1 Estes, pois, são os mandamentos, os estatutos e os juízos que mandou o SENHOR vosso Deus para ensinar-vos, para que os cumprísseis na terra a que passais a possuir;

2 Para que temas ao Senhor teu Deus, e guardes todos os seus estatutos e mandamentos, que eu te ordeno, tu, e teu filho, e o filho de teu filho, todos os dias da tua vida, e que teus dias sejam prolongados.

3 Ouve, pois, ó Israel, e atenta em os guardares, para que bem te suceda, e muito te multipliques, como te disse o Senhor Deus de teus pais, na terra que mana leite e mel.

4 Ouve, Israel, o Senhor nosso Deus é o único Senhor.

5 Amarás, pois, o Senhor teu Deus de todo o teu coração, e de toda a tua alma, e de todas as tuas forças.

6 E estas palavras, que hoje te ordeno, estarão no teu coração;

7 E as ensinarás a teus filhos e delas falarás assentado em tua casa, e andando pelo caminho, e deitando-te e levantando-te.

8 Também as atarás por sinal na tua mão, e te serão por frontais entre os teus olhos.

9 E as escreverás nos umbrais de tua casa, e nas tuas portas.

10 Quando, pois, o Senhor teu Deus te introduzir na terra que jurou a teus pais, Abraão, Isaque e Jacó, que te daria, com grandes e boas cidades, que tu não edificaste,

11 E casas cheias de todo o bem, que tu não encheste, e poços cavados, que tu não cavaste, vinhas e olivais, que tu não plantaste, e comeres, e te fartares,

12 Guarda-te, que não te esqueças do Senhor, que te tirou da terra do Egito, da casa da servidão.

13 O Senhor teu Deus temerás e a ele servirás, e pelo seu nome jurarás.

14 Não seguireis outros deuses, os deuses dos povos que houver ao redor de vós;

15 Porque o Senhor teu Deus é um Deus zeloso no meio de ti, para que a ira do Senhor teu Deus se não acenda contra ti e te destrua de sobre a face da terra.

16 Não tentareis o Senhor vosso Deus, como o tentastes em Massá;

17 Diligentemente guardareis os mandamentos do Senhor vosso Deus, como também os seus testemunhos, e seus estatutos, que te tem mandado.

18 E farás o que é reto e bom aos olhos do Senhor, para que bem te suceda, e entres, e possuas a boa terra, a qual o Senhor jurou dar a teus pais.

19 Para que lance fora a todos os teus inimigos de diante de ti, como o Senhor tem falado.

20 Quando teu filho te perguntar no futuro, dizendo: Que significam os testemunhos, e estatutos e juízos que o Senhor nosso Deus vos ordenou?

21 Então dirás a teu filho: Éramos servos de Faraó no Egito; porém o Senhor, com mão forte, nos tirou do Egito;

22 E o Senhor, aos nossos olhos, fez sinais e maravilhas, grandes e terríveis, contra o Egito, contra Faraó e toda sua casa;

23 E dali nos tirou, para nos levar, e nos dar a terra que jurara a nossos pais.

24 E o Senhor nos ordenou que cumpríssemos todos estes estatutos, que temêssemos ao Senhor nosso Deus, para o nosso perpétuo bem, para nos guardar em vida, como no dia de hoje.

25 E será para nós justiça, quando tivermos cuidado de cumprir todos estes mandamentos perante o Senhor nosso Deus, como nos tem ordenado.

1 Και αυται ειναι αι εντολαι, τα διαταγματα και αι κρισεις, οσας προσεταξε Κυριος ο Θεος σας να σας διδαξω, δια να καμνητε αυτας εν τη γη, εις την οποιαν εισερχεσθε δια να κληρονομησητε αυτην·

2 δια να φοβησαι Κυριον τον Θεον σου, ωστε να φυλαττης παντα τα διαταγματα αυτου και τας εντολας αυτου, τας οποιας εγω σε προσταζω, συ και ο υιος σου και ο υιος του υιου σου, πασας τας ημερας της ζωης σου· και δια να μακροημερευσης.

3 Ακουσον λοιπον, Ισραηλ, και προσεχε να καμνης αυτα, δια να ευημερης και δια να πληθυνθητε σφοδρα, καθως Κυριος ο Θεος των πατερων σου υπεσχεθη εις σε, εν τη γη ητις ρεει γαλα και μελι.

4 Ακουε, Ισραηλ· Κυριος ο Θεος ημων ειναι εις Κυριος.

5 Και θελεις αγαπα Κυριον τον Θεον σου εξ ολης της καρδιας σου και εξ ολης της ψυχης σου και εξ ολης της δυναμεως σου.

6 Και ουτοι οι λογοι, τους οποιους εγω σε προσταζω σημερον, θελουσι εισθαι εν τη καρδια σου·

7 και θελεις διδασκει αυτους επιμελως εις τα τεκνα σου, και περι αυτων θελεις ομιλει καθημενος εν τη οικια σου και περιπατων εν τη οδω και πλαγιαζων και εγειρομενος.

8 Και θελεις δεσει αυτους δια σημειον επι της χειρος σου και θελουσιν εισθαι ως προμετωπιδια μεταξυ των οφθαλμων σου.

9 Και θελεις γραψει αυτους επι τους παραστατας της οικιας σου και επι τας πυλας σου.

10 Και οταν Κυριος ο Θεος σου σε φερη εις την γην, την οποιαν ωμοσε προς τους πατερας σου, προς τον Αβρααμ, προς τον Ισαακ και προς τον Ιακωβ, δια να δωση εις σε πολεις μεγαλας και καλας, τας οποιας δεν εκτισας,

11 και οικιας πληρεις παντων των αγαθων, τας οποιας δεν εγεμισας, και φρεατα ηνοιγμενα, τα οποια δεν ηνοιξας, αμπελωνας και ελαιωνας, τους οποιους δεν εφυτευσας· αφου φαγης και χορτασης,

12 προσεχε εις σεαυτον, μηποτε λησμονησης τον Κυριον, οστις σε εξηγαγεν εκ γης Αιγυπτου, εξ οικου δουλειας.

13 Κυριον τον Θεον σου θελεις φοβεισθαι και αυτον θελεις λατρευει και εις το ονομα αυτου θελεις ομνυει.

14 Δεν θελετε υπαγει κατοπιν αλλων θεων, εκ των θεων των εθνων των περικυκλουντων υμας,

15 διοτι Κυριος ο Θεος σου ειναι Θεος ζηλοτυπος εν μεσω σου, δια να μη εξαφη ο θυμος Κυριου του Θεου σου εναντιον σου και σε εξολοθρευση απο προσωπου της γης.

16 Δεν θελετε πειρασει Κυριον τον Θεον σας, καθως επειρασατε εν Μασσα.

17 Θελετε φυλαττει επιμελως τας εντολας Κυριου του Θεου υμων και τα μαρτυρια αυτου και τα διαταγματα αυτου, τα οποια προσεταξεν εις σε.

18 Και θελεις καμνει το ευθες και το αγαθον ενωπιον του Κυριου· δια να ευημερης και δια να εισελθης και κληρονομησης την γην την αγαθην, την οποιαν ο Κυριος ωμοσε προς τους πατερας σου·

19 δια να εκδιωξη παντας τους εχθρους σου απ' εμπροσθεν σου, καθως ελαλησε Κυριος.

20 Οταν ο υιος σου σε ερωτηση εις το μετα ταυτα, λεγων, Τι δηλουσι τα μαρτυρια και τα διαταγματα και αι κρισεις, τας οποιας Κυριος ο Θεος ημων σας προσεταξε;

21 Τοτε θελεις ειπει προς τον υιον σου, Δουλοι ημεθα του Φαραω εν Αιγυπτω, και ο Κυριος εξηγαγεν ημας εξ Αιγυπτου εν χειρι κραταια·

22 και εδειξεν ο Κυριος σημεια και τερατα, μεγαλα και δεινα, επι την Αιγυπτον, επι τον Φαραω και επι παντα τον οικον αυτου, ενωπιον των οφθαλμων ημων·

23 και εξηγαγεν ημας εκειθεν, δια να εισαγαγη ημας και να δωση εις ημας την γην, την οποιαν ωμοσε προς τους πατερας ημων·

24 και προσεταξεν εις ημας ο Κυριος να καμνωμεν παντα τα διαταγματα ταυτα, να φοβωμεθα Κυριον τον Θεον ημων, δια να ευημερωμεν παντοτε, δια να φυλαττη ημας ζωντας, καθως την σημερον ημεραν·

25 και θελει εισθαι δικαιοσυνη εις ημας, εαν προσεχωμεν να πραττωμεν πασας τας εντολας ταυτας ενωπιον Κυριου του Θεου ημων, καθως προσεταξεν εις ημας.