1 Ao mestre de canto. Dos filhos de Coré. Cântico para voz de soprano. Deus é nosso refúgio e nossa força, mostrou-se nosso amparo nas tribulações.

2 Por isso a terra pode tremer, nada tememos; as próprias montanhas podem se afundar nos mares.

3 Ainda que as águas tumultuem e estuem e venham abalar os montes, está conosco o Senhor dos exércitos, nosso protetor é o Deus de Jacó.

4 Os braços de um rio alegram a cidade de Deus, o santuário do Altíssimo.

5 Deus está no seu centro, ela é inabalável; desde o amanhecer, já Deus lhe vem em socorro.

6 Agitaram-se as nações, vacilaram os reinos; apenas ressoou sua voz, tremeu a terra.

7 Está conosco o Senhor dos exércitos, nosso protetor é o Deus de Jacó.

8 Vinde admirar as obras do Senhor, os prodígios que ele fez sobre a terra.

9 Reprimiu as guerras em toda a extensão da terra; partiu os arcos, quebrou as lanças, queimou os escudos.

10 Parai, disse ele, e reconhecei que sou Deus; que domino sobre as nações e sobre toda a terra.

11 Está conosco o Senhor dos exércitos, nosso protetor é o Deus de Jacó.

1 Magistro chori. Filiorum Core. Secundum " Virgines... ". Canticum.

2 Deus est nobis refugium et virtus,adiutorium in tribulationibus inventus est nimis.

3 Propterea non timebimus, dum turbabitur terra,et transferentur montes in cor maris.

4 Fremant et intumescant aquae eius, conturbentur montes in elatione eius.

5 Fluminis rivi laetificant civitatem Dei,sancta tabernacula Altissimi.

6 Deus in medio eius, non commovebitur;adiuvabit eam Deus mane diluculo.

7 Fremuerunt gentes, commota sunt regna;dedit vocem suam, liquefacta est terra.

8 Dominus virtutum nobiscum,refugium nobis Deus Iacob.

9 Venite et videte opera Domini,quae posuit prodigia super terram.Auferet bella usque ad finem terrae,

10 arcum conteret et confringet armaet scuta comburet igne.

11 Vacate et videte quoniam ego sum Deus:exaltabor in gentibus et exaltabor in terra.

12 Dominus virtutum nobiscum,refugium nobis Deus Iacob.