1 א אני הגבר ראה עני בשבט עברתו
2 ב אותי נהג וילך חשך ולא אור
3 ג אך בי ישב יהפך ידו כל היום {ס}
4 ד בלה בשרי ועורי שבר עצמותי
5 ה בנה עלי ויקף ראש ותלאה
6 ו במחשכים הושיבני כמתי עולם {ס}
7 ז גדר בעדי ולא אצא הכביד נחשתי
8 ח גם כי אזעק ואשוע שתם תפלתי
9 ט גדר דרכי בגזית נתיבתי עוה {ס}
10 י דב ארב הוא לי אריה (ארי) במסתרים
11 יא דרכי סורר ויפשחני שמני שמם
12 יב דרך קשתו ויציבני כמטרא לחץ {ס}
13 יג הביא בכליתי בני אשפתו
14 יד הייתי שחק לכל עמי נגינתם כל היום
15 טו השביעני במרורים הרוני לענה {ס}
16 טז ויגרס בחצץ שני הכפישני באפר
17 יז ותזנח משלום נפשי נשיתי טובה
18 יח ואמר אבד נצחי ותוחלתי מיהוה {ס}
19 יט זכר עניי ומרודי לענה וראש
20 כ זכור תזכור ותשיח (ותשוח) עלי נפשי
21 כא זאת אשיב אל לבי על כן אוחיל {ס}
22 כב חסדי יהוה כי לא תמנו כי לא כלו רחמיו
23 כג חדשים לבקרים רבה אמונתך
24 כד חלקי יהוה אמרה נפשי על כן אוחיל לו {ס}
25 כה טוב יהוה לקוו לנפש תדרשנו
26 כו טוב ויחיל ודומם לתשועת יהוה
27 כז טוב לגבר כי ישא על בנעוריו {ס}
28 כח ישב בדד וידם כי נטל עליו
29 כט יתן בעפר פיהו אולי יש תקוה
30 ל יתן למכהו לחי ישבע בחרפה {ס}
31 לא כי לא יזנח לעולם אדני
32 לב כי אם הוגה ורחם כרב חסדיו
33 לג כי לא ענה מלבו ויגה בני איש {ס}
34 לד לדכא תחת רגליו כל אסירי ארץ
35 לה להטות משפט גבר נגד פני עליון
36 לו ל ע ות אדם בריבו אדני לא ראה {ס}
37 לז מי זה אמר ותהי אדני לא צוה
38 לח מפי עליון לא תצא הרעות והטוב
39 לט מה יתאונן אדם חי גבר על חטאו {ס}
40 מ נחפשה דרכינו ונחקרה ונשובה עד יהוה
41 מא נשא לבבנו אל כפים אל אל בשמים
42 מב נחנו פשענו ומרינו אתה לא סלחת {ס}
43 מג סכותה באף ותרדפנו הרגת לא חמלת
44 מד סכותה בענן לך מעבור תפלה
45 מה סחי ומאוס תשימנו בקרב העמים {ס}
46 מו פצו עלינו פיהם כל איבינו
47 מז פחד ופחת היה לנו השאת והשבר
48 מח פלגי מים תרד עיני על שבר בת עמי {ס}
49 מט עיני נגרה ולא תדמה מאין הפגות
50 נ עד ישקיף וירא יהוה משמים
51 נא עיני עוללה לנפשי מכל בנות עירי {ס}
52 נב צוד צדוני כצפור איבי חנם
53 נג צמתו בבור חיי וידו אבן בי
54 נד צפו מים על ראשי אמרתי נגזרתי {ס}
55 נה קראתי שמך יהוה מבור תחתיות
56 נו קולי שמעת אל תעלם אזנך לרוחתי לשועתי
57 נז קרבת ביום אקראך אמרת אל תירא {ס}
58 נח רבת אדני ריבי נפשי גאלת חיי
59 נט ראיתה יהוה עותתי שפטה משפטי
60 ס ראיתה כל נקמתם--כל מחשבתם לי {ס}
61 סא שמעת חרפתם יהוה כל מחשבתם עלי
62 סב שפתי קמי והגיונם עלי כל היום
63 סג שבתם וקימתם הביטה אני מנגינתם {ס}
64 סד תשיב להם גמול יהוה כמעשה ידיהם
65 סה תתן להם מגנת לב תאלתך להם
66 סו תרדף באף ותשמידם מתחת שמי יהוה {פ}
1 Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.
2 Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.
3 Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.
4 Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.
5 Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.
6 En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.
7 Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.
8 Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.
9 Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.
10 Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.
11 Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.
12 Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.
13 En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.
14 Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.
15 Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.
16 Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.
17 Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.
18 Kaj mi diris:Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.
19 La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.
20 Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.
21 Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:
22 Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,
23 Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.
24 Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.
25 La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.
26 Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.
27 Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;
28 Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;
29 Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;
30 Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.
31 Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;
32 Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;
33 Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.
34 Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,
35 Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,
36 Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero-Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?
37 Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?
38 Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?
39 Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.
40 Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;
41 Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.
42 Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.
43 Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.
44 Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.
45 Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.
46 Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.
47 Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.
48 Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.
49 Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,
50 Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.
51 Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.
52 Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;
53 Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.
54 Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris:Mi tute pereis.
55 Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;
56 Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.
57 Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris:Ne timu.
58 Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.
59 Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.
60 Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.
61 Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,
62 La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.
63 Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.
64 Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.
65 Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.
66 Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.