1 Alef. Ek is die man wat ellende gesien het deur die roede van sy grimmigheid.

2 My het Hy gelei en laat wandel in duisternis sonder lig.

3 Ja, altyd weer draai Hy die hele dag sy hand teen my.

4 Bet. Hy het my vlees en my vel laat wegteer, my gebeente verbreek.

5 Hy het my met 'n bouwerk omsingel van gif en moeite.

6 Hy het my in donker plekke laat sit soos die wat lankal dood is.

7 Gimel. Hy het my toegemuur, sodat ek nie kan uitkom nie, my koperboeie swaar gemaak.

8 Al skreeu ek ook en al roep ek om hulp, Hy laat my gebed onverhoord.

9 Hy het my weë toegemuur met gekapte klip, my paaie onbegaanbaar gemaak.

10 Dalet. Hy is 'n beer wat my voorlê, 'n leeu in skuilplekke.

11 Hy het my weë laat wegdraai en my verskeur, my tot 'n woesteny gemaak.

12 Hy het sy boog gespan en my as 'n teiken vir die pyl opgestel.

13 He. Hy het die pyle uit sy pylkoker in my niere laat ingaan.

14 Ek het 'n belagging geword vir my hele volk, hulle spotlied die hele dag.

15 Hy het my met bitter kruie versadig, my genoeg wilde-als laat drink.

16 Wau. En Hy het my die tande op gruisklippertjies laat stukkend byt, my in die as neergedruk.

17 En U het my siel van die vrede verstoot, ek het die goeie vergeet.

18 Ja, ek het gesê: My roem het vergaan en my hoop op die HERE.

19 Sajin. Dink aan my ellende en my omswerwing, aan die wilde-als en die gif.

20 As my siel terdeë daaraan dink, buig hy hom neer in my.

21 Dit sal ek ter harte neem, daarom sal ek hoop:

22 Get. dit is die goedertierenhede van die HERE dat ons nie omgekom het nie, want sy barmhartighede het geen einde nie;

23 hulle is elke môre nuut; u trou is groot.

24 Die HERE is my deel, sê my siel, daarom sal ek op Hom hoop.

25 Tet. Goed is die HERE vir die wat op Hom hoop, vir die siel wat Hom soek.

26 Dit is goed om in stilheid te hoop op die hulp van die HERE.

27 Dit is goed vir 'n man dat hy die juk in sy jeug dra.

28 Jod. Laat hom eensaam sit en swyg, as Hy hom dit opgelê het.

29 Laat hy sy mond in die stof steek -- miskien is daar hoop!

30 Laat hy die wang gee vir die wat hom slaan, laat hy genoeg kry van smaad.

31 Kaf. Want die Here sal nie vir ewig verstoot nie.

32 Maar as Hy bedroef het, ontferm Hy Hom na die grootheid van sy goedertierenhede;

33 want nie van harte verdruk of bedroef Hy die mensekinders nie.

34 Lamed. Dat hulle al die gevangenes van die aarde onder hul voete vertrap,

35 dat hulle die reg van 'n man verdraai voor die aangesig van die Allerhoogste,

36 dat hulle 'n mens onregverdig behandel in sy regsaak -- het die HERE dit nie gesien nie?

37 Mem. Wie spreek daar, en dit gebeur? Het die Here dit nie beveel nie?

38 Gaan uit die mond van die Allerhoogste nie kwaad sowel as goed nie?

39 Wat klaag 'n mens in sy lewe? Laat elkeen klaag oor sy sondes.

40 Noen. Laat ons ons weë naspeur en deursoek en ons tot die HERE bekeer;

41 laat ons ons hart saam met die hande ophef tot God in die hemel en sê:

42 Ons het oortree en ons was wederstrewig -- U het nie vergewe nie.

43 Samek. U het U in toorn gehul en ons agtervolg, U het gedood sonder verskoning.

44 U het Uself in 'n wolk gehul, sodat daar geen gebed kon deurdring nie;

45 U het ons 'n uitvaagsel en 'n wegwerpsel onder die volke gemaak.

46 Pe. Al ons vyande het hulle mond teen ons oopgerek;

47 skrik en kuil het ons deel geword, ondergang en verbreking.

48 My oog loop af in waterstrome oor die verbreking van die dogter van my volk.

49 Ajin. My oog vloei rusteloos weg sonder ophou,

50 totdat die HERE uit die hemel neersien en aanskou.

51 My oog gee my pyn oor al die dogters van my stad.

52 Sade. Hulle het my soos 'n voël rondgejaag, die wat sonder oorsaak my vyande is;

53 hulle het my lewe in 'n kuil tot niet gemaak en klippe op my gegooi.

54 Water het oor my hoof gestroom, ek het gesê: Dit is klaar met my!

55 Kof. Ek roep u Naam aan, HERE, uit die onderste kuil.

56 U hoor my stem; verberg u oor nie vir my ontboeseming, vir my hulpgeroep nie.

57 U kom nader die dag as ek U aanroep, U sê: Wees nie bevrees nie!

58 Resj. U, Here, verdedig my regsaak, U verlos my lewe.

59 U sien, HERE, my verdrukking; verskaf my tog reg.

60 U sien al hulle wraaksug, al hulle planne teen my.

61 Sjin. U hoor hulle smaadrede, HERE, al hulle planne teen my,

62 die lippe van my teëstanders en hulle bedenksels die hele dag teen my.

63 Aanskou tog hulle sit en hulle opstaan, ek is hulle spotlied.

64 Tau. U sal hulle vergeld vir wat hulle gedoen het, HERE.

65 U sal hulle gee verblinding van hart, u vervloeking oor hulle.

66 U sal hulle in toorn vervolg en hulle verdelg van onder die hemel van die HERE uit.

1 YO soy el hombre que ha visto aflicción en la vara de su enojo.

2 Guióme y llevóme en tinieblas, mas no en luz.

3 Ciertamente contra mí volvió y revolvió su mano todo el día.

4 Hizo envejecer mi carne y mi piel; quebrantó mis huesos.

5 Edificó contra mí, y cercóme de tósigo y de trabajo.

6 Asentóme en oscuridades, como los ya muertos de mucho tiempo.

7 Cercóme por todos lados, y no puedo salir; agravó mis grillos.

8 Aun cuando clamé y dí voces, cerro los oídos a mi oración.

9 Cercó mis caminos con piedra tajada, torció mis senderos.

10 Como oso que acecha fué para mí, como león en escondrijos.

11 Torció mis caminos, y depedazóme; tornóme asolado.

12 Su arco entesó, y púsome como blanco a la saeta.

13 Hizo entrar en mis riñones las saetas de su aljaba.

14 Fuí escarnio á todo mi pueblo, canción de ellos todos los días.

15 Hartóme de amarguras, embriagóme de ajenjos.

16 Quebróme los dientes con cascajo, cubrióme de ceniza.

17 Y mi alma se alejó de la paz, olvidéme del bien.

18 Y dije: Pereció mi fortaleza, y mi esperanza de Jehová.

19 Acuérdate de mi aflicción y de mi abatimiento, del ajenjo y de la hiel.

20 Tendrálo aún en memoria mi alma, porque en mí está humillada.

21 Esto reduciré á mi corazón, por lo cual esperaré.

22 Es por la misericordia de Jehová que no somos consumidos, porque nunca decayeron sus misericordias.

23 Nuevas son cada mañana; grande es tu fidelidad.

24 Mi parte es Jehová, dijo mi alma; por tanto en él esperaré.

25 Bueno es Jehová á los que en él esperan, al alma que le buscare.

26 Bueno es esperar callando en la salud de Jehová.

27 Bueno es al hombre, si llevare el yugo desde su mocedad.

28 Sentaráse solo, y callará, porque lo llevó sobre sí.

29 Pondrá su boca en el polvo, por si quizá hay esperanza.

30 Dará la mejilla al que le hiriere; hartaráse de afrenta.

31 Porque el Señor no desechará para siempre:

32 Antes si afligiere, también se compadecerá según la multitud de sus misericordias.

33 Porque no aflige ni congoja de su corazón á los hijos de los hombres.

34 Desmenuzar bajo de sus pies todos los encarcelados de la tierra,

35 Hacer apartar el derecho del hombre ante la presencia del Altísimo,

36 Trastornar al hombre en su causa, el Señor no lo sabe.

37 ¿Quién será aquel que diga, que vino algo que el Señor no mandó?

38 ¿De la boca del Altísimo no saldrá malo y bueno?

39 ¿Por qué murmura el hombre viviente, el hombre en su pecado?

40 Escudriñemos nuestros caminos, y busquemos, y volvámonos a Jehová.

41 Levantemos nuestros corazones con las manos a Dios en los cielos.

42 Nosotros nos hemos rebelado, y fuimos desleales; tú no perdonaste.

43 Desplegaste la ira, y nos perseguiste; mataste, no perdonaste.

44 Te cubriste de nube, porque no pasase la oración nuestra.

45 Raedura y abominación nos tornaste en medio de los pueblos.

46 Todos nuestros enemigos abrieron sobre nosotros su boca.

47 Temor y lazo fué para nosotros, asolamiento y quebrantamiento.

48 Ríos de aguas echan mis ojos, por el quebrantamiento de la hija de mi pueblo.

49 Mis ojos destilan, y no cesan, porque no hay alivio,

50 Hasta que Jehová mire y vea desde los cielos.

51 Mis ojos contristaron mi alma, por todas las hijas de mi ciudad.

52 Mis enemigos me dieron caza como á ave, sin por qué.

53 Ataron mi vida en mazmorra, pusieron piedra sobre mí.

54 Aguas de avenida vinieron sobre mi cabeza; yo dije: Muerto soy.

55 Invoqué tu nombre, oh Jehová, desde la cárcel profunda.

56 Oiste mi voz; no escondas tu oído á mi clamor, para mi respiro

57 Acercástete el día que te invoqué: dijiste: No temas.

58 Abogaste, Señor, la causa de mi alma; redimiste mi vida.

59 Tú has visto, oh Jehová, mi agravio; defiende mi causa.

60 Tú has visto toda su venganza; todos sus pensamientos contra mí.

61 Tú has oído el oprobio de ellos, oh Jehová, todas sus maquinaciones contra mí;

62 Los dichos de los que contra mí se levantaron, y su designio contra mí todo el día.

63 Su sentarse, y su levantarse mira: yo soy su canción.

64 Dales el pago, oh Jehová, según la obra de sus manos.

65 Dales ansia de corazón, tu maldición á ellos.

66 Persíguelos en tu furor, y quebrántalos de debajo de los cielos, oh Jehová.