1 Peter and John were going up into the temple at the hour of prayer, the ninth hour. 2 A certain man who was lame from his mother’s womb was being carried, whom they laid daily at the door of the temple which is called Beautiful, to ask gifts for the needy of those who entered into the temple. 3 Seeing Peter and John about to go into the temple, he asked to receive gifts for the needy. 4 Peter, fastening his eyes on him, with John, said, "Look at us." 5 He listened to them, expecting to receive something from them. 6 But Peter said, "I have no silver or gold, but what I have, that I give you. In the name of Jesus Christ of Nazareth, get up and walk!" 7 He took him by the right hand and raised him up. Immediately his feet and his ankle bones received strength. 8 Leaping up, he stood and began to walk. He entered with them into the temple, walking, leaping, and praising God. 9 All the people saw him walking and praising God. 10 They recognized him, that it was he who used to sit begging for gifts for the needy at the Beautiful Gate of the temple. They were filled with wonder and amazement at what had happened to him.

1 Kaj Petro kaj Johano estis suprenirantaj en la templon je la horo de preĝado, la naŭa.

2 Kaj unu viro, lama de la patrina ventro, estis portata; oni lin metis ĉiutage apud tiu pordego de la templo, kiu estas nomata La Bela, por ke li petu pri almozoj la enirantojn en la templon;

3 tiu, vidante Petron kaj Johanon enirontajn en la templon, petis almozon.

4 Kaj Petro, fikse rigardante lin, kun Johano, diris:Rigardu nin.

5 Kaj li atentis ilin, atendante ricevi ion de ili.

6 Kaj Petro diris:Nek arĝentaĵon nek oraĵon mi havas, sed kion mi havas, tion mi donas al vi. En la nomo de Jesuo Kristo, la Nazaretano, piediru.

7 Kaj li prenis lin per la dekstra mano kaj lin levis; kaj tuj liaj plandoj kaj liaj maleolostoj fortiĝis.

8 Kaj li suprensalte stariĝis, kaj piediris; kaj li eniris kun ili en la templon, piedirante kaj saltante, kaj laŭdante Dion.

9 Kaj la tuta popolo vidis lin piedirantan kaj laŭdantan Dion;

10 kaj ili rekonis lin, ke li estas tiu, kiu sidis por almozo apud la Bela Pordego de la templo, kaj ili pleniĝis de mirego kaj konfuziĝo pri tio, kio okazis al li.