Neemias 7 - Bíblia Online

Ora, depois que o muro foi edificado, tendo eu assentado as portas, e havendo sido designados os porteiros, os cantores e os levitas, 
pus Hanâni, meu irmão, e Hananias, governador do castelo, sobre Jerusalém; pois ele era homem fiel e temente a Deus, mais do que muitos; 
e eu lhes disse: Não se abram as portas de Jerusalém até que o sol aqueça; e enquanto os guardas estiverem nos postos se fechem e se tranquem as portas; e designei dentre os moradores de Jerusalém guardas, cada um por seu turno, e cada um diante da sua casa. 
Ora, a cidade era larga e grande, mas o povo dentro dela era pouco, e ainda as casa não estavam edificadas. 
Então o meu Deus me pôs no coração que ajuntasse os nobres, os magistrados e o povo, para registrar as genealogias. E achei o livro da genealogia dos que tinham subido primeiro e achei escrito nele o seguinte: 
Este são os filhos da província que subiram do cativeiro dentre os exilados, que Nabucodonosor, rei da Babilônia, transportara e que voltaram para Jerusalém e para Judá, cada um para a sua cidade, 
os quais vieram com Zorobabel, Jesuá, Neemias, Azarias, Raamias, Naamâni, Mordecai, Bilsã, Misperete, Bigvai, Neum e Baaná. Este é o número dos homens do povo de Israel: 
foram os filhos de Parós, dois mil cento e setenta e dois; 
os filhos de Sefatias, trezentos e setenta e dois; 
os filhos de Ará, seiscentos e cinqüenta e dois; 
os filhos de Paate-Moabe, dos filhos de Jesuá e de Joabe, dois mil oitocentos e dezoito; 
os filhos de Elão, mil duzentos e cinqüenta e quatro; 
os filhos de Zatu, oitocentos e quarenta e cinco; 
os filhos de Zacai, setecentos e sessenta; 
os filhos de Binuí, seiscentos e quarenta e oito; 
os filhos de Bebai, seiscentos e vinte e oito; 
os filhos de Azgade, dois mil trezentos e vinte e dois; 
os filhos de Adonicão, seiscentos e sessenta e sete; 
os filhos de Bigvai, dois mil e sessenta e sete; 
os filhos de Adim, seiscentos e cinqüenta e cinco; 
os filhos de Ater, de Ezequias, noventa e oito; 
os filhos de Hasum, trezentos e vinte e oito; 
os filhos de Bezai, trezentos e vinte e quatro; 
os filhos de Harife, cento e doze; 
os filhos de Gibeão, noventa e cinco; 
os filhos de Belém e de Netofá, cento e oitenta e oito; 
os homens de Anatote, cento e vinte e oito; 
os homens de Bete-Azmavete, quarenta e dois; 
os homens de Quiriate-Jeriam, de Cefira, e de Beerote, setecentos e quarenta e três; 
os homens de Ramá e Gaba, seiscentos e vinte e um; 
os homens de Micmás, cento e vinte e dois; 
os homens de Betel e Ai, cento e vinte e três; 
os homens do outro Nebo, cinqüenta e dois; 
os filhos do outro Elão, mil duzentos e cinqüenta e quatro; 
os filhos de Harim, trezentos e vinte; 
os filhos de Jericó, trezentos e quarenta e cinco; 
os filhos de Lode, de hadide e de Ono, setecentos e vinte e um; 
os filhos de Senaá, três mil novecentos e trinta. 
Os sacerdotes: os filhos de Jedaías, da casa de Jesuá, novecentos e setenta e três; 
os filhos de Imer, mil e cinqüenta e dois; 
os filhos de Pasur, mil duzentos e quarenta e sete; 
os filhos de Harim, mil e dezessete; 
Os levitas: os filhos de Jesuá, de Cadmiel, dos filhos de Hodevá, setenta e quatro. 
Os cantores: os filhos de Asafe, cento e quarenta e oito. 
Os porteiros: os filhos de Salum, os filhos de Ater, os filhos de Talmom, os filhos de Acube, os filhos de Hatita, os filhos de Sobai, cento e trinta e oito. 
Os netinis: os filhos de Ziá, os filhos de Hasufa, os filhos de Tabaote, 
os filhos de Querós, os filhos de Siá, os filhos de Padom, 
os filhos de Lebana, os filhos de Hagaba, os filhos de Salmai, 
os filhos de Hanã, os filhos de Gidel, os filhos de Gaar, 
os filhos de Recaías, os filhos de Rezim, os filhos de Necoda, 
os filhos de Gazão, os filhos de Uzá, os filhos de Paséia, 
os filhos de Besai, os filhos de Meunim, os filhos de Nefusesim, 
os filhos de Baquebuque, os filhos de Hacufa, os filhos de Hacur, 
os filhos de Bazlite, os filhos de Meída, os filhos de Harsa, 
os filhos de Barcos, os filhos de Sísera, os filhos de Tamá, 
os filhos de Nezias, os filhos de Hatifa, 
os filhos dos servos de Salomão: os filhos de Sotai, os filhos de Soforete, os filhos de Perida, 
os filhos de Jaala, os filhos de Darcom, os filhos de Gidel, 
os filhos de Sefatias, os filhos de Hatil, os filhos de Paquerete-Hazebaim e os filhos de Amom. 
Todos os netinins e os filhos dos servos de Salomão, eram trezentos e noventa e dois. 
Estes foram os que subiram de Tel-Mela, Tel-Harsa, Querube, Adom, e Imer; porém não puderam provar que as suas casas paternas e as sua linhagem eram de Israel: 
os filhos de Dalaías, os filhos de Tobias, os filhos de Necoda, seiscentos e quarenta e dois. 
E dos sacerdotes: os filhos de Hobaías, os filhos Hacoz, os filhos de Barzilai, que tomara por mulher uma das filhas Barzilai, o gileadita, e que foi chamado do seu nome. 
Estes buscaram o seu registro entre os arrolados nos registros genealógicos, mas não foi encontrado; pelo que, tidos por imundos, foram excluídos do sacerdócio. 
E o governador lhes disse que não comesse das coisas sagradas, até que se levantasse um sacerdote com Urim e Tumim. 
Toda esta congregação junta somava quarenta e dois mil trezentos e sessenta; 
afora os seus servos e as suas servas, que foram sete mil trezentos e trinta e sete; e tinham duzentos e quarenta e cinco cantores e cantoras. 
Os seus cavalos foram setecentos e trinta e seis; os seus mulos, duzentos e quarenta e cinco; 
os seus camelos, quatrocentos e trinta e cinco; e os seus jumentos, seis mil setecentos e vinte. 
Ora, alguns dos cabeças das casas paternas contribuíram para a obra. O governador deu para a tesouraria mil dários de ouro, cinqüenta bacias, e quinhentas e trinta vestes sacerdotais. 
E alguns dos cabeças das casas paternas deram para a tesouraria da obra vinte mil dáricos de ouro, e duas mil e duzentas minas de prata. 
O que o resto do povo deu foram vinte mil dáricos de ouro, duas mil minas de prata, e sessenta e sete vestes sacerdotais. 
Os sacerdotes, os levitas, os porteiros, os cantores, alguns dentre o povo, os netinins e todo o Israel habitaram nas suas cidades. Quando chegou o sétimo mês, já se achavam os filhos de Israel nas suas cidades. 

Kiam la murego estis konstruita, mi starigis la pordojn; kaj ricevis siajn oficojn la pordegistoj, la kantistoj, kaj la Levidoj. 
Kaj mi donis ordonon al mia frato Ĥanani, kaj al Ĥananja, kastelestro de Jerusalem (ĉar li estis homo fidela, kaj diotima pli ol multaj aliaj), 
kaj mi diris al ili:Oni ne malfermu la pordegojn de Jerusalem, antaŭ ol la suno estos bone varmiga; kaj tiel longe, kiel ili staras, ili restigu la pordegojn fermitaj kaj ŝlositaj; kaj oni starigu gardon el la loĝantoj de Jerusalem, ĉiun sur lia gardoloko kaj ĉiun kontraŭ lia domo. 
Sed la urbo estis vasta kaj granda, kaj da loĝantoj estis en ĝi nemulte, kaj la domoj ne estis konstruitaj. 
Kaj mia Dio min inspiris, kaj mi kunvenigis la eminentulojn kaj la estrojn kaj la popolon, por ilin registri. Kaj mi trovis la genealogian registron de tiuj, kiuj venis antaŭe, kaj mi trovis, ke en ĝi estas skribite jene: 
Jen estas la loĝantoj de la lando, kiuj iris el la forkaptitoj, kiujn forkondukis Nebukadnecar, reĝo de Babel, kaj kiuj revenis en Jerusalemon kaj en Judujon, ĉiu en sian urbon, 
kiuj venis kun Zerubabel, Jeŝua, Neĥemja, Azarja, Raamja, Naĥamani, Mordeĥaj, Bilŝan, Misperet, Bigvaj, Neĥum, Baana. La nombro de la viroj de la popolo Izraela estis: 
de la idoj de Paroŝ, du mil cent sepdek du, 
de la idoj de Ŝefatja, tricent sepdek du, 
de la idoj de Araĥ, sescent kvindek du, 
de la idoj de Paĥat-Moab, el la idoj de Jeŝua kaj Joab, du mil okcent dek ok, 
de la idoj de Elam, mil ducent kvindek kvar, 
de la idoj de Zatu, okcent kvardek kvin, 
de la idoj de Zakaj, sepcent sesdek, 
de la idoj de Binuj, sescent kvardek ok, 
de la idoj de Bebaj, sescent dudek ok, 
de la idoj de Azgad, du mil tricent dudek du, 
de la idoj de Adonikam, sescent sesdek sep, 
de la idoj de Bigvaj, du mil sesdek sep, 
de la idoj de Adin, sescent kvindek kvin, 
de la idoj de Ater, el la domo de Ĥizkija, naŭdek ok, 
de la idoj de Ĥaŝum, tricent dudek ok, 
de la idoj de Becaj, tricent dudek kvar, 
de la idoj de Ĥarif, cent dek du, 
de la idoj de Gibeon, naŭdek kvin, 
de la loĝantoj de Bet-Leĥem kaj de Netofa, cent okdek ok, 
de la loĝantoj de Anatot, cent dudek ok, 
de la loĝantoj de Bet-Azmavet, kvardek du, 
de la loĝantoj de Kirjat-Jearim, Kefira, kaj Beerot, sepcent kvardek tri, 
de la loĝantoj de Rama kaj Geba, sescent dudek unu, 
de la loĝantoj de Miĥmas, cent dudek du, 
de la loĝantoj de Bet-El kaj Aj, cent dudek tri, 
de la loĝantoj de Nebo-Aĥer, kvindek du, 
de la idoj de la alia Elam, mil ducent kvindek kvar, 
de la idoj de Ĥarim, tricent dudek, 
de la idoj de Jeriĥo, tricent kvardek kvin, 
de la idoj de Lod, Ĥadid, kaj Ono, sepcent dudek unu, 
de la idoj de Senaa, tri mil naŭcent tridek. 
De la pastroj:de la idoj de Jedaja, el la domo de Jeŝua, naŭcent sepdek tri, 
de la idoj de Imer, mil kvindek du, 
de la idoj de Paŝĥur, mil ducent kvardek sep, 
de la idoj de Ĥarim, mil dek sep. 
De la Levidoj:de la idoj de Jeŝua, el la domo de Kadmiel, el la filoj de Hodja, sepdek kvar. 
De la kantistoj:de la idoj de Asaf, cent kvardek ok. 
De la pordegistoj:la idoj de Ŝalum, la idoj de Ater, la idoj de Talmon, la idoj de Akub, la idoj de Ĥatita, la idoj de Ŝobaj, cent tridek ok. 
De la Netinoj:la idoj de Ciĥa, la idoj de Ĥasufa, la idoj de Tabaot, 
la idoj de Keros, la idoj de Sia, la idoj de Padon, 
la idoj de Lebana, la idoj de Ĥagaba, la idoj de Ŝalmaj, 
la idoj de Ĥanan, la idoj de Gidel, la idoj de Gaĥar, 
la idoj de Reaja, la idoj de Recin, la idoj de Nekoda, 
la idoj de Gazam, la idoj de Uza, la idoj de Paseaĥ, 
la idoj de Besaj, la idoj de Meunim, la idoj de Nefiŝesim, 
la idoj de Bakbuk, la idoj de Ĥakufa, la idoj de Ĥarĥur, 
la idoj de Baclit, la idoj de Meĥida, la idoj de Ĥarŝa, 
la idoj de Barkos, la idoj de Sisra, la idoj de Tamaĥ, 
la idoj de Neciaĥ, la idoj de Ĥatifa. 
La idoj de la servantoj de Salomono:la idoj de Sotaj, la idoj de Soferet, la idoj de Perida, 
la idoj de Jaala, la idoj de Darkon, la idoj de Gidel, 
la idoj de Ŝefatja, la idoj de Ĥatil, la idoj de Poĥeret-Cebaim, la idoj de Amon. 
La nombro de ĉiuj Netinoj kaj de la idoj de la servantoj de Salomono estis tricent naŭdek du. 
Kaj jen estas la elirintoj el Tel-Melaĥ, Tel-Ĥarŝa, Kerub, Adon, kaj Imer, kiuj ne povis montri sian patrodomon kaj devenon, ĉu ili devenas de Izrael: 
la idoj de Delaja, la idoj de Tobija, la idoj de Nekoda, sescent kvardek du. 
Kaj el la pastroj:la idoj de Ĥabaja, la idoj de Hakoc, la idoj de Barzilaj, kiu prenis al si edzinon el la filinoj de Barzilaj, la Gileadano, kaj estis nomata per ilia nomo. 
Ili serĉis siajn dokumentojn genealogiajn, sed ĉi tiuj ne troviĝis; tial ili estis eligitaj el la listo de la pastroj. 
Kaj la regionestro diris al ili, ke ili ne manĝu el la plejsanktaĵo, ĝis aperos pastro kun la signoj de lumo kaj de justo. 
La tuta komunumo kune konsistis el kvardek du mil tricent sesdek homoj, 
krom iliaj sklavoj kaj sklavinoj, kies nombro estis sep mil tricent tridek sep, kaj al tio estis ducent kvardek kvin kantistoj kaj kantistinoj. 
Da ĉevaloj ili havis sepcent tridek ses; da muloj ili havis ducent kvardek kvin; 
da kameloj ili havis kvarcent tridek kvin; da azenoj ses mil sepcent dudek. 
Kelkaj el la ĉefoj de patrodomoj donis por la laboroj:la regionestro donis por la trezorejo:mil darkemonojn da oro, kvindek aspergajn kalikojn, kvincent tridek pastrajn vestojn. 
El la ĉefoj de patrodomoj, kelkaj donis en la trezorejon de la laboroj dudek mil darkemonojn da oro kaj du mil ducent min�ojn da arĝento. 
Kaj kion donis la ceteraj el la popolo, tio estis:dudek mil darkemonoj da oro kaj du mil min�oj da arĝento kaj sesdek sep pastraj vestoj. 
Kaj ekloĝis la pastroj kaj la Levidoj kaj la pordegistoj kaj la kantistoj kaj la popolanoj kaj la Netinoj kaj la tuta Izrael en siaj urboj. Kiam venis la sepa monato, la Izraelidoj estis jam en siaj urboj. 

Neemias 8

Veja também

Quem foram os pastores que visitaram Jesus no Natal?

As mulheres da Bíblia: o papel feminino na história da fé