1 Ao mestre de canto. Segundo a melodia A morte para o filho. Salmo de Davi. Eu vos louvarei, Senhor, de todo o coração, todas as vossas maravilhas narrarei.

2 Em vós eu estremeço de alegria, cantarei vosso nome, ó Altíssimo!

3 Porque meus inimigos recuaram, fraquejaram, pereceram ante a vossa face.

4 Pois tomastes a vós meu direito e minha causa, assentastes, ó justo Juiz, em vosso tribunal.

5 Com efeito, perseguistes as nações, destruístes o ímpio; apagastes, para sempre, o seu nome.

6 Meus inimigos pereceram, consumou-se sua ruína eterna; demolistes suas cidades, sua própria lembrança se acabou.

7 O Senhor, porém, domina eternamente; num trono sólido, ele pronuncia seus julgamentos.

8 Ele mesmo julgará o universo com justiça, com eqüidade pronunciará sentença sobre os povos.

9 O Senhor torna-se refúgio para o oprimido, uma defesa oportuna para os tempos de perigo.

10 Aqueles que conheceram vosso nome confiarão em vós, porque, Senhor, jamais abandonais quem vos procura.

11 Salmodiai ao Senhor, que habita em Sião; proclamai seus altos feitos entre os povos.

12 Porque, vingador do sangue derramado, ele se lembra deles e não esqueceu o clamor dos infelizes.

13 Tende piedade de mim, Senhor, vede a miséria a que me reduziram os inimigos; arrancai-me das portas da morte,

14 para que nas portas da filha de Sião eu publique vossos louvores, e me regozije de vosso auxílio.

15 Caíram as nações no fosso que cavaram; prenderam-se seus pés na armadilha que armaram.

16 O Senhor se manifestou e fez justiça, capturando o ímpio em suas próprias redes.

17 Que os pecadores caiam na região dos mortos, todos esses povos que olvidaram a Deus.

18 O pobre, porém, não ficará no eterno esquecimento; nem a esperança dos aflitos será frustrada para sempre.

19 Levantai-vos, Senhor! Não seja o homem quem tenha a última palavra! Que diante de vós sejam julgadas as nações.

20 Enchei-as de pavor, Senhor, para que saibam que não passam de simples homens.

1 Magistro chori. Ad modum cantici " Mut labben ". PSALMUS. David.

2 ALEPH. Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo,narrabo omnia mirabilia tua.

3 Laetabor et exsultabo in te,psallam nomini tuo, Altissime.

4 BETH. Cum convertuntur inimici mei retrorsum,infirmantur et pereunt a facie tua.

5 Quoniam fecisti iudicium meum et causam meam,sedisti super thronum, qui iudicas iustitiam.

6 GHIMEL. Increpasti gentes, perdidisti impium;nomen eorum delesti in aeternum et in saeculum saeculi.

7 Inimici defecerunt, solitudines sempiternae factae sunt;et civitates destruxisti: periit memoria eorum cum ipsis.

8 HE. Dominus autem in aeternum sedebit,paravit in iudicium thronum suum;

9 et ipse iudicabit orbem terrae in iustitia,iudicabit populos in aequitate.

10 VAU. Et erit Dominus refugium oppresso,refugium in opportunitatibus, in tribulatione.

11 Et sperent in te, qui noverunt nomen tuum,quoniam non dereliquisti quaerentes te, Domine.

12 ZAIN. Psallite Domino, qui habitat in Sion;annuntiate inter gentes studia eius.

13 Quoniam requirens sanguinem recordatus est eorum,non est oblitus clamorem pauperum.

14 HETH. Miserere mei, Domine;vide afflictionem meam de inimicis meis,qui exaltas me de portis mortis,

15 ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiae Sion,exsultem in salutari tuo.

16 TETH. Infixae sunt gentes in fovea, quam fecerunt;in laqueo isto, quem absconderunt,comprehensus est pes eorum.

17 Manifestavit se Dominus iudicium faciens;in operibus manuum suarum comprehensus est peccator.

18 IOD. Convertentur peccatores in infernum,omnes gentes, quae obliviscuntur Deum.

19 CAPH. Quoniam non in finem oblivio erit pauperis;exspectatio pauperum non peribit in aeternum.

20 Exsurge, Domine, non confortetur homo;iudicentur gentes in conspectu tuo.

21 Constitue, Domine, terrorem super eos;sciant gentes quoniam homines sunt.