1 Contra Moabe, assim diz o Senhor dos Exércitos, Deus de Israel: Ai de Nebo, porque foi destruída; envergonhada está Quiriataim, já está tomada; Misgabe está envergonhada e desanimada.
2 A glória de Moabe já não existe mais; em Hesbom tramaram mal contra ela, dizendo: Vinde, e exterminemo-la, para que não seja mais nação; também tu, ó Madmém, serás silenciada; a espada te perseguirá.
3 Voz de clamor de Horonaim; ruína e grande destruição!
4 Está destruída Moabe; seus filhinhos fizeram ouvir um clamor.
5 Porque pela subida de Luíte eles irão com choro contínuo; porque na descida de Horonaim os adversários de Moabe ouviram as angústias do grito da destruição.
6 Fugi, salvai a vossa vida; sede como a tamargueira no deserto;
7 Porque, por causa da tua confiança nas tuas obras, e nos teus tesouros, também tu serás tomada; e Quemós sairá para o cativeiro, os seus sacerdotes e os seus príncipes juntamente.
8 Porque virá o destruidor sobre cada uma das cidades, e nenhuma cidade escapará, e perecerá o vale, e destruir-se-á a campina; porque o Senhor o disse.
9 Dai asas a Moabe; porque voando sairá, e as suas cidades se tornarão em desolação, e ninguém morará nelas.
10 Maldito aquele que fizer a obra do Senhor fraudulosamente; e maldito aquele que retém a sua espada do sangue.
11 Moabe esteve descansado desde a sua mocidade, e repousou nas suas borras, e não foi mudado de vasilha para vasilha, nem foi para o cativeiro; por isso conservou o seu sabor, e o seu cheiro não se alterou.
12 Portanto, eis que dias vêm, diz o Senhor, em que lhe enviarei derramadores que o derramarão; e despejarão as suas vasilhas, e romperão os seus odres.
13 E Moabe terá vergonha de Quemós como a casa de Israel se envergonhou de Betel, sua confiança.
14 Como direis: Somos valentes e homens fortes para a guerra?
15 Moabe está destruído, e subiu das suas cidades, e os seus jovens escolhidos desceram à matança, diz o Rei, cujo nome é o Senhor dos Exércitos.
16 Está prestes a vir a calamidade de Moabe; e apressa-se muito a sua aflição.
17 Condoei-vos dele todos os que estais ao seu redor, e todos os que sabeis o seu nome; dizei: Como se quebrou a vara forte, o cajado formoso?
18 Desce da tua glória, e assenta-te em terra seca, ó moradora, filha de Dibom; porque o destruidor de Moabe subiu contra ti, e desfez as tuas fortalezas.
19 Põe-te no caminho, e espia, ó moradora de Aroer; pergunta ao que vai fugindo; e à que escapou dize: Que sucedeu?
20 Moabe está envergonhado, porque foi quebrantado; lamentai e gritai; anunciai em Arnom que Moabe está destruído.
21 Também o julgamento veio sobre a terra da campina; sobre Holom, sobre Jaza, sobre Mefaate,
22 Sobre Dibom, sobre Nebo, sobre Bete-Diblataim,
23 Sobre Quiriataim, sobre Bete-Gamul, sobre Bete-Meom,
24 Sobre Queriote, e sobre Bozra; e até sobre todas as cidades da terra de Moabe, as de longe e as de perto.
25 Já é cortado o poder de Moabe, e é quebrantado o seu braço, diz o Senhor.
26 Embriagai-o, porque contra o Senhor se engrandeceu; e Moabe se revolverá no seu vômito, e ele também se tornará objeto de escárnio.
27 Pois não foi também Israel objeto de escárnio? Porventura foi achado entre ladrões, para que sempre que fales dele, saltes de alegria?
28 Deixai as cidades, e habitai no rochedo, ó moradores de Moabe; e sede como a pomba que se aninha nos lados da boca da caverna.
29 Ouvimos da soberba de Moabe, que é soberbíssimo, como também da sua arrogância, e da sua vaidade, e da sua altivez e do seu orgulhoso coração.
30 Eu conheço, diz o Senhor, a sua indignação, mas isso nada é; as suas mentiras nada farão.
31 Por isso gemerei por Moabe, sim, gritarei por todo o Moabe; pelos homens de Quir-Heres lamentarei;
32 Com o choro de Jazer chorar-te-ei, ó vide de Sibma; os teus ramos passaram o mar, chegaram até ao mar de Jazer; porém o destruidor caiu sobre os teus frutos do verão, e sobre a tua vindima.
33 Tirou-se, pois, o folguedo e a alegria do campo fértil e da terra de Moabe; porque fiz cessar o vinho nos lagares; já não pisarão uvas com júbilo; o júbilo não será júbilo.
34 Por causa do grito de Hesbom até Eleale e até Jaaz, se ouviu a sua voz desde Zoar até Horonaim, como bezerra de três anos; porque até as águas do Ninrim se tornarão em assolação.
35 E farei cessar em Moabe, diz o Senhor, quem sacrifique nos altos, e queime incenso aos seus deuses.
36 Por isso ressoará como flauta o meu coração por Moabe, também ressoará como flauta o meu coração pelos homens de Quir-Heres; porquanto a abundância que ajuntou se perdeu.
37 Porque toda a cabeça será tosquiada, e toda a barba será diminuída; sobre todas as mãos haverá sarjaduras, e sobre os lombos, sacos.
38 Sobre todos os telhados de Moabe e nas suas ruas haverá um pranto geral; porque quebrei a Moabe, como a um vaso que não agrada, diz o Senhor.
39 Como está quebrantado! Como gritam! Como virou Moabe a cerviz envergonhado! Assim será Moabe objeto de escárnio e de desmaio, para todos que estão em redor dele.
40 Porque assim diz o Senhor: Eis que voará como a águia, e estenderá as suas asas sobre Moabe.
41 São tomadas as cidades, e ocupadas as fortalezas; e naquele dia será o coração dos valentes de Moabe como o coração da mulher que está com dores de parto.
42 E Moabe será destruído, para que não seja povo; porque se engrandeceu contra o Senhor.
43 Temor, e cova, e laço, vêm sobre ti, ó morador de Moabe, diz o Senhor.
44 O que fugir do temor cairá na cova, e o que subir da cova ficará preso no laço; porque trarei sobre ele, sobre Moabe, o ano do seu castigo, diz o Senhor.
45 Os que fugiam sem força pararam à sombra de Hesbom; pois saiu fogo de Hesbom, e a labareda do meio de Siom, e devorou o canto de Moabe e o alto da cabeça dos turbulentos.
46 Ai de ti, Moabe! Pereceu o povo de Quemós; porque teus filhos ficaram cativos, e tuas filhas em cativeiro.
47 Mas nos últimos dias farei voltar os cativos de Moabe, diz o Senhor. Até aqui o juízo de Moabe.
1 Ad Moab hc dicit Dominus exercituum, Deus Isral : [V super Nabo, quoniam vastata est, et confusa !capta est Cariathaim, confusa est fortis, et tremuit.
2 Non est ultra exsultatio in Moab contra Hesebon : cogitaverunt malum : Venite, et disperdamus eam de gente.Ergo silens conticesces, sequeturque te gladius.
3 Vox clamoris de Oronaim, vastitas et contritio magna.
4 Contrita est Moab : annuntiate clamorem parvulis ejus.
5 Per ascensum enim Luithplorans ascendet in fletu,quoniam in descensu Oronaimhostes ululatum contritionis audierunt.
6 Fugite, salvate animas vestras,et eritis quasi myric in deserto :
7 pro eo enim quod habuisti fiduciamin munitionibus tuis et in thesauris tuis,tu quoque capieris :et ibit Chamos in transmigrationem,sacerdotes ejus et principes ejus simul.
8 Et veniet prdo ad omnem urbem,et urbs nulla salvabitur :et peribunt valles,et dissipabuntur campestria,quoniam dixit Dominus :
9 Date florem Moab, quia florens egredietur :et civitates ejus desert erunt, et inhabitabiles.
10 Maledictus qui facit opus Domini fraudulenter,et maledictus qui prohibet gladium suum a sanguine.
11 Fertilis fuit Moab ab adolescentia sua,et requievit in fcibus suis :nec transfusus est de vase in vas,et in transmigrationem non abiit :idcirco permansit gustus ejus in eo,et odor ejus non est immutatus.
12 Propterea ecce dies veniunt, dicit Dominus,et mittam ei ordinatores et stratores laguncularum :et sternent eum, et vasa ejus exhaurient,et lagunculas eorum collident.
13 Et confundetur Moab a Chamossicut confusa est domus Isral a Bethel,in qua habebat fiduciam.
14 Quomodo dicitis : Fortes sumus,et viri robusti ad prliandum ?
15 Vastata est Moab, et civitates illius succiderunt,et electi juvenes ejus descenderunt in occisionem,ait rex, Dominus exercituum nomen ejus.
16 Prope est interitus Moab ut veniat,et malum ejus velociter accurret nimis.
17 Consolamini eum, omnes qui estis in circuitu ejus :et universi qui scitis nomen ejus, dicite :Quomodo confracta est virga fortis,baculus gloriosus ?
18 Descende de gloria, et sede in siti,habitatio fili Dibon,quoniam vastator Moab ascendit ad te,dissipavit munitiones tuas.
19 In via sta, et prospice,habitatio Aror :interroga fugientem,et ei qui evasit dic : Quid accidit ?
20 Confusus est Moab, quoniam victus est.Ululate, et clamate :annuntiate in Arnon,quoniam vastata est Moab,
21 et judicium venit ad terram campestrem,super Helon, et super Jasa,et super Mephaath,
22 et super Dibon,et super Nabo, et super domum Deblathaim,
23 et super Cariathaim, et super Bethgamul,et super Bethmaon,
24 et super Carioth,et super Bosra, et super omnes civitates terr Moab,qu longe et qu prope sunt.
25 Abscissum est cornu Moab,et brachium ejus contritum est, ait Dominus.
26 Inebriate eum, quoniam contra Dominum erectus est :et allidet manum Moab in vomitu suo,et erit in derisum etiam ipse.
27 Fuit enim in derisum tibi Isral,quasi inter fures reperisses eum :propter verba ergo tua qu adversum illum locutus es,captivus duceris.
28 Relinquite civitates, et habitate in petra, habitatores Moab :et estote quasi columba nidificans in summo ore foraminis.
29 Audivimus superbiam Moab, superbus est valde :sublimitatem ejus, et arrogantiam,et superbiam, et altitudinem cordis ejus.
30 Ego scio, ait Dominus, jactantiam ejus,et quod non sit juxta eam virtus ejus,nec juxta quod poterat conata sit facere.
31 Ideo super Moab ejulabo,et ad Moab universam clamabo,ad viros muri fictilis lamentantes :
32 de planctu Jazer plorabo tibi, vinea Sabama.Propagines tu transierunt mare,usque ad mare Jazer pervenerunt :super messem tuam et vindemiam tuam prdo irruit.
33 Ablata est ltitia et exsultatiode Carmelo et de terra Moab :et vinum de torcularibus sustuli,nequaquam calcator uv solitum celeuma cantabit.
34 De clamore Hesebon usque Eleale et Jasa, dederunt vocem suam,a Segor usque ad Oronaim, vitula conternante :aqu quoque Nemrim pessim erunt.
35 Et auferam de Moab, ait Dominus,offerentem in excelsis,et sacrificantem diis ejus.
36 Propterea cor meum ad Moab quasi tibi resonabit,et cor meum ad viros muri fictilis dabit sonitum tibiarum :quia plus fecit quam potuit,idcirco perierunt.
37 Omne enim caput calvitium,et omnis barba rasa erit :in cunctis manibus colligatio,et super omne dorsum cilicium :
38 super omnia tecta Moab, et in plateis ejus,omnis planctus :quoniam contrivi Moabsicut vas inutile, ait Dominus.
39 Quomodo victa est, et ululaverunt ?quomodo dejecit cervicem Moab, et confusus est ?Eritque Moab in derisum, et in exemplum omnibus in circuitu suo.
40 Hc dicit Dominus :Ecce quasi aquila volabit,et extendet alas suas ad Moab.
41 Capta est Carioth, et munitiones comprehens sunt :et erit cor fortium Moab in die illasicut cor mulieris parturientis,
42 et cessabit Moab esse populus,quoniam contra Dominum gloriatus est.
43 Pavor, et fovea,et laqueus super te,o habitator Moab, dicit Dominus.
44 Qui fugerit a facie pavoris cadet in foveam,et qui conscenderit de fovea capietur laqueo :adducam enim super Moab annum visitationis eorum, ait Dominus.
45 In umbra Hesebon steterunt de laqueo fugientes, quia ignis egressus est de Hesebon,et flamma de medio Seon :et devorabit partem Moab,et verticem filiorum tumultus.
46 V tibi, Moab :periisti, popule Chamos,quia comprehensi sunt filii tuiet fili tu in captivitatem.
47 Et convertam captivitatem Moab in novissimis diebus, ait Dominus.] Hucusque judicia Moab.