1 Dink, HERE, aan wat oor ons gekom het, sien en aanskou ons smaad.

2 Ons erfdeel het na vreemdes oorgegaan, ons huise na uitlanders.

3 Ons het wese geword, sonder 'n vader, ons moeders is soos weduwees.

4 Ons water drink ons vir geld, ons hout kom teen betaling in.

5 Ons vervolgers is op ons nek; ons is afgemat sonder dat daar rus aan ons gegun word.

6 Na Egipte het ons die hand uitgestrek, na Assur om met brood versadig te word.

7 Ons vaders het gesondig; hulle is daar nie meer nie, en ons dra hulle ongeregtighede.

8 Knegte heers oor ons, niemand ruk ons uit hulle hand weg nie.

9 Met lewensgevaar bring ons ons brood in vanweë die swaard van die woestyn.

10 Ons vel gloei soos 'n oond vanweë die gloed van die honger.

11 Hulle het vroue in Sion onteer, jonkvroue in die stede van Juda.

12 Vorste is deur hulle hand opgehang, die persoon van die grysaards nie geëer nie.

13 Jongmanne dra die handmeul, en seuns struikel onder die drag hout.

14 Die oudstes is nie meer in die poort nie, die jongmanne sonder hulle snarespel.

15 Die vreugde van ons hart het opgehou, ons koordans het in treurigheid verander.

16 Die kroon van ons hoof het geval; wee ons, dat ons gesondig het.

17 Hierom het ons hart krank geword, hierom is ons oë verduister:

18 ter wille van die berg Sion wat woes lê, waar die jakkalse op rondloop.

19 U, HERE, sit vir ewig, u troon is van geslag tot geslag.

20 Waarom sou U ons vir altyd vergeet, ons verlaat tot in lengte van dae?

21 Bekeer ons tot U, HERE, dan sal ons ons bekeer; vernuwe ons dae soos in die voortyd.

22 Of het U ons heeltemal verwerp, is u toorn teen ons alte groot?

1 Remember, O Jehovah, what is come upon us:

Behold, and see our reproach.

2 Our inheritance is turned unto strangers,

Our houses unto aliens.

3 We are orphans and fatherless;

Our mothers are as widows.

4 We have drunken our water for money;

Our wood is sold unto us.

5 Our pursuers are upon our necks:

We are weary, and have no rest.

6 We have given the hand to the Egyptians,

And to the Assyrians, to be satisfied with bread.

7 Our fathers sinned, and are not;

And we have borne their iniquities.

8 Servants rule over us:

There is none to deliver us out of their hand.

9 We get our bread at the peril of our lives,

Because of the sword of the wilderness.

10 Our skin is black like an oven,

Because of the burning heat of famine.

11 They ravished the women in Zion,

The virgins in the cities of Judah.

12 Princes were hanged up by their hand:

The faces of elders were not honored.

13 The young men bare the mill;

And the children stumbled under the wood.

14 The elders have ceased from the gate,

The young men from their music.

15 The joy of our heart is ceased;

Our dance is turned into mourning.

16 The crown is fallen from our head:

Woe unto us! for we have sinned.

17 For this our heart is faint;

For these things our eyes are dim;

18 For the mountain of Zion, which is desolate:

The foxes walk upon it.

19 Thou, O Jehovah, abidest for ever;

Thy throne is from generation to generation.

20 Wherefore dost thou forget us for ever,

And forsake us so long time?

21 Turn thou us unto thee, O Jehovah, and we shall be turned;

Renew our days as of old.

22 But thou hast utterly rejected us;

Thou art very wroth against us.