1 Verder het die HERE met Moses gespreek en gesê:
2 Maak vir jou twee silwertrompette; van dryfwerk moet jy dit maak; en hulle moet vir jou dien om die vergadering byeen te roep en om die laers te laat opbreek.
3 As hulle dan daarop blaas, moet die hele vergadering by jou byeenkom by die ingang van die tent van samekoms.
4 Maar as hulle op een daarvan blaas, moet by jou byeenkom die owerstes, die stamhoofde van Israel.
5 En as julle alarm blaas, moet die laers opbreek wat aan die oostekant staan.
6 Maar as julle die tweede keer alarm blaas, moet die laers opbreek wat aan die suidekant staan. Alarm moet hulle blaas as hulle moet opbreek.
7 Maar as die vergadering byeen moet kom, moet julle blaas, maar nie alarm maak nie.
8 En die seuns van A„ron, die priesters, moet op die trompette blaas; en die trompette moet vir julle 'n ewige insetting in julle geslagte wees.
9 En as julle in jul land in oorlog kom teen die vyand wat met julle veg, moet julle met die trompette alarm blaas; dan sal aan julle gedink word voor die aangesig van die HERE julle God, en julle sal van jul vyande verlos word.
10 Op die dag as julle vrolik is, sowel as op julle feestye en by die begin van julle maande moet julle by jul brandoffers en by jul dankoffers op die trompette blaas: hulle sal dien om julle in gedagtenis te bring voor die aangesig van julle God. Ek is die HERE julle God.
11 In die tweede jaar, in die tweede maand, op die twintigste van die maand, het die wolk opgetrek van die tabernakel van die Getuienis af.
12 En die kinders van Israel het van plek tot plek weggetrek uit die woestyn Sinai, en die wolk het gaan rus in die woestyn Paran.
13 So het hulle dan die eerste keer weggetrek volgens die bevel van die HERE deur die diens van Moses.
14 En eerste het weggetrek die vaandel van die laer van Juda se kinders volgens hulle leërafdelings; en oor sy afdeling was Nagson, die seun van Amm¡nadab.
15 En oor die afdeling van die stam van Issaskar se kinders was Net neël, die seun van Suar.
16 En oor die afdeling van die stam van S,bulon se kinders was El¡ab, die seun van Helon.
17 Toe is die tabernakel afgebreek; en die seuns van Gerson en die seuns van Mer ri, die draers van die tabernakel, het weggetrek.
18 Daarna het weggetrek die vaandel van die laer van Ruben volgens hulle leërafdelings; en oor sy afdeling was El¡sur, die seun van Sed,Âr.
19 En oor die afdeling van die stam van S¡meon se kinders was Selumiël, die seun van Sur¡saddai.
20 En oor die afdeling van die stam van Gad se kinders was Âljasaf, die seun van R,huel.
21 Daarna het die Kehatiete, die draers van die heiligdom, weggetrek. En die ander het die tabernakel opgerig voordat hulle aangekom het.
22 Daarna het weggetrek die vaandel van die laer van Efraim se kinders volgens hulle leërafdelings; en oor sy afdeling was Elis ma, die seun van Amm¡hud.
23 En oor die afdeling van die stam van Manasse se kinders was G mliël, die seun van Ped sur.
24 En oor die afdeling van die stam van Benjamin se kinders was Ab¡dan, die seun van Gideoni.
25 Toe het weggetrek die vaandel van die laer van Dan se kinders wat, volgens hulle leërafdelings, die agterhoede vir al die leërs was; en oor sy afdeling was Ahiëser, die seun van Amm¡saddai.
26 En oor die afdeling van die stam van Aser se kinders was P giël, die seun van Ogran.
27 En oor die afdeling van die stam van N ftali se kinders was Ah¡ra, die seun van Enan.
28 Dit is die optogte van die kinders van Israel volgens hulle leërafdelings. En hulle het weggetrek.
29 En Moses het vir Hobab, die seun van R,huel, die Midianiet, die swaer van Moses, gesê: Ons trek na die plek waarvan die HERE gesê het: Ek sal dit aan julle gee. Trek saam met ons en ons sal aan jou goed doen; want die HERE het oor Israel goeie dinge gespreek.
30 Maar hy het vir hom gesê: Ek sal nie saamtrek nie; maar ek sal na my land en my familie gaan.
31 Toe sê hy: Moet ons tog nie verlaat nie, juis daarom dat jy weet hoe ons laer moet opslaan in die woestyn, en jy sal vir ons as oë dien.
32 En as jy met ons saamtrek, sal ons daardie goeie wat die HERE aan ons sal doen, ook aan jou doen.
33 En hulle het van die berg van die HERE af drie dagreise ver getrek; en die verbondsark van die HERE het drie dagreise ver voor hulle uit getrek om vir hulle 'n rusplek uit te soek.
34 En die wolk van die HERE was bedags oor hulle as hulle uit die laer wegtrek.
35 En as die ark wegtrek, het Moses gesê: Staan op, HERE, dat u vyande verstrooi kan word en u haters voor u aangesig kan vlug.
36 En as dit rus, het hy gesê: Keer terug, HERE, na die tien duisende van die duisende van Israel!
1 Et l'Éternel parla à Moïse, en disant:
2 Fais-toi deux trompettes d'argent; tu les feras façonnées au marteau; elles te serviront pour convoquer l'assemblée, et pour le départ des camps.
3 Quand on en sonnera, toute l'assemblée se réunira vers toi, à l'entrée du tabernacle d'assignation.
4 Si l'on sonne d'une seule, les princes, les chefs des milliers d'Israël, se réuniront vers toi.
5 Quand vous sonnerez d'un son d'alerte, les camps qui sont à l'orient partiront.
6 Et quand vous sonnerez une seconde fois d'un son d'alerte, les camps qui sont au midi partiront; on sonnera d'un son d'alerte lorsqu'ils devront partir.
7 Quand on convoquera l'assemblée, vous sonnerez, mais non d'un son d'alerte.
8 Or les fils d'Aaron, les sacrificateurs, sonneront des trompettes; et elles seront pour vous une ordonnance perpétuelle, d'âge en âge.
9 Et quand vous irez à la guerre dans votre pays, contre l'ennemi qui vous attaquera, vous sonnerez des trompettes avec un son d'alerte, et vous serez remis en mémoire devant l'Éternel votre Dieu, et vous serez délivrés de vos ennemis.
10 Et dans vos jours de joie, dans vos solennités, et au commencement de vos mois, vous sonnerez des trompettes sur vos holocaustes, et sur vos sacrifices de prospérités, et elles vous serviront de mémorial devant votre Dieu. JE SUIS l'Éternel, votre Dieu.
11 Or il arriva, le vingtième jour du second mois de la seconde année, que la nuée se leva de dessus le Tabernacle du Témoignage.
12 Et les enfants d'Israël partirent, selon leur ordre de marche, du désert de Sinaï; et la nuée s'arrêta au désert de Paran.
13 Ils partirent donc, pour la première fois, sur l'ordre de l'Éternel, donné par le moyen de Moïse.
14 La bannière du camp des enfants de Juda partit la première, selon leurs armées; Nahasshon, fils d'Amminadab, commandait l'armée de Juda.
15 Nathanaël, fils de Tsuar, commandait l'armée de la tribu des enfants d'Issacar.
16 Éliab, fils de Hélon, commandait l'armée de la tribu des enfants de Zabulon.
17 Le Tabernacle fut démonté et les enfants de Guershon et les enfants de Mérari, qui portaient le Tabernacle, partirent.
18 Puis la bannière du camp de Ruben partit, selon leurs armées; et Elitsur, fils de Shedéur, commandait l'armée de Ruben.
19 Et Shelumiel, fils de Tsurishaddaï, commandait l'armée de la tribu des enfants de Siméon.
20 Et Eliasaph, fils de Déhuël, commandait l'armée de la tribu des enfants de Gad.
21 Alors les Kéhathites, qui portaient le sanctuaire, partirent; or, on dressait le Tabernacle, en attendant leur arrivée.
22 Puis la bannière du camp des enfants d'Éphraïm partit, selon leurs armées; et Elishama, fils d'Ammihud, commandait l'armée d'Éphraïm.
23 Et Gamaliel, fils de Pédahtsur, commandait l'armée de la tribu des enfants de Manassé.
24 Et Abidan, fils de Guideoni, commandait l'armée de la tribu des enfants de Benjamin.
25 Enfin la bannière du camp des enfants de Dan, qui formait l'arrière-garde de tous les camps, partit, selon leurs armées; et Ahiézer, fils d'Ammishaddaï, commandait l'armée de Dan.
26 Et Paguiel, fils d'Ocran, commandait l'armée de la tribu des enfants d'Asser.
27 Et Ahira, fils d'Enan, commandait l'armée de la tribu des enfants de Nephthali.
28 Tel était l'ordre de marche des enfants d'Israël, selon leurs armées; et ils partirent.
29 Or, Moïse dit à Hobab, fils de Réuel, le Madianite, beau-père de Moïse: Nous partons pour le lieu dont l'Éternel a dit: Je vous le donnerai; viens avec nous, et nous te ferons du bien; car l'Éternel a promis de faire du bien à Israël.
30 Et Hobab lui répondit: Je n'irai point, mais j'irai dans mon pays, et dans le lieu de ma naissance.
31 Et Moïse lui dit: Je te prie, ne nous laisse point; puisque tu connais les lieux où nous pouvons camper dans le désert, tu nous serviras de guide.
32 Et il arrivera, si tu viens avec nous et que ce bien que l'Éternel doit nous faire arrive, que nous te ferons aussi du bien.
33 Ils partirent donc de la montagne de l'Éternel, et marchèrent pendant trois jours; et l'arche de l'alliance de l'Éternel allait devant eux, faisant trois journées de chemin, pour leur chercher un lieu de repos.
34 Et la nuée de l'Éternel était sur eux pendant le jour, quand ils partaient du camp.
35 Et quand l'arche partait, Moïse disait: Lève-toi, Éternel, et que tes ennemis soient dispersés, et que ceux qui te haïssent s'enfuient devant ta face!
36 Et quand on la posait, il disait: Reviens, Éternel, aux dix mille milliers d'Israël!