1 Paulo, e Silvano, e Timóteo, à igreja dos tessalonicenses em Deus, o Pai, e no Senhor Jesus Cristo: Graça e paz tenhais de Deus nosso Pai e do Senhor Jesus Cristo.

2 Sempre damos graças a Deus por vós todos, fazendo menção de vós em nossas orações,

3 Lembrando-nos sem cessar da obra da vossa fé, do trabalho do amor, e da paciência da esperança em nosso Senhor Jesus Cristo, diante de nosso Deus e Pai,

4 Sabendo, amados irmãos, que a vossa eleição é de Deus;

5 Porque o nosso evangelho não foi a vós somente em palavras, mas também em poder, e no Espírito Santo, e em muita certeza, como bem sabeis quais fomos entre vós, por amor de vós.

6 E vós fostes feitos nossos imitadores, e do Senhor, recebendo a palavra em muita tribulação, com gozo do Espírito Santo.

7 De maneira que fostes exemplo para todos os fiéis na macedônia e Acaia.

8 Porque por vós soou a palavra do Senhor, não somente na macedônia e Acaia, mas também em todos os lugares a vossa fé para com Deus se espalhou, de tal maneira que já dela não temos necessidade de falar coisa alguma;

9 Porque eles mesmos anunciam de nós qual a entrada que tivemos para convosco, e como dos ídolos vos convertestes a Deus, para servir o Deus vivo e verdadeiro,

10 E esperar dos céus o seu Filho, a quem ressuscitou dentre os mortos, a saber, Jesus, que nos livra da ira futura.

1 Παυλος και Σιλουανος και Τιμοθεος προς την εκκλησιαν των Θεσσαλονικεων εν Θεω, τω Πατρι και Κυριω Ιησου Χριστω· χαρις ειη υμιν και ειρηνη απο Θεου Πατρος ημων και Κυριου Ιησου Χριστου.

2 Ευχαριστουμεν παντοτε τον Θεον περι παντων υμων και σας μνημονευομεν εν ταις προσευχαις ημων,

3 αδιαλειπτως ενθυμουμενοι το εις την πιστιν εργον σας και τον κοπον της αγαπης και την υπομονην της ελπιδος του Κυριου ημων Ιησου Χριστου εμπροσθεν του Θεου και Πατρος ημων,

4 εξευροντες, αδελφοι ηγαπημενοι υπο Θεου, την εκλογην σας,

5 διοτι το ευαγγελιον ημων δεν εγεινεν εις εσας εν λογω μονον, αλλα και εν δυναμει και εν Πνευματι Αγιω και εν πληροφορια πολλη, καθως εξευρετε οποιοι υπηρξαμεν μεταξυ σας δια σας.

6 Και σεις εγεινετε μιμηται ημων και του Κυριου, δεχθεντες τον λογον εν μεσω πολλης θλιψεως μετα χαρας Πνευματος Αγιου,

7 ωστε εγεινετε τυποι εις παντας τους πιστευοντας εν τη Μακεδονια και τη Αχαια.

8 Διοτι απο σας εξηχησεν ο λογος του Κυριου ουχι μονον εν τη Μακεδονια και Αχαια, αλλα και εν παντι τοπω εφθασεν η φημη της προς τον Θεον πιστεως σας, ωστε ημεις δεν εχομεν χρειαν να λαλωμεν τι.

9 Διοτι αυτοι διηγουνται περι ημων οποιαν εισοδον ελαβομεν προς εσας, και πως επεστρεψατε προς τον Θεον απο των ειδωλων, δια να δουλευητε Θεον ζωντα και αληθινον,

10 και να προσμενητε τον Υιον αυτου εκ των ουρανων, τον οποιον ανεστησεν εκ νεκρων, τον Ιησουν, οστις ελευθερονει ημας απο της μελλουσης οργης.