramem o seu orvalho, que as nuvens façam chover a vitória; abra-se a terra e brote a felicidade e ao mesmo tempo faça germinar a justiça! Sou eu, o Senhor, a causa de tudo isso.

9 Ai daquele que discute com quem o formou, vaso entre os vasilhames de terra! Acaso diz a argila ao oleiro: Que fazes? Acaso diz a obra ao operário: És incompetente?

10 Ai daquele que ousa dizer a seu pai: Por que me geraste? E à sua mãe: Por que me concebeste?

11 Eis o que diz o Senhor, o Santo de Israel e seu criador: Pretendeis pedir-me conta do futuro, ditar-me um modo de agir?

12 Fui eu quem fez a terra, e a povoou de homens; foram minhas mãos que estenderam os céus, e eu comando todo o seu exército.

13 Fui eu quem, na minha justiça, suscitou Ciro, e quem por toda parte lhe aplaina o caminho; e é ele quem fará reedificar minha cidade e libertar meus deportados, sem recompensa nem dádivas, diz o Senhor dos exércitos.

14 Eis o que diz o Senhor: os pobres do Egito, os traficantes da Etiópia, os de elevada estatura de Sabaim, passarão para a tua terra e serão teus, servir-te-ão e desfilarão acorrentados, prostrar-se-ão diante de ti e te implorarão: Deus só se encontra em tua morada, não tem rival algum, os outros deuses não existem.

15 Verdadeiramente um Deus se esconde em tua casa, o Deus de Israel, um Deus que salva!

16 Ficarão envergonhados e confusos todos aqueles que se lhe opuseram; ignominiosamente retirar-se-ão os fabricantes de ídolos.

17 Israel obterá do Senhor uma salvação eterna, sem confusão nem vergonha, até o fim dos tempos.

18 Eis o que diz o Senhor que criou os céus, ele, o único Deus que formou a terra e a estabilizou, que não a criou para que seja um caos, mas a organizou para que nela se viva: eu sou o Senhor, e não tenho rival.

19 Não tenho falado às escondidas, nem numa terra tenebrosa. Não disse à raça de Jacó: Procurai-me no caos, eu, o Senhor, digo, a verdade, e me manifesto com toda a franqueza.

20 Vinde, reuni-vos todos, aproximai-vos, vós que fostes salvos dentre as nações! Nada disso compreendem aqueles que trazem seu ídolo de madeira, aqueles que oram a um deus impotente para salvar.

21 Fazei valer vossos argumentos, consultai-vos uns aos outros: quem havia predito o que se passa, quem o tinha anunciado desde longa data? Não fui eu, o Senhor, e nenhum outro? Não há Deus fora de mim.

22 Volvei-vos para mim, e sereis salvos, todos os confins da terra, porque eu sou Deus e sou o único,

23 juro-o por mim mesmo! A verdade sai de minha boca, minha palavra jamais será revogada: todo joelho deve dobrar-se diante de mim, toda língua deve jurar por mim,

24 dizendo: É só no Senhor que se encontra a vitória e a força. A ele virão envergonhados todos aqueles que se tinham levantado contra ele;

25 mas toda a raça de Israel achará no Senhor o triunfo e a glória.

1 Haec dicit Dominus de uncto suo Cyro: Apprehendi dexteram eius,ut subiciam ante faciem eius genteset dorsa regum vertamet aperiam coram eo ianuas;et portae non claudentur.

2 Ego ante te iboet montes humiliabo;portas aereas conteramet vectes ferreos confringam.

3 Et dabo tibi thesauros absconditoset divitias occultas,ut scias quia ego Dominus,qui vocavi te nomine tuo, Deus Israel.

4 Propter servum meum Iacobet Israel electum meum,et vocavi te nomine tuo;designavi te, et non cognovisti me.

5 Ego Dominus, et non est amplius:extra me non est Deus.Accinxi te, et non cognovisti me,

6 ut sciant ab ortu solis et ab occidentequoniam absque me nullus est.Ego Dominus, et non est alter,

7 formans lucem et creans tenebras,faciens pacem et creans malum:ego Dominus faciens omnia haec.

8 Rorate, caeli, desuper, et nubes pluant iustitiam;aperiatur terraet germinet salvationem;et iustitia oriatur simul:ego Dominus creavi eam ".

9 Vae, qui contradicit fictori suo,testa de vasis fictilibus terrae!Numquid dicet lutum figulo suo: " Quid facis? "et " Opus tuum absque manibus est "?

10 Vae, qui dicit patri: " Quid generas? "et mulieri: " Quid parturis? ".

11 Haec dicit Dominus,Sanctus Israel, plastes eius: Numquid ventura interrogatis me super filios meoset super opus manuum mearum mandatis mihi?

12 Ego feci terramet hominem super eam creavi ego;manus meae tetenderunt caelos,et omni militiae eorum mandavi.

13 Ego suscitavi eum in iustitiaet omnes vias eius dirigam;ipse aedificabit civitatem meamet captivitatem meam dimittetnon in pretio neque in muneribus ",dicit Dominus exercituum.

14 Haec dicit Dominus: Labor Aegypti et negotiatio Aethiopiaeet Sabaim viri sublimesad te transibunt et tui erunt;post te ambulabunt,vincti manicis pergent et te adorabuntteque deprecabuntur:Tantum in te est Deus,et non est absque te Deus!".

15 Vere tu es Deus absconditus,Deus Israel, salvator.

16 Confusi sunt et erubuerunt omnes,simul abierunt in confusionem fabricatores idolorum.

17 Israel salvatus est in Domino salute aeterna;non confundemini et non erubescetisusque in saeculum saeculi.

18 Quia haec dicit Dominus,qui creavit caelos, ipse Deus,qui formavit terram et fecit eam, ipse fundavit eam;non ut vacua esset, creavit eam,ut habitaretur, formavit eam: Ego Dominus, et non est alius.

19 Non in abscondito locutus sum,in loco terrae tenebroso;non dixi semini Iacob:Frustra quaerite me".Ego Dominus loquens iustitiam,annuntians recta.

20 Congregamini et venite et accedite simul,qui salvati estis ex gentibus.Nescierunt, qui levant lignum sculpturae suaeet rogant deum non salvantem.

21 Annuntiate et venite et consiliamini simul.Quis auditum fecit hoc ab initio,ex tunc praedixit illud?Numquid non ego Dominus,et non est ultra Deus absque me?Deus iustus et salvans non est praeter me.

22 Convertimini ad me et salvi eritis,omnes fines terrae,quia ego Deus, et non est alius.

23 In memetipso iuravi:Egressa est de ore meo iustitia,verbum, quod non revertetur;quia mihi curvabitur omne genu,et iurabit omnis lingua ".

24 " Tantum in Domino " dicent sunt iustitiae et robur! ".Ad eum venient et confundenturomnes, qui repugnant ei;

25 in Domino iustificabitur et laudabituromne semen Israel.