1 Ao mestre de canto. Salmo de Davi. Cântico. A vós, ó Deus, convém o louvor em Sião, é a vós que todos vêm cumprir os seus votos,

2 vós que atendeis as preces. Todo homem acorre a vós,

3 por causa de seus pecados. Oprime-nos o peso de nossas faltas: vós no-las perdoais.

4 Feliz aquele que vós escolheis, e chamais para habitar em vossos átrios. Possamos nós ser saciados dos bens de vossa casa, da santidade de vosso templo.

5 Vós nos atendeis com os estupendos prodígios de vossa justiça, ó Deus, nosso salvador. Vós sois a esperança dos confins da terra, e dos mais longínquos mares.

6 Vós que, com a vossa força, sustentais montanhas, cingido de vosso poder.

7 Vós que aplacais os vagalhões do mar, o bramir de suas vagas e o tumultuar das nações pagãs.

8 À vista de vossos prodígios, temem-vos os habitantes dos confins da terra; saciais de alegria os extremos do oriente e do ocidente.

9 Visitastes a terra e a regastes, cumulando-a de fertilidade. De água encheu-se a divina fonte e fizestes germinar o trigo. Assim, pois, fertilizastes a terra:

10 irrigastes os seus sulcos, nivelastes e as sua glebas; amolecendo-as com as chuvas, abençoastes a sua sementeira.

11 Coroaste o ano com os vossos benefícios; onde passastes ficou a fartura.

12 Umedecidas as pastagens do deserto, revestem-se de alegria as colinas.

13 Os prados são cobertos de rebanhos, e os vales se enchem de trigais. Só há júbilo e cantos de alegria.

1 Magistro chori. PSALMUS. David. Canticum.

2 Te decet hymnus, Deus, in Sion;et tibi reddetur votum in Ierusalem.

3 Qui audis orationem,ad te omnis caro veniet propter iniquitatem.

4 Etsi praevaluerunt super nos impietates nostrae,tu propitiaberis eis.

5 Beatus, quem elegisti et assumpsisti; inhabitabit in atriis tuis.Replebimur bonis domus tuae,sanctitate templi tui.

6 Mirabiliter in aequitateexaudies nos, Deus salutis nostrae,spes omnium finium terrae et maris longinqui.

7 Firmans montes in virtute tua,accinctus potentia.

8 Compescens sonitum maris,sonitum fluctuum eiuset tumultum populorum.

9 Et timebunt, qui habitant terminos terrae, a signis tuis;exitus orientis et occidentis delectabis.

10 Visitasti terram et inebriasti eam;multiplicasti locupletare eam.Flumen Dei repletum est aquis;parasti frumenta illorum,quoniam ita parasti eam.

11 Sulcos eius irrigans, glebas eius complanans;imbribus emollis eam, benedicis germini eius.

12 Coronasti annum benignitate tua,et vestigia tua stillabunt pinguedinem.

13 Stillabunt pascua deserti,et exsultatione colles accingentur.

14 Induta sunt ovibus prata,et valles abundabunt frumento;clamabunt, etenim hymnum dicent.