1 O peso da palavra do SENHOR contra a terra de Hadraque, e Damasco, o seu repouso; porque o olhar do homem, e de todas as tribos de Israel, se volta para o SENHOR.

2 E também Hamate que confina com ela, e Tiro e Sidom, ainda que sejam mais sábias.

3 E Tiro edificou para si fortalezas, e amontoou prata como o pó, e ouro fino como a lama das ruas.

4 Eis que o Senhor a despojará e ferirá no mar a sua força, e ela será consumida pelo fogo.

5 Ascalom o verá e temerá; também Gaza, e terá grande dor; igualmente Ecrom; porque a sua esperança será confundida; e o rei de Gaza perecerá, e Ascalom não será habitada.

6 E um bastardo habitará em Asdode, e exterminarei a soberba dos filisteus.

7 E da sua boca tirarei o seu sangue, e dentre os seus dentes as suas abominações; e ele também ficará como um remanescente para o nosso Deus; e será como governador em Judá, e Ecrom como um jebuseu.

8 E acampar-me-ei ao redor da minha casa, contra o exército, para que ninguém passe, nem volte; para que não passe mais sobre eles o opressor; porque agora vi com os meus olhos.

9 Alegra-te muito, ó filha de Sião; exulta, ó filha de Jerusalém; eis que o teu rei virá a ti, justo e Salvador, pobre, e montado sobre um jumento, e sobre um jumentinho, filho de jumenta.

10 E de Efraim destruirei os carros, e de Jerusalém os cavalos; e o arco de guerra será destruído, e ele anunciará paz aos gentios; e o seu domínio se estenderá de mar a mar, e desde o rio até às extremidades da terra.

11 Ainda quanto a ti, por causa do sangue da tua aliança, libertei os teus presos da cova em que não havia água.

12 Voltai à fortaleza, ó presos de esperança; também hoje vos anuncio que vos restaurarei em dobro.

13 Porque curvei Judá para mim, enchi com Efraim o arco; suscitarei a teus filhos, ó Sião, contra os teus filhos, ó Grécia! E pôr-te-ei, ó Sião, como a espada de um poderoso.

14 E o SENHOR será visto sobre eles, e as suas flechas sairão como o relâmpago; e o Senhor DEUS fará soar a trombeta, e irá com os redemoinhos do sul.

15 O Senhor dos Exércitos os amparará; eles devorarão, depois que os tiverem sujeitado, as pedras da funda; também beberão e farão barulho como excitados pelo vinho; e encher-se-ão como bacias de sacrifício, como os cantos do altar.

16 E o Senhor seu Deus naquele dia os salvará, como ao rebanho do seu povo: porque como pedras de uma coroa eles resplandecerão na sua terra.

17 Porque, quão grande é a sua bondade! E quão grande é a sua formosura! O trigo fará florescer os jovens e o mosto as virgens.

1 Oraculum. Verbum Domini in terra Ha drachet Damasci requiei eius,quia Domini est oculus Aramsicut omnes tribus Israel.

2 Emath quoque in terminis eiuset Tyrus et Sidon, quae sapiens est valde.

3 Et aedificavit Tyrus munitionem suamet coacervavit argentum quasi pulveremet aurum ut lutum platearum.

4 Ecce Dominus possidebit eamet percutiet in mari fortitudinem eius;et haec igni devorabitur.

5 Videbit Ascalon et timebit,et Gaza dolore torquetur nimis,et Accaron, quoniam confusa est spes eius;et peribit rex de Gaza,et Ascalon non habitabitur.

6 Et habitabit spurius in Azoto,et disperdam superbiam Philisthim.

7 Et auferam sanguinem eius de ore eiuset abominationes eius de medio dentium eius,et relinquetur etiam ipse Deo nostro,et erit quasi dux in Iuda,et Accaron quasi Iebusaeus.

8 Et circumdabo domum meam ut praesidiumcontra euntes et revertentes;et non transibit super eos ultra exactor,quia nunc vidi in oculis meis.

9 Exsulta satis, filia Sion;iubila, filia Ierusalem.Ecce rex tuus venit tibiiustus et salvator ipse,pauper et sedens super asinumet super pullum filium asinae.

10 Et disperdam currum ex Ephraimet equum de Ierusalem;et confringetur arcus belli,et loquetur pacem gentibus.Et imperium eius a mari usque ad mareet a flumine usque ad fines terrae.

11 Tu quoque: in sanguine testamenti tuiextraho vinctos tuos de lacu,in quo non est aqua.

12 Convertimini ad munitionem,vincti spei;hodie quoque annuntians:Duplicia reddam tibi.

13 Nam extendi mihi Iudam quasi arcum,implevi Ephraim;et suscitabo filios tuos, Sion,super filios tuos, Graecia,et ponam te quasi gladium fortium.

14 Et Dominus super eos videbitur,et exibit ut fulgur iaculum eius;et Dominus Deus in tuba canetet vadet in procellis austri.

15 Dominus exercituum proteget eos;et devorabunt et conculcabunt lapides fundaeet bibent, agitabuntur quasi vinoet replebuntur ut phialae et quasi cornua altaris.

16 Et salvabit eos Dominus Deus eorumin die illaut gregem populi sui,quia lapides coronaefulgebunt super terram eius.

17 Quid enim bonum eius est,et quid pulchrum eius!Frumentum succrescere facit iuvenes,et mustum virgines.