1 Respondeu mais Eliú, dizendo:

2 Ouvi, vós, sábios, as minhas razões; e vós, entendidos, inclinai os ouvidos para mim.

3 Porque o ouvido prova as palavras, como o paladar experimenta a comida.

4 O que é direito escolhamos para nós; e conheçamos entre nós o que é bom.

5 Porque Jó disse: Sou justo, e Deus tirou o meu direito.

6 Apesar do meu direito sou considerado mentiroso; a minha ferida é incurável, embora eu esteja sem transgressão.

7 Que homem há como Jó, que bebe a zombaria como água?

8 E caminha em companhia dos que praticam a iniquidade, e anda com homens ímpios?

9 Porque disse: De nada aproveita ao homem o comprazer-se em Deus.

10 Portanto vós, homens de entendimento, escutai-me: Longe de Deus esteja o praticar a maldade e do Todo-Poderoso o cometer a perversidade!

11 Porque, segundo a obra do homem, ele lhe paga; e faz a cada um segundo o seu caminho.

12 Também, na verdade, Deus não procede impiamente; nem o Todo-Poderoso perverte o juízo.

13 Quem lhe entregou o governo da terra? E quem fez todo o mundo?

14 Se ele pusesse o seu coração contra o homem, e recolhesse para si o seu espírito e o seu fôlego,

15 Toda a carne juntamente expiraria, e o homem voltaria para o pó.

16 Se, pois, há em ti entendimento, ouve isto; inclina os ouvidos ao som da minha palavra.

17 Porventura o que odiasse o direito se firmaria? E tu condenarias aquele que é justo e poderoso?

18 Ou dir-se-á a um rei: Oh! Vil? Ou aos príncipes: Oh! Ímpios?

19 Quanto menos àquele, que não faz acepção das pessoas de príncipes, nem estima o rico mais do que o pobre; porque todos são obras de suas mãos.

20 Eles num momento morrem; e até à meia-noite os povos são perturbados, e passam, e os poderosos serão tomados não por mão humana.

21 Porque os seus olhos estão sobre os caminhos de cada um, e ele vê todos os seus passos.

22 Não há trevas nem sombra de morte, onde se escondam os que praticam a iniquidade.

23 Porque Deus não sobrecarrega o homem mais do que é justo, para o fazer ir a juízo diante dele.

24 Quebranta aos fortes, sem que se possa inquirir, e põe outros em seu lugar.

25 Ele conhece, pois, as suas obras; de noite os transtorna, e ficam moídos.

26 Ele os bate como ímpios que são, à vista dos espectadores;

27 Porquanto se desviaram dele, e não compreenderam nenhum de seus caminhos,

28 De sorte que o clamor do pobre subisse até ele, e que ouvisse o clamor dos aflitos.

29 Se ele aquietar, quem então inquietará? Se encobrir o rosto, quem então o poderá contemplar? Seja isto para com um povo, seja para com um homem só,

30 Para que o homem hipócrita nunca mais reine, e não haja laços no povo.

31 Na verdade, quem a Deus disse: Suportei castigo, não ofenderei mais.

32 O que não vejo, ensina-me tu; se fiz alguma maldade, nunca mais a hei de fazer?

33 Virá de ti como há de ser a recompensa, para que tu a rejeites? Faze tu, pois, e não eu, a escolha; fala logo o que sabes.

34 Os homens de entendimento dirão comigo, e o homem sábio que me ouvir:

35 Jó falou sem conhecimento; e às suas palavras falta prudência.

36 Pai meu! Meu desejo é que Jó seja provado até ao fim, pelas suas respostas a homens malignos.

37 Porque ao seu pecado acrescenta a transgressão; entre nós bate palmas, e multiplica contra Deus as suas palavras.

1 Pronuntians itaque Eliu, etiam hc locutus est :

2 [Audite, sapientes, verba mea :et eruditi, auscultate me.

3 Auris enim verba probat,et guttur escas gustu dijudicat.

4 Judicium eligamus nobis,et inter nos videamus quid sit melius.

5 Quia dixit Job : Justus sum,et Deus subvertit judicium meum.

6 In judicando enim me mendacium est :violenta sagitta mea absque ullo peccato.

7 Quis est vir ut est Job,qui bibit subsannationem quasi aquam :

8 qui graditur cum operantibus iniquitatem,et ambulat cum viris impiis ?

9 Dixit enim : Non placebit vir Deo,etiam si cucurrerit cum eo.

10 Ideo, viri cordati, audite me :absit a Deo impietas,et ab Omnipotente iniquitas.

11 Opus enim hominis reddet ei,et juxta vias singulorum restituet eis.

12 Vere enim Deus non condemnabit frustra,nec Omnipotens subvertet judicium.

13 Quem constituit alium super terram ?aut quem posuit super orbem quem fabricatus est ?

14 Si direxerit ad eum cor suum,spiritum illius et flatum ad se trahet.

15 Deficiet omnis caro simul,et homo in cinerem revertetur.

16 Si habes ergo intellectum, audi quod dicitur,et ausculta vocem eloquii mei :

17 numquid qui non amat judicium sanari potest ?et quomodo tu eum qui justus est in tantum condemnas ?

18 Qui dicit regi : Apostata ;qui vocat duces impios ;

19 qui non accipit personas principum,nec cognovit tyrannum cum disceptaret contra pauperem :opus enim manuum ejus sunt universi.

20 Subito morientur, et in media nocte turbabuntur populi :et pertransibunt, et auferent violentum absque manu.

21 Oculi enim ejus super vias hominum,et omnes gressus eorum considerat.

22 Non sunt tenebr, et non est umbra mortis,ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem,

23 neque enim ultra in hominis potestate est,ut veniat ad Deum in judicium.

24 Conteret multos, et innumerabiles,et stare faciet alios pro eis.

25 Novit enim opera eorum,et idcirco inducet noctem, et conterentur.

26 Quasi impios percussit eosin loco videntium :

27 qui quasi de industria recesserunt ab eo,et omnes vias ejus intelligere noluerunt :

28 ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni,et audiret vocem pauperum.

29 Ipso enim concedente pacem, quis est qui condemnet ?ex quo absconderit vultum, quis est qui contempletur eum,et super gentes, et super omnes homines ?

30 Qui regnare facit hominem hypocritampropter peccata populi.

31 Quia ergo ego locutus sum ad Deum,te quoque non prohibebo.

32 Si erravi, tu doce me ;si iniquitatem locutus sum, ultra non addam.

33 Numquid a te Deus expetit eam, quia displicuit tibi ?tu enim cpisti loqui, et non ego :quod si quid nosti melius, loquere.

34 Viri intelligentes loquantur mihi,et vir sapiens audiat me.

35 Job autem stulte locutus est,et verba illius non sonant disciplinam.

36 Pater mi, probetur Job usque ad finem :ne desinas ab homine iniquitatis :

37 quia addit super peccata sua blasphemiam,inter nos interim constringatur :et tunc ad judicium provocet sermonibus suis Deum.]