1 Waar het u beminde heengegaan, o skoonste onder die vroue? Waarheen het u beminde hom gewend, dat ons hom saam met u kan soek?

2 My beminde het afgeloop na sy tuin, na die balsembeddings om hom te vermaak in die tuine en om lelies te versamel.

3 Ek is my beminde s'n, en my beminde is myne -- hy wat herder is onder die lelies.

4 Mooi is u, my vriendin, soos Tirsa, lieflik soos Jerusalem, verskriklik soos slagordes met vaandels.

5 Draai u oë van my af weg, want hulle verskrik my; u hare is soos 'n kudde bokke wat van G¡lead afgolf.

6 U tande is soos 'n kudde skaapooie wat van die drinkplek af opkom, wat almal tweelinge het, en geeneen onder hulle is sonder lam nie.

7 U slape is soos 'n granaatskyf deur u sluier heen.

8 Daar is sestig koninginne en tagtig byvroue en jonkvroue sonder getal.

9 Een, die is my duif, my volmaakte, die enigste vir haar moeder; sy is die uitverkorene vir die een wat haar gebaar het. Die dogters het haar gesien en haar gelukkig geprys, die koninginne en die byvroue, en haar geroem:

10 Wie is dit wat daar opkom soos die dageraad, mooi soos die maan, rein soos die son, verskriklik soos slagordes met vaandels?

11 Ek het afgeloop na die neutetuin om te kyk na die uitspruitsels in die dal, om te kyk of die wingerdstok uitloop, die granate blom.

12 Voordat ek dit geweet het, het my verlange my verplaas op die waens van my edele volk.

13 Kom terug, kom terug, Sulammitiese, kom terug, kom terug, dat ons u kan aansien. Wat sien julle aan die Sulammitiese? Iets soos die koordans van Mahan im.

1 Whither is thy beloved gone,

O thou fairest among women?

Whither hath thy beloved turned him,

That we may seek him with thee?

2 My beloved is gone down to his garden,

To the beds of spices,

To feed in the gardens, and to gather lilies.

3 I am my beloved’s, and my beloved is mine;

He feedeth his flock among the lilies,

4 Thou art fair, O my love, as Tirzah,

Comely as Jerusalem,

Terrible as an army with banners.

5 Turn away thine eyes from me,

For they have overcome me.

Thy hair is as a flock of goats,

That lie along the side of Gilead.

6 Thy teeth are like a flock of ewes,

Which are come up from the washing;

Whereof every one hath twins,

And none is bereaved among them.

7 Thy temples are like a piece of a pomegranate

Behind thy veil.

8 There are threescore queens, and fourscore concubines,

And virgins without number.

9 My dove, my undefiled, is but one;

She is the only one of her mother;

She is the choice one of her that bare her.

The daughters saw her, and called her blessed;

Yea, the queens and the concubines, and they praised her.

10 Who is she that looketh forth as the morning,

Fair as the moon,

Clear as the sun,

Terrible as an army with banners?

11 I went down into the garden of nuts,

To see the green plants of the valley,

To see whether the vine budded,

And the pomegranates were in flower.

12 Before I was aware, my soul set me

Among the chariots of my princely people.

13 Return, return, O Shulammite;

Return, return, that we may look upon thee.

Why will ye look upon the Shulammite,

As upon the dance of Mahanaim?