1 En Dawid het die woorde van hierdie lied tot die HERE gespreek op die dag toe die HERE hom gered het uit die hand van al sy vyande en uit die hand van Saul.
2 En hy het gesê: Die HERE is my rots en my bergvesting en my redder;
3 God is my rots by wie ek skuil; my skild en die horing van my heil, my rotsvesting en my toevlug, my verlosser; van geweld het U my verlos.
4 Ek roep die HERE aan wat lofwaardig is, en van my vyande word ek verlos.
5 Want die golwe van die dood het my omring, strome van onheil het my oorval.
6 Bande van die doderyk het my omring, strikke van die dood het my teëgekom.
7 Toe ek benoud was, het ek die HERE aangeroep, en ek het geroep tot my God; en uit sy paleis het Hy my stem gehoor, en my hulpgeroep was in sy ore.
8 Toe het die aarde geskud en gebewe, die fondamente van die hemel het gesidder en geskud, omdat Hy toornig was.
9 Rook in sy neus het opgegaan, en 'n vuur uit sy mond het verteer; kole uit Hom het gebrand.
10 En Hy het die hemel gebuig en neergedaal, en wolkedonkerheid was onder sy voete.
11 En Hy het op 'n g,rub gery en gevlieg; ja, Hy het verskyn op die vlerke van die wind.
12 En Hy het duisternis rondom Hom as hutte gestel, versameling van waters, diktes van wolke.
13 Uit die glans voor Hom het gloeiende kole gebrand.
14 Uit die hemel het die HERE gedonder, en die Allerhoogste het sy stem laat hoor.
15 En Hy het pyle uitgestuur en hulle verstrooi, bliksems en hulle verwar.
16 En die beddings van die see het sigbaar geword, die fondamente van die wêreld is blootgelê, deur die dreiging van die HERE, vanweë die geblaas van die wind van sy neus.
17 Uit die hoogte het Hy sy hand uitgestrek, Hy het my gegryp, my uit groot waters getrek.
18 Hy het my verlos van my magtige vyand, van my haters, omdat hulle te sterk was vir my.
19 Hulle het my oorval op die dag van my nood, maar die HERE was my steun.
20 En Hy het my uitgelei in die ruimte, Hy het my gered, omdat Hy behae in my gehad het.
21 Die HERE het met my gehandel na my geregtigheid; na die reinheid van my hande het Hy my vergelde.
22 Want ek het die weë van die HERE gehou en nie goddeloos van my God afgewyk nie.
23 Want al sy verordeninge was voor my, en sy insettinge -- daar het ek nie van afgewyk nie.
24 Maar ek was opreg voor Hom, en ek was op my hoede vir my ongeregtigheid.
25 So het die HERE my dan vergelde na my geregtigheid, na my reinheid voor sy oë.
26 By die liefderyke betoon U Uself liefderyk, by die opregte man opreg,
27 by die reine, rein; maar by die valse betoon U Uself verkeerd.
28 En U verlos die verdrukte volk, maar u oë is teen die hoogmoediges; U verneder hulle.
29 Want U is my lamp, o HERE! En die HERE laat my duisternis opklaar.
30 Want met U loop ek 'n bende storm, met my God spring ek oor 'n muur.
31 Die weg van God is volmaak; die woord van die HERE is gelouter; Hy is 'n skild vir almal wat by Hom skuil.
32 Want wie is God buiten die HERE, en wie 'n rots buiten onse God?
33 Die God wat my sterk toevlug is, en Hy het vir my 'n weg volkomelik uitgesoek.
34 Hy maak my voete soos die van herte en laat my staan op my hoogtes.
35 Hy leer my hande om oorlog te voer, sodat my arms 'n koperboog span.
36 En U het my die skild van u uitredding gegee, en u neerbuigende goedheid het my groot gemaak.
37 U het my voetstap onder my ruim gemaak, en my enkels het nie gewankel nie.
38 Ek het my vyande agtervolg en hulle verdelg en nie teruggekom voordat ek hulle vernietig het nie.
39 Ja, ek het hulle vernietig en hulle verbrysel, sodat hulle nie weer opgestaan het nie, maar onder my voete geval het.
40 En U het my met krag omgord vir die stryd, U het my teëstanders onder my laat buk.
41 En U het my vyande vir my laat vlug; my haters, die het ek vernietig.
42 Hulle het rondgekyk, maar daar was geen verlosser nie; na die HERE, maar Hy het hulle nie geantwoord nie.
43 Toe het ek hulle vermaal soos die stof van die aarde, soos modder van die strate het ek hulle fyngemaal, hulle vertrap.
44 En U het my gered uit die getwis van my volk; U het my bewaar as 'n hoof van nasies; 'n volk wat ek nie geken het nie, het my gedien.
45 Uitlanders het al kruipende na my gekom; sodra hulle van my gehoor het, was hulle gehoorsaam aan my.
46 Uitlanders word kragteloos en kom met siddering uit hulle vestings.
47 Die HERE leef! En geloofd sy my rots, en laat verhoog wees die God wat die rots is van my heil!
48 Die God wat my die wraak gee en volke onder my neerwerp;
49 en wat my uitlei onder my vyande uit; ja, U verhef my bo my teëstanders, U bevry my van die man van geweld.
50 Daarom wil ek U loof, o HERE, onder die nasies, en tot eer van u Naam wil ek psalmsing;
51 Hy is dit wat die verlossing van sy koning groot maak en goedertierenheid bewys aan sy gesalfde, aan Dawid en aan sy nageslag tot in ewigheid.
1 RAB, Davutu bütün düşmanlarının ve Saulun elinden kurtardığı gün Davut RABbe şu ezgiyi okudu.
2 Şöyle dedi: ‹‹RAB benim kayam, sığınağım, kurtarıcımdır,
3 Tanrım, kayamdır, Ona sığınırım, 2 Kalkanım, güçlü kurtarıcım, 2 Korunağım, sığınacak yerimdir. 2 Kurtarıcım, zorbalıktan beni sen kurtarırsın!
4 Övgüye değer RABbe seslenir, 2 Kurtulurum düşmanlarımdan.
5 Çünkü ölüm dalgaları beni kuşattı, 2 Yıkım selleri bastı,
6 Ölüler diyarının bağları sardı, 2 Ölüm tuzakları çıktı karşıma.
7 Sıkıntı içinde RABbe yakardım, 2 Tanrıma seslendim. 2 Tapınağından sesimi duydu, 2 Haykırışım kulaklarına ulaştı.
8 O zaman yeryüzü sarsılıp sallandı, 2 Titreyip sarsıldı göklerin temelleri, 2 Çünkü RAB öfkelenmişti.
9 Burnundan duman yükseldi, 2 Ağzından kavurucu ateş 2 Ve korlar fışkırdı.
10 Kara buluta basarak 2 Gökleri yarıp indi.
11 Bir Keruva binip uçtu, 2 Rüzgarın kanatları üstünde belirdi.
12 Karanlığı örtündü, 2 Kara bulutları kendine çardak yaptı.
13 Varlığının parıltısından 2 Korlar savruluyordu.
14 RAB göklerden gürledi, 2 Duyurdu sesini Yüceler Yücesi.
15 Savurup oklarını düşmanlarını dağıttı, 2 Şimşek çaktırarak onları şaşkına çevirdi.
16 RABbin azarlamasından, 2 Burnundan çıkan güçlü soluktan, 2 Denizin dibi göründü, 2 Yeryüzünün temelleri açığa çıktı.
17 RAB yukarıdan elini uzatıp tuttu, 2 Çıkardı beni derin sulardan.
18 Beni zorlu düşmanımdan, 2 Benden nefret edenlerden kurtardı, 2 Çünkü onlar benden daha güçlüydü.
19 Felaket günümde karşıma dikildiler, 2 Ama RAB bana destek oldu.
20 Beni huzura kavuşturdu, 2 Kurtardı, çünkü benden hoşnut kaldı.
21 RAB doğruluğumun karşılığını verdi, 2 Beni temiz ellerime göre ödüllendirdi.
22 Çünkü RABbin yolunda yürüdüm, 2 Tanrımdan uzaklaşarak kötülük yapmadım.
23 Onun bütün ilkelerini göz önünde tuttum, 2 Kurallarından ayrılmadım.
24 Onun önünde kusursuzdum, 2 Suç işlemekten sakındım.
25 Bu yüzden RAB beni doğruluğuma 2 Ve gözünde pak yaşayışıma göre ödüllendirdi.
26 Sadık kuluna sadakat gösterir, 2 Kusursuz olana kusursuz davranırsın.
27 Pak olanla pak olur, 2 Eğriye eğri davranırsın.
28 Alçakgönüllüleri kurtarır, 2 Gururluları gözler, gururunu kırarsın.
29 Ya RAB, ışığım sensin! 2 Karanlığımı aydınlatırsın.
30 Desteğinle akıncılara saldırır, 2 Seninle surları aşarım, Tanrım.
31 Tanrının yolu kusursuzdur, 2 RABbin sözü arıdır. 2 O kendisine sığınan herkesin kalkanıdır.
32 Var mı RABden başka tanrı? 2 Tanrımızdan başka kaya var mı?
33 Sığınağım Tanrıdır, 2 Yolumu doğru kılan Odur.
34 Ayaklar verdi bana, geyiklerinki gibi, 2 Doruklarda tutar beni.
35 Bana savaşmayı öğretti, 2 Kollarımla tunç bir yayı gereyim diye.
36 Bana zafer kalkanını bağışlarsın, 2 Alçakgönüllülüğün beni yüceltir.
37 Bastığım yerleri genişletirsin, 2 Burkulmaz bileklerim.
38 Düşmanlarımı kovalayıp yok ettim, 2 Hepsi yok olmadan geri dönmedim.
39 Onları ezip yok ettim, kalkamaz oldular, 2 Ayaklarımın altına serildiler.
40 Savaş için beni güçle donattın, 2 Bana başkaldıranları önümde yere serdin.
41 Düşmanlarımı kaçmak zorunda bıraktın, 2 Benden nefret edenleri yok ettim.
42 Feryat ettiler, ama kurtaran çıkmadı; 2 RABbi çağırdılar, ama O yanıt vermedi.
43 Yerin tozu gibi onları ezdim, 2 Sokak çamuru gibi ayağımın altında çiğnedim.
44 Halkımın çekişmelerinden beni kurtardın, 2 Uluslara önder olarak beni korudun, 2 Tanımadığım halklar bana kulluk ediyor.
45 Yabancılar bana boyun eğiyor, 2 Duyar duymaz sözümü dinliyorlar.
46 Yabancıların betleri benizleri attı, 2 Titreyerek çıkıyorlar kalelerinden. metin ‹‹Silah kuşanarak››.
47 RAB yaşıyor! Kayama övgüler olsun! 2 Yücelsin kurtarıcım, Kayam Tanrım!
48 Odur öcümü alan, 2 Halkları bana bağımlı kılan.
49 Düşmanlarımdan kurtarır, 2 Başkaldıranlardan üstün kılar beni, 2 Zorbaların elinden alır.
50 Bunun için uluslar arasında sana şükredeceğim, ya RAB, 2 Adını ilahilerle öveceğim.
51 RAB kralını büyük zaferlere ulaştırır, 2 Meshettiği krala, Davut'a ve soyuna 2 Sonsuza dek sevgi gösterir.››