1 א וידבר דוד ליהוה את דברי השירה הזאת {ס} ביום הציל יהוה אתו {ר} br מכף כל איביו ומכף שאול {ס}
2 ב ויאמר יהוה סלעי ומצדתי {ר} br ומפלטי לי
3 ג אלהי צורי אחסה בו {ס} מגני וקרן ישעי {ר} br משגבי ומנוסי {ס} משעי מחמס תשעני {ר} br
4 ד מהלל אקרא יהוה {ס} ומאיבי אושע {ר} br
5 ה כי אפפני משברי מות {ס} נחלי בליעל יבעתני {ר} br
6 ו חבלי שאול סבני {ס} קדמני מקשי מות {ר} br
7 ז בצר לי אקרא יהוה ואל אלהי אקרא {ס} וישמע מהיכלו קולי ושועתי באזניו {ר} br
8 ח ותגעש (ויתגעש) ותרעש הארץ {ס} מוסדות השמים ירגזו ויתגעשו כי חרה לו {ר} br
9 ט עלה עשן באפו ואש מפיו תאכל {ס} גחלים בערו ממנו {ר} br
10 י ויט שמים וירד {ס} וערפל תחת רגליו {ר} br
11 יא וירכב על כרוב ויעף {ס} וירא על כנפי רוח {ר} br
12 יב וישת חשך סביבתיו סכות {ס} חשרת מים עבי שחקים {ר} br
13 יג מנגה נגדו בערו גחלי אש {ס}
14 יד ירעם מן שמים יהוה {ר} br ועליון יתן קולו {ס}
15 טו וישלח חצים ויפיצם ברק ויהמם (ויהם) {ר} br
16 טז ויראו אפקי ים יגלו מסדות תבל {ס} בגערת יהוה מנשמת רוח אפו {ר} br
17 יז ישלח ממרום יקחני {ס} ימשני ממים רבים {ר} br
18 יח יצילני מאיבי עז {ס} משנאי כי אמצו ממני {ר} br
19 יט יקדמני ביום אידי ויהי יהוה משען לי {ס}
20 כ ויצא למרחב אתי {ר} br יחלצני כי חפץ בי {ס}
21 כא יגמלני יהוה כצדקתי {ר} br כבר ידי ישיב לי {ס}
22 כב כי שמרתי דרכי יהוה {ר} br ולא רשעתי מאלהי {ס}
23 כג כי כל משפטו לנגדי וחקתיו לא אסור ממנה {ר} br
24 כד ואהיה תמים לו {ס} ואשתמרה מעוני {ר} br
25 כה וישב יהוה לי כצדקתי {ס} כברי לנגד עיניו {ר} br
26 כו עם חסיד תתחסד {ס} עם גבור תמים תתמם {ר} br
27 כז עם נבר תתבר {ס} ועם עקש תתפל {ר} br
28 כח ואת עם עני תושיע {ס} ועיניך על רמים תשפיל {ר} br
29 כט כי אתה נירי יהוה {ס} ויהוה יגיה חשכי {ר} br
30 ל כי בכה ארוץ גדוד {ס} באלהי אדלג שור {ר} br
31 לא האל תמים דרכו אמרת יהוה צרופה-- {ס} מגן הוא לכל החסים בו {ר} br
32 לב כי מי אל מבלעדי יהוה {ס} ומי צור מבלעדי אלהינו {ר} br
33 לג האל מעוזי חיל {ס} ויתר תמים דרכו (דרכי) {ר} br
34 לד משוה רגליו (רגלי) כאילות {ס} ועל במתי יעמדני {ר} br
35 לה מלמד ידי למלחמה {ס} ונחת קשת נחושה זרעתי {ר} br
36 לו ותתן לי מגן ישעך וענתך תרבני {ס}
37 לז תרחיב צעדי תחתני ולא מעדו קרסלי {ר} br
38 לח ארדפה איבי ואשמידם {ס} ולא אשוב עד כלותם {ר} br
39 לט ואכלם ואמחצם ולא יקומון {ס} ויפלו תחת רגלי {ר} br
40 מ ותזרני חיל למלחמה {ס} תכריע קמי תחתני {ר} br
41 מא ואיבי תתה לי ערף משנאי ואצמיתם {ס}
42 מב ישעו ואין משיע אל יהוה ולא ענם {ר} br
43 מג ואשחקם כעפר ארץ {ס} כטיט חוצות אדקם ארקעם {ר} br
44 מד ותפלטני מריבי עמי תשמרני לראש גוים {ס} עם לא ידעתי יעבדני {ר} br
45 מה בני נכר יתכחשו לי לשמוע אזן ישמעו לי {ס}
46 מו בני נכר יבלו ויחגרו ממסגרותם {ר} br
47 מז חי יהוה וברוך צורי {ס} וירם אלהי צור ישעי {ר} br
48 מח האל הנתן נקמת לי {ס} ומריד עמים תחתני {ר} br
49 מט ומוציאי מאיבי ומקמי תרוממני {ס} מאיש חמסים תצילני {ר} br
50 נ על כן אודך יהוה בגוים {ס} ולשמך אזמר {ר} br
51 נא מגדיל (מגדול) ישועות מלכו ועשה חסד למשיחו {ס} לדוד ולזרעו עד עולם {ר} br {ש}
1 E falou Davi ao Senhor as palavras deste cântico, no dia em que o Senhor o livrou das mãos de todos os seus inimigos e das mãos de Saul.
2 Disse pois: O Senhor é o meu rochedo, e o meu lugar forte, e o meu libertador.
3 Deus é o meu rochedo, nele confiarei; o meu escudo, e a força da minha salvação, o meu alto retiro, e o meu refúgio. Ó meu Salvador, da violência me salvas.
4 O Senhor, digno de louvor, invocarei, e de meus inimigos ficarei livre,
5 Porque me cercaram as ondas de morte; as torrentes dos homens ímpios me assombraram.
6 Cordas do inferno me cingiram; encontraram-me laços de morte.
7 Estando em angústia, invoquei ao Senhor, e a meu Deus clamei; do seu templo ouviu ele a minha voz, e o meu clamor chegou aos seus ouvidos.
8 Então se abalou e tremeu a terra, os fundamentos dos céus se moveram e abalaram, porque ele se irou.
9 Subiu fumaça de suas narinas, e da sua boca um fogo devorador; carvões se incenderam dele.
10 E abaixou os céus, e desceu; e uma escuridão havia debaixo de seus pés.
11 E subiu sobre um querubim, e voou; e foi visto sobre as asas do vento.
12 E por tendas pôs as trevas ao redor de si; ajuntamento de águas, nuvens dos céus.
13 Pelo resplendor da sua presença brasas de fogo se acenderam.
14 Trovejou desde os céus o Senhor; e o Altíssimo fez soar a sua voz.
15 E disparou flechas, e os dissipou; raios, e os perturbou.
16 E apareceram as profundezas do mar, e os fundamentos do mundo se descobriram; pela repreensão do Senhor, pelo sopro do vento das suas narinas.
17 Desde o alto enviou, e me tomou; tirou-me das muitas águas.
18 Livrou-me do meu poderoso inimigo, e daqueles que me tinham ódio, porque eram mais fortes do que eu.
19 Encontraram-me no dia da minha calamidade; porém o Senhor se fez o meu amparo.
20 E tirou-me para um lugar espaçoso, e livrou-me, porque tinha prazer em mim.
21 Recompensou-me o Senhor conforme a minha justiça; conforme a pureza de minhas mãos me retribuiu.
22 Porque guardei os caminhos do Senhor; e não me apartei impiamente do meu Deus.
23 Porque todos os seus juízos estavam diante de mim; e de seus estatutos não me desviei.
24 Porém fui sincero perante ele; e guardei-me da minha iniquidade.
25 E me retribuiu o Senhor conforme a minha justiça, conforme a minha pureza diante dos seus olhos.
26 Com o benigno te mostras benigno; com o homem íntegro te mostras perfeito.
27 Com o puro te mostras puro; mas com o perverso te mostras rígido.
28 E o povo aflito livras; mas teus olhos são contra os altivos, e tu os abaterás.
29 Porque tu, Senhor, és a minha lâmpada; e o Senhor ilumina as minhas trevas.
30 Porque contigo passo pelo meio de um esquadrão; pelo meu Deus salto um muro.
31 O caminho de Deus é perfeito, e a palavra do Senhor refinada; e é o escudo de todos os que nele confiam.
32 Por que, quem é Deus, senão o Senhor? E quem é rochedo, senão o nosso Deus?
33 Deus é a minha fortaleza e a minha força, e ele perfeitamente desembaraça o meu caminho.
34 Faz ele os meus pés como os das cervas, e me põe sobre as minhas alturas.
35 Instrui as minhas mãos para a peleja, de maneira que um arco de cobre se quebra pelos meus braços.
36 Também me deste o escudo da tua salvação, e pela tua brandura me vieste a engrandecer.
37 Alargaste os meus passos debaixo de mim, e não vacilaram os meus pés.
38 Persegui os meus inimigos, e os derrotei, e nunca me tornei até que os consumisse.
39 E os consumi, e os atravessei, de modo que nunca mais se levantaram, mas caíram debaixo dos meus pés.
40 Porque me cingiste de força para a peleja; fizeste abater-se debaixo de mim os que se levantaram contra mim,
41 E deste-me o pescoço de meus inimigos, daqueles que me tinham ódio, e os destruí.
42 Olharam, porém não houve libertador; sim, para o Senhor, porém não lhes respondeu.
43 Então os moí como o pó da terra; como a lama das ruas os trilhei e dissipei.
44 Também me livraste das contendas do meu povo; guardaste-me para cabeça das nações; o povo que não conhecia me servirá.
45 Os filhos de estranhos se me sujeitaram; ouvindo a minha voz, me obedeceram.
46 Os filhos de estranhos desfaleceram; e, cingindo-se, saíram dos seus esconderijos.
47 Vive o Senhor, e bendito seja o meu rochedo; e exaltado seja Deus, a rocha da minha salvação,
48 O Deus que me dá inteira vingança, e sujeita os povos debaixo de mim.
49 E o que me tira dentre os meus inimigos; e tu me exaltas sobre os que contra mim se levantam; do homem violento me livras.
50 Por isso, ó Senhor, te louvarei entre os gentios, e entoarei louvores ao teu nome.
51 Ele é a torre das salvações do seu rei, e usa de benignidade com o seu ungido, com Davi, e com a sua descendência para sempre.