1 Maar die HERE het vir my gesê: Al staan Moses en Samuel voor my aangesig, my siel wil niks van hierdie volk weet nie; dryf hulle van my aangesig af weg, en laat hulle heengaan.

2 En as hulle jou vra: Waar moet ons heengaan? sê dan vir hulle: So spreek die HERE: Wie vir die pes bestem is, na die pes; en wie vir die swaard, na die swaard; en wie vir die hongersnood, na die hongersnood; en wie vir die gevangenskap, na die gevangenskap.

3 En Ek sal oor hulle vier soorte besoekinge doen, spreek die HERE: die swaard om dood te maak en die honde om weg te sleep en die voëls van die hemel en die wilde diere van die aarde om op te eet en te vernietig.

4 En Ek sal hulle 'n skrikbeeld maak vir al die koninkryke van die aarde vanweë Manasse, die seun van Hisk¡a, die koning van Juda, oor wat hy in Jerusalem gedoen het.

5 Want wie sal jou bejammer, o Jerusalem? Of wie sal met jou medelyde hê? Of wie sal uitdraai om na jou welstand te vra?

6 Jy het My verwerp, spreek die HERE, jy het l agteruitgegaan; daarom strek Ek my hand teen jou uit en verwoes jou; Ek is moeg om berou te hê.

7 En Ek wan hulle uit met 'n gaffel by die ingange van die land. Ek maak my volk kinderloos, maak hulle tot niet; hulle kom van hulle weë nie terug nie.

8 Hulle weduwees het vir My meer geword as die sand van die see; Ek bring vir hulle oor die moeder van die jong manskappe 'n verwoester op die middag; Ek laat skielik op haar val angs en verskrikkinge.

9 Sy wat sewe gebaar het, het weggekwyn; sy het magteloos neergesink; haar son het ondergegaan terwyl dit nog dag was; sy staan beskaamd en het rooi van skaamte geword. En hulle oorblyfsel gee Ek aan die swaard oor, voor hulle vyande, spreek die HERE.

10 Wee my, my moeder, dat u my gebaar het -- 'n man van twis en 'n man van stryd vir die hele land! Ek het nie uitgeleen nie, en hulle het nie aan my geleen nie; almal vloek my.

11 Die HERE het gesê: Waarlik, Ek bevry jou ten goede; waarlik, Ek maak dat die vyand jou ootmoedig smeek in tyd van onheil en in tyd van benoudheid.

12 Kan 'n mens yster breek, yster uit die noorde, en koper?

13 Jou rykdom en jou skatte sal Ek as buit gee, sonder betaling; en dit weens al jou sondes en in jou hele grondgebied.

14 En Ek sal jou jou vyande laat dien in 'n land wat jy nie ken nie; want 'n vuur is aangesteek in my toorn, oor julle sal dit brand.

15 o HERE, U weet dit; dink aan my en besoek my, en wreek my op my vervolgers. Neem my in u lankmoedigheid nie weg nie. Weet dat ek smaad dra om U ontwil.

16 Toe u woorde gevind is, het ek hulle opgeëet, en u woord was vir my vreugde en vrolikheid vir my hart; want u Naam is oor my uitgeroep, HERE, God van die leërskare!

17 Ek het nie gesit in 'n vergadering van spotters of was nie uitgelate nie; vanweë u hand het ek alleen gesit, want U het my met grimmigheid vervul.

18 Waarom is my smart ewigdurend en my wond ongeneeslik? Dit weier om gesond te word. Sou U vir my waarlik wees soos 'n bedrieglike stroom, waters wat nie standhoudend is nie?

19 Daarom, so sê die HERE: As jy terugkeer, sal Ek jou laat terugkeer, sal jy voor my aangesig staan; en as jy voortbring wat edel is, en niks onedels nie, sal jy soos my mond wees. Laat hulle na jou terugkeer, maar jy moet nie na hulle terugkeer nie.

20 En Ek sal jou 'n onneembare kopermuur vir hierdie volk maak; en hulle sal teen jou veg, maar jou nie oorweldig nie; want Ek is met jou om jou te verlos en om jou te red, spreek die HERE.

21 En Ek sal jou red uit die hand van die goddelose mense en jou verlos uit die vuis van die tiranne.

1 Then Yahweh said to me, "Though Moses and Samuel stood before me, yet my mind would not turn toward this people. Cast them out of my sight, and let them go out! 2 It will happen when they ask you, ‘Where shall we go out?’ then you shall tell them, ‘Yahweh says:

"Such as are for death, to death;

such as are for the sword, to the sword;

such as are for the famine, to the famine;

and such as are for captivity, to captivity."’

3 "I will appoint over them four kinds," says Yahweh: "the sword to kill, the dogs to tear, the birds of the sky, and the animals of the earth, to devour and to destroy. 4 I will cause them to be tossed back and forth among all the kingdoms of the earth, because of Manasseh, the son of Hezekiah, king of Judah, for that which he did in Jerusalem.

5 For who will have pity on you, Jerusalem?

Who will mourn you?

Who will come to ask of your welfare?

6 You have rejected me," says Yahweh.

"You have gone backward.

Therefore I have stretched out my hand against you

and destroyed you.

I am weary of showing compassion.

7 I have winnowed them with a fan in the gates of the land.

I have bereaved them of children.

I have destroyed my people.

They didn’t return from their ways.

8 Their widows are increased more than the sand of the seas.

I have brought on them against the mother of the young men a destroyer at noonday.

I have caused anguish and terrors to fall on her suddenly.

9 She who has borne seven languishes.

She has given up the spirit.

Her sun has gone down while it was yet day.

She has been disappointed and confounded.

I will deliver their residue to the sword before their enemies," says Yahweh.

10 Woe is me, my mother, that you have borne me, a man of strife,

and a man of contention to the whole earth!

I have not lent, neither have men lent to me;

yet every one of them curses me.

11 Yahweh said,

"Most certainly I will strengthen you for good.

Most certainly I will cause the enemy to make supplication to you in the time of evil

and in the time of affliction.

12 Can one break iron,

even iron from the north, and bronze?

13 I will give your substance and your treasures for a plunder without price,

and that for all your sins,

even in all your borders.

14 I will make them to pass with your enemies into a land which you don’t know;

for a fire is kindled in my anger,

which will burn on you."

15 Yahweh, you know.

Remember me, visit me,

and avenge me of my persecutors.

You are patient, so don’t take me away.

Know that for your sake I have suffered reproach.

16 Your words were found,

and I ate them.

Your words were to me a joy and the rejoicing of my heart,

for I am called by your name, Yahweh, God of Armies.

17 I didn’t sit in the assembly of those who make merry and rejoice.

I sat alone because of your hand,

for you have filled me with indignation.

18 Why is my pain perpetual,

and my wound incurable,

which refuses to be healed?

Will you indeed be to me as a deceitful brook,

like waters that fail?

19 Therefore Yahweh says,

"If you return, then I will bring you again,

that you may stand before me;

and if you take out the precious from the vile,

you will be as my mouth.

They will return to you,

but you will not return to them.

20 I will make you to this people a fortified bronze wall.

They will fight against you,

but they will not prevail against you;

for I am with you to save you

and to deliver you," says Yahweh.

21 "I will deliver you out of the hand of the wicked,

and I will redeem you out of the hand of the terrible."