1 א אני הגבר ראה עני בשבט עברתו

2 ב אותי נהג וילך חשך ולא אור

3 ג אך בי ישב יהפך ידו כל היום  {ס}

4 ד בלה בשרי ועורי שבר עצמותי

5 ה בנה עלי ויקף ראש ותלאה

6 ו במחשכים הושיבני כמתי עולם  {ס}

7 ז גדר בעדי ולא אצא הכביד נחשתי

8 ח גם כי אזעק ואשוע שתם תפלתי

9 ט גדר דרכי בגזית נתיבתי עוה  {ס}

10 י דב ארב הוא לי אריה (ארי) במסתרים

11 יא דרכי סורר ויפשחני שמני שמם

12 יב דרך קשתו ויציבני כמטרא לחץ  {ס}

13 יג הביא בכליתי בני אשפתו

14 יד הייתי שחק לכל עמי נגינתם כל היום

15 טו השביעני במרורים הרוני לענה  {ס}

16 טז ויגרס בחצץ שני הכפישני באפר

17 יז ותזנח משלום נפשי נשיתי טובה

18 יח ואמר אבד נצחי ותוחלתי מיהוה  {ס}

19 יט זכר עניי ומרודי לענה וראש

20 כ זכור תזכור ותשיח (ותשוח) עלי נפשי

21 כא זאת אשיב אל לבי על כן אוחיל  {ס}

22 כב חסדי יהוה כי לא תמנו כי לא כלו רחמיו

23 כג חדשים לבקרים רבה אמונתך

24 כד חלקי יהוה אמרה נפשי על כן אוחיל לו  {ס}

25 כה טוב יהוה לקוו לנפש תדרשנו

26 כו טוב ויחיל ודומם לתשועת יהוה

27 כז טוב לגבר כי ישא על בנעוריו  {ס}

28 כח ישב בדד וידם כי נטל עליו

29 כט יתן בעפר פיהו אולי יש תקוה

30 ל יתן למכהו לחי ישבע בחרפה  {ס}

31 לא כי לא יזנח לעולם אדני

32 לב כי אם הוגה ורחם כרב חסדיו

33 לג כי לא ענה מלבו ויגה בני איש  {ס}

34 לד לדכא תחת רגליו כל אסירי ארץ

35 לה להטות משפט גבר נגד פני עליון

36 לו ל ע ות אדם בריבו אדני לא ראה  {ס}

37 לז מי זה אמר ותהי אדני לא צוה

38 לח מפי עליון לא תצא הרעות והטוב

39 לט מה יתאונן אדם חי גבר על חטאו  {ס}

40 מ נחפשה דרכינו ונחקרה ונשובה עד יהוה

41 מא נשא לבבנו אל כפים אל אל בשמים

42 מב נחנו פשענו ומרינו אתה לא סלחת  {ס}

43 מג סכותה באף ותרדפנו הרגת לא חמלת

44 מד סכותה בענן לך מעבור תפלה

45 מה סחי ומאוס תשימנו בקרב העמים  {ס}

46 מו פצו עלינו פיהם כל איבינו

47 מז פחד ופחת היה לנו השאת והשבר

48 מח פלגי מים תרד עיני על שבר בת עמי  {ס}

49 מט עיני נגרה ולא תדמה מאין הפגות

50 נ עד ישקיף וירא יהוה משמים

51 נא עיני עוללה לנפשי מכל בנות עירי  {ס}

52 נב צוד צדוני כצפור איבי חנם

53 נג צמתו בבור חיי וידו אבן בי

54 נד צפו מים על ראשי אמרתי נגזרתי  {ס}

55 נה קראתי שמך יהוה מבור תחתיות

56 נו קולי שמעת  אל תעלם אזנך לרוחתי לשועתי

57 נז קרבת ביום אקראך אמרת אל תירא  {ס}

58 נח רבת אדני ריבי נפשי גאלת חיי

59 נט ראיתה יהוה עותתי שפטה משפטי

60 ס ראיתה כל נקמתם--כל מחשבתם לי  {ס}

61 סא שמעת חרפתם יהוה כל מחשבתם עלי

62 סב שפתי קמי והגיונם עלי כל היום

63 סג שבתם וקימתם הביטה אני מנגינתם  {ס}

64 סד תשיב להם גמול יהוה כמעשה ידיהם

65 סה תתן להם מגנת לב תאלתך להם

66 סו תרדף באף ותשמידם מתחת שמי יהוה  {פ}

1 RABbin gazap değneği altında acı çeken adam benim.

2 Beni güttü, 2 Işıkta değil karanlıkta yürüttü.

3 Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.

4 Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.

5 Beni kuşattı, 2 Acı ve zahmetle sardı çevremi.

6 Çoktan ölmüş ölüler gibi 2 Beni karanlıkta yaşattı.

7 Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum, 2 Zincirimi ağırlaştırdı.

8 Feryat edip yardım isteyince de 2 Duama set çekiyor.

9 Yontma taşlarla yollarımı kesti, 2 Dolaştırdı yollarımı.

10 Benim için O pusuya yatmış bir ayı, 2 Gizlenmiş bir aslandır.

11 Yollarımı saptırdı, paraladı, 2 Mahvetti beni.

12 Yayını gerdi, okunu savurmak için 2 Beni nişangah olarak dikti.

13 Oklarını böbreklerime sapladı.

14 Halkımın önünde gülünç düştüm, 2 Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.

15 Beni acıya doyurdu, 2 Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.

16 Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı, 2 Kül içinde diz çöktürdü bana.

17 Esenlik yüzü görmedi canım, 2 Mutluluğu unuttum.

18 Bu yüzden diyorum ki, 2 ‹‹Dermanım tükendi, 2 RABden umudum kesildi.››

19 Acımı, başıboşluğumu, 2 Pelinotuyla ödü anımsa!

20 Hâlâ onları düşünmekte 2 Ve sıkılmaktayım.

21 Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:

22 RABbin sevgisi hiç tükenmez, 2 Merhameti asla son bulmaz; sayesinde yok olmadık.››

23 Her sabah tazelenir onlar, 2 Sadakatin büyüktür.

24 ‹‹Benim payıma düşen RABdir›› diyor canım, 2 ‹‹Bu yüzden Ona umut bağlıyorum.››

25 RAB kendisini bekleyenler, 2 Onu arayan canlar için iyidir.

26 RABbin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.

27 İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.

28 RAB insana boyunduruk takınca, 2 İnsan tek başına oturup susmalı;

29 Umudunu kesmeden yere kapanmalı,

30 Kendisine vurana yanağını dönüp 2 Utanca doymalı;

31 Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.

32 Dert verse de, 2 Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;

33 Çünkü isteyerek acı çektirmez, 2 İnsanları üzmez.

34 Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,

35 Yüceler Yücesinin huzurunda insan hakkını saptırmayı,

36 Davasında insana haksızlık etmeyi 2 Rab doğru görmez.

37 Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?

38 İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesinin ağzından çıkmıyor mu?

39 İnsan, yaşayan insan 2 Niçin günahlarının cezasından yakınır?

40 Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim, 2 Yine RABbe dönelim.

41 Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrıya açalım:

42 ‹‹Biz karşı çıkıp başkaldırdık, 2 Sen bağışlamadın.

43 Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın, 2 Acımadan öldürdün.

44 Dualar sana erişmesin diye 2 Bulutları örtündün.

45 Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.

46 Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.

47 Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.››

48 Kırılan halkım yüzünden 2 Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.

49 Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,

50 RAB göklerden bakıp görünceye dek.

51 Kentimdeki kızların halini gördükçe 2 Yüreğim sızlıyor.

52 Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.

53 Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, 2 Üzerime taş attılar.

54 Sular başımdan aştı, ‹‹Tükendim›› dedim.

55 Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;

56 Sesimi, ‹‹Ahıma, çağrıma kulağını kapama!›› dediğimi duydun.

57 Seni çağırınca yaklaşıp, ‹‹Korkma!›› dedin.

58 Davamı sen savundun, ya Rab, 2 Canımı kurtardın.

59 Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB, 2 Davamı sen gör.

60 Benden nasıl öç aldıklarını, 2 Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.

61 Aşağılamalarını, ya RAB, 2 Çevirdikleri bütün dolapları, 2 Bana saldıranların dediklerini, 2 Gün boyu söylendiklerini duydun.

63 Oturup kalkışlarına bak, 2 Alay konusu oldum türkülerine.

64 Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.

65 İnat etmelerini sağla, 2 Lanetin üzerlerinden eksilmesin.

66 Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.