Números 31 - Bíblia Online

Disse mais o Senhor a Moisés: 
Vinga os filhos de Israel dos midianitas; depois serás recolhido ao teu povo. 
Falou, pois, Moisés ao povo, dizendo: Armai homens dentre vós para a guerra, a fim de que saiam contra Midiã, para executarem a vingança do Senhor sobre Midiã. 
Enviareis à guerra mil de cada tribo entre todas as tribos de Israel. 
Assim foram entregues dos milhares de Israel, mil de cada tribo, doze mil armados para a peleja. 
E Moisés mandou à guerra esses mil de cada tribo, e com eles Finéias, filho de Eleazar, o sacerdote, o qual levava na mão os vasos do santuário e as trombetas para tocarem o alarme. 
E pelejaram contra Midiã, como o senhor ordenara a Moisés; e mataram a todos os homens. 
Com eles mataram também os reis de Midiã, a saber, Evi, Requem, Zur, Hur e Reba, cinco reis de Midiã; igualmente mataram à espada a Balaão, filho de Beor. 
Também os filhos de Israel levaram presas as mulheres dos midianitas e os seus pequeninos; e despojaram-nos de todo o seu gado, e de todos os seus rebanhos, enfim, de todos os seus bens; 
queimaram a fogo todas as cidades em que eles habitavam e todos os seus acampamentos; 
tomaram todo o despojo e toda a presa, tanto de homens como de animais; 
e trouxeram os cativos e a presa e o despojo a Moisés, a Eleazar, o sacerdote, e à congregação dos filhos de Israel, ao arraial, nas planícies de Moabe, que estão junto do Jordão, na altura de Jericó. 
Saíram, pois, Moisés e Eleazar, o sacerdote, e todos os príncipes da congregação, ao encontro deles fora do arraial. 
E indignou-se Moisés contra os oficiais do exército, chefes dos milhares e chefes das centenas, que vinham do serviço da guerra, 
e lhes disse: Deixastes viver todas as mulheres? 
Eis que estas foram as que, por conselho de Balaão, fizeram que os filhos de Israel pecassem contra o Senhor no caso de Peor, pelo que houve a praga entre a congregação do Senhor. 
Agora, pois, matai todos os meninos entre as crianças, e todas as mulheres que conheceram homem, deitando-se com ele. 
Mas todas as meninas, que não conheceram homem, deitando-se com ele, deixai-as viver para vós. 
Acampai-vos por sete dias fora do arraial; todos vós, tanto o que tiver matado alguma pessoa, como o que tiver tocado algum morto, ao terceiro dia e ao sétimo dia purificai-vos, a vós e aos vossos cativos. 
Também purificai-vos no tocante a todo vestido, e todo artigo de peles, e toda obra de pelos de cabras, e todo utensílio de madeira. 
Então Eleazar, o sacerdote, disse aos homens de guerra que tinham saído à peleja: Este é o estatuto da lei que o Senhor ordenou a Moisés: 
o ouro, a prata, o bronze, o ferro, o estanho, o chumbo, 
tudo o que pode resistir ao fogo, fálo-eis passar pelo fogo, e ficará limpo; todavia será purificado com a água de purificação; e tudo o que não pode resistir ao fogo, fá-lo-eis passar pela água. 
Também lavareis as vossas vestes ao sétimo dia, e ficareis limpos, e depois entrareis no arraial. 
Disse mais o Senhor a Moisés: 
Faze a soma da presa que foi tomada, tanto de homens como de animais, tu e Eleazar, o sacerdote, e os cabeças das casas paternas da congregação; 
e divide-a em duas partes iguais, entre os que, hábeis na guerra, saíram à peleja, e toda a congregação. 
E tomarás para o Senhor um tributo dos homens de guerra, que saíram à peleja; um em quinhentos, assim dos homens, como dos bois, dos jumentos e dos rebanhos; 
da sua metade o tomareis, e o dareis a Eleazar, o sacerdote, para a oferta alçada do Senhor. 
Mas da metade que pertence aos filhos de Israel tomarás um de cada cinqüenta, tanto dos homens, como dos bois, dos jumentos, dos rebanhos, enfim, de todos os animais, e os darás aos levitas, que estão encarregados do serviço do tabernáculo do Senhor. 
Fizeram, pois, Moisés e Eleazar, o sacerdote, como o Senhor ordenara a Moisés. 
Ora, a presa, o restante do despojo que os homens de guerra tomaram, foi de seiscentas e setenta e cinco mil ovelhas, 
setenta e dois mil bois, 
e sessenta e um mil jumentos; 
e trinta e duas mil pessoas, ao todo, do sexo feminino, que ainda se conservavam virgens. 
Assim a metade, que era a porção dos que saíram à guerra, foi em número de trezentas e trinta e sete mil e quinhentas ovelhas; 
e das ovelhas foi o tributo para o Senhor seiscentas e setenta e cinco. 
E foram os bois trinta e seis mil, dos quais foi o tributo para o Senhor setenta e dois. 
E foram os jumentos trinta mil e quinhentos, dos quais foi o tributo para o Senhor sessenta e um. 
E houve de pessoas dezesseis mil, das quais foi o tributo para o Senhor trinta e duas pessoas. 
Moisés, pois, deu a Eleazar, o sacerdote, o tributo, que era a oferta alçada do Senhor, como o Senhor ordenara a Moisés. 
E da metade que era dos filhos de Israel, que Moisés separara da que era dos homens que pelejaram 
{ora, a metade que coube à congregação foi, das ovelhas, trezentas e trinta e sete mil e quinhentas; 
dos bois trinta e seis mil; 
dos jumentos trinta mil e quinhentos; 
e das pessoas dezesseis mil}, 
isto é, da metade que era dos filhos de Israel, Moisés tomou um de cada cinqüenta, tanto dos homens como dos animais, e os deu aos levitas, que estavam encarregados do serviço do tabernáculo do Senhor; como o Senhor ordenara a Moisés. 
Então chegaram-se a Moisés os oficiais que estavam sobre os milhares do exército, os chefes de mil e os chefes de cem, 
e disseram-lhe: Teus servos tomaram a soma dos homens de guerra que estiveram sob o nosso comando; e não falta nenhum de nós. 
Pelo que trouxemos a oferta do Senhor, cada um o que achou, artigos de ouro, cadeias, braceletes, anéis, arrecadas e colares, para fazer expiação pelas nossas almas perante o Senhor. 
Assim Moisés e Eleazar, o sacerdote, tomaram deles o ouro, todo feito em jóias. 
E todo o ouro da oferta alçada que os chefes de mil e os chefes de cem fizeram ao Senhor, foi dezesseis mil setecentos e cinqüenta siclos 
{pois os homens de guerra haviam tomado despojo, cada um para si}. 
Assim receberam Moisés e Eleazar, o sacerdote, o ouro dos chefes de mil e dos chefes de cem, e o puseram na tenda da revelação por memorial para os filhos de Israel perante o Senhor. 

Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante: 
Faru venĝon pro la Izraelidoj sur la Midjanidoj; kaj poste alkolektiĝu al via popolo. 
Kaj Moseo ekparolis al la popolo, dirante:Armu inter vi virojn por milito, ke ili iru kontraŭ Midjan, por fari venĝon de la Eternulo sur Midjan. 
Po mil el tribo, el ĉiuj triboj de Izrael, sendu en militon. 
Kaj oni eligis el la miloj de la Izraelidoj, po mil el ĉiu tribo, dek du mil armitojn por milito. 
Kaj Moseo sendis ilin, po mil el tribo, en militon, ilin kaj Pineĥason, filon de la pastro Eleazar, en militon, kaj la sanktaj vazoj kaj alarmaj trumpetoj estis en lia mano. 
Kaj ili militis kontraŭ Midjan, kiel la Eternulo ordonis al Moseo, kaj ili mortigis ĉiujn virseksulojn. 
Kaj la reĝojn de Midjan ili mortigis inter la aliaj mortigitoj:Evin, Rekemon, Curon, Ĥuron, kaj Reban, la kvin reĝojn de Midjan, kaj Bileamon, filon de Beor, ili mortigis per glavo. 
Kaj la Izraelidoj prenis en malliberecon la virinojn Midjanajn kaj iliajn infanojn; kaj ĉiujn iliajn brutojn kaj ilian tutan posedaĵon kaj havon ili rabis. 
Kaj ĉiujn iliajn urbojn en iliaj lokoj de loĝado kaj ĉiujn iliajn kastelojn ili forbruligis per fajro. 
Kaj ili prenis la tutan kaptitaĵon kaj rabitaĵon, kiel la homojn, tiel ankaŭ la brutojn. 
Kaj ili venigis al Moseo kaj al la pastro Eleazar kaj al la komunumo de la Izraelidoj la kaptitojn kaj la prenitaĵon kaj la rabitaĵon en la tendaron sur la stepoj de Moab apud la Jeriĥa Jordan. 
Kaj eliris Moseo kaj la pastro Eleazar kaj ĉiuj estroj de la komunumo renkonte al ili ekster la tendaron. 
Kaj Moseo ekkoleris kontraŭ la militestroj, la milestroj kaj centestroj, kiuj venis el la milito. 
Kaj Moseo diris al ili:Vi lasis vivi ĉiujn virinojn! 
Jen ili estis ja por la Izraelidoj, laŭ la vortoj de Bileam, instigo por deturniĝi de la Eternulo al Peor; kaj pro tio estis ja la punfrapado en la komunumo de la Eternulo. 
Kaj nun mortigu ĉiun virseksan infanon; kaj ĉiun virinon, kiu ekkonis viron sur kuŝejo de viro, mortigu. 
Sed ĉiun infanon virinseksan, kiu ne ekkonis kuŝejon de viro, lasu viva por vi. 
Kaj vi restu ekster la tendaro dum sep tagoj; ĉiu el vi kaj viaj kaptitoj, kiu mortigis homon, kaj ĉiu, kiu ektuŝis mortigiton, pekpurigu sin en la tria tago kaj en la sepa tago. 
Kaj ĉiun veston kaj ĉiun objekton el felo kaj ĉion faritan el kapra lano kaj ĉiun lignan vazon pekpurigu. 
Kaj la pastro Eleazar diris al la militistoj, kiuj iris en la militon:Tio estas la leĝa instrukcio, kiun la Eternulo ordonis al Moseo: 
Nur oron, arĝenton, kupron, feron, stanon, kaj plumbon, 
ĉion, kio povas iri en fajron, trairigu tra fajro, kaj ĝi estos pura, tamen per puriga akvo oni ĝin pekpurigu; ĉion, kio ne povas iri en fajron, trairigu tra akvo. 
Kaj lavu viajn vestojn en la sepa tago kaj fariĝu puraj, kaj poste vi povas veni en la tendaron. 
Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante: 
Kalkulu la kvanton de la prenita kaptitaĵo, kiel de la homoj, tiel ankaŭ de la brutoj, vi kaj la pastro Eleazar kaj la estroj de la familioj de la komunumo. 
Kaj dividu la prenitaĵon po duono inter tiuj, kiuj partoprenis en la milito kaj iris batali, kaj inter la tuta komunumo. 
Kaj prenu imposton por la Eternulo de la militistoj, kiuj iris batali, po unu animo el kvincent, kiel el la homoj, tiel el la bovoj kaj el la azenoj kaj el la ŝafoj. 
Prenu tion el ilia duono, kaj donu al la pastro Eleazar, kiel oferdonon por la Eternulo. 
Kaj el la duono, apartenanta al la Izraelidoj, prenu po unu kaptito el kvindek, kiel el la homoj, tiel ankaŭ el la bovoj, el la azenoj, kaj el la ŝafoj, el ĉiuj brutoj, kaj donu ilin al la Levidoj, kiuj plenumas la oficojn en la tabernaklo de la Eternulo. 
Kaj faris Moseo kaj la pastro Eleazar, kiel la Eternulo ordonis al Moseo. 
Kaj la kvanto de la kaptitaĵo, krom la rabitaĵo, kiun rabis la militistoj, estis:da ŝafoj sescent sepdek kvin mil; 
kaj da bovoj sepdek du mil; 
kaj da azenoj sesdek unu mil; 
kaj da homoj, el virinoj, kiuj ne ekkonis kuŝejon de viro, la nombro de ĉiuj estis tridek du mil. 
La duono, la parto de tiuj, kiuj iris en la militon, estis:da ŝafoj tricent tridek sep mil kvincent; 
kaj la tributo por la Eternulo estis el la ŝafoj sescent sepdek kvin; 
kaj da bovoj estis tridek ses mil, kaj el ili la tributo al la Eternulo sepdek du; 
kaj da azenoj estis tridek mil kvincent, kaj el ili la tributo al la Eternulo sesdek unu; 
kaj da homoj estis dek ses mil, kaj el ili la tributo por la Eternulo tridek du animoj. 
Kaj Moseo donis la tributon, la oferdonon por la Eternulo, al la pastro Eleazar, kiel la Eternulo ordonis al Moseo. 
Kaj el la duono, apartenanta al la Izraelidoj, kiun apartigis Moseo de la viroj, kiuj militis 
(kaj la duono, apartenanta al la komunumo, estis:da ŝafoj tricent tridek sep mil kvincent, 
kaj da bovoj tridek ses mil, 
kaj da azenoj tridek mil kvincent, 
kaj da homoj dek ses mil) - 
Kaj Moseo prenis el la duono, apartenanta al la Izraelidoj, unu prenitaĵon el kvindek, kiel el la homoj, tiel ankaŭ el la brutoj, kaj li donis ilin al la Levidoj, kiuj plenumas oficojn en la tabernaklo de la Eternulo, kiel la Eternulo ordonis al Moseo. 
Kaj aliris al Moseo la estroj de la miloj da militistoj, la milestroj kaj la centestroj; 
kaj ili diris al Moseo:Viaj servantoj kalkulis la militistojn, kiuj estis komisiitaj al ni, kaj mankas el ili neniu; 
tial ni alportas oferon al la Eternulo, kion ĉiu el ni trovis, orajn vazojn, ĉenetojn, braceletojn, ringojn, orelornamojn, kaj kolringojn, por pekliberigi niajn animojn antaŭ la Eternulo. 
Kaj Moseo kaj la pastro Eleazar prenis de ili la oron en la formo de diversaj objektoj. 
Kaj la kvanto de la tuta oro oferdona, kiun ili oferdonis al la Eternulo, estis dek ses mil sepcent kvindek sikloj de la milestroj kaj de la centestroj. 
(Ĉar la militistoj rabis ĉiu por si.) 
Kaj Moseo kaj la pastro Eleazar prenis la oron de la milestroj kaj centestroj, kaj alportis ĝin en la tabernaklon de kunveno, kiel memorigaĵon de la Izraelidoj antaŭ la Eternulo. 

Números 32

Veja também

O que a Bíblia nos ensina sobre resiliência

O que a Bíblia diz sobre se tocar?