1 א וידבר דוד ליהוה את דברי השירה הזאת  {ס}  ביום הציל יהוה אתו  {ר} br מכף כל איביו ומכף שאול  {ס}

2 ב ויאמר  יהוה סלעי ומצדתי  {ר} br ומפלטי לי

3 ג אלהי צורי אחסה בו  {ס}  מגני וקרן ישעי  {ר} br משגבי ומנוסי  {ס}  משעי מחמס תשעני  {ר} br

4 ד מהלל אקרא יהוה  {ס}  ומאיבי אושע  {ר} br

5 ה כי אפפני משברי מות  {ס}  נחלי בליעל יבעתני  {ר} br

6 ו חבלי שאול סבני  {ס}  קדמני מקשי מות  {ר} br

7 ז בצר לי אקרא יהוה ואל אלהי אקרא  {ס}  וישמע מהיכלו קולי ושועתי באזניו  {ר} br

8 ח ותגעש (ויתגעש) ותרעש הארץ  {ס}  מוסדות השמים ירגזו ויתגעשו כי חרה לו  {ר} br

9 ט עלה עשן באפו ואש מפיו תאכל  {ס}  גחלים בערו ממנו  {ר} br

10 י ויט שמים וירד  {ס}  וערפל תחת רגליו  {ר} br

11 יא וירכב על כרוב ויעף  {ס}  וירא על כנפי רוח  {ר} br

12 יב וישת חשך סביבתיו סכות  {ס}  חשרת מים עבי שחקים  {ר} br

13 יג מנגה נגדו בערו גחלי אש  {ס}

14 יד ירעם מן שמים יהוה  {ר} br ועליון יתן קולו  {ס}

15 טו וישלח חצים ויפיצם ברק ויהמם (ויהם)  {ר} br

16 טז ויראו אפקי ים יגלו מסדות תבל  {ס}  בגערת יהוה מנשמת רוח אפו  {ר} br

17 יז ישלח ממרום יקחני  {ס}  ימשני ממים רבים  {ר} br

18 יח יצילני מאיבי עז  {ס}  משנאי כי אמצו ממני  {ר} br

19 יט יקדמני ביום אידי ויהי יהוה משען לי  {ס}

20 כ ויצא למרחב אתי  {ר} br יחלצני כי חפץ בי  {ס}

21 כא יגמלני יהוה כצדקתי  {ר} br כבר ידי ישיב לי  {ס}

22 כב כי שמרתי דרכי יהוה  {ר} br ולא רשעתי מאלהי  {ס}

23 כג כי כל משפטו לנגדי וחקתיו לא אסור ממנה  {ר} br

24 כד ואהיה תמים לו  {ס}  ואשתמרה מעוני  {ר} br

25 כה וישב יהוה לי כצדקתי  {ס}  כברי לנגד עיניו  {ר} br

26 כו עם חסיד תתחסד  {ס}  עם גבור תמים תתמם  {ר} br

27 כז עם נבר תתבר  {ס}  ועם עקש תתפל  {ר} br

28 כח ואת עם עני תושיע  {ס}  ועיניך על רמים תשפיל  {ר} br

29 כט כי אתה נירי יהוה  {ס}  ויהוה יגיה חשכי  {ר} br

30 ל כי בכה ארוץ גדוד  {ס}  באלהי אדלג שור  {ר} br

31 לא האל תמים דרכו אמרת יהוה צרופה--  {ס}  מגן הוא לכל החסים בו  {ר} br

32 לב כי מי אל מבלעדי יהוה  {ס}  ומי צור מבלעדי אלהינו  {ר} br

33 לג האל מעוזי חיל  {ס}  ויתר תמים דרכו (דרכי)  {ר} br

34 לד משוה רגליו (רגלי) כאילות  {ס}  ועל במתי יעמדני  {ר} br

35 לה מלמד ידי למלחמה  {ס}  ונחת קשת נחושה זרעתי  {ר} br

36 לו ותתן לי מגן ישעך וענתך תרבני  {ס}

37 לז תרחיב צעדי תחתני ולא מעדו קרסלי  {ר} br

38 לח ארדפה איבי ואשמידם  {ס}  ולא אשוב עד כלותם  {ר} br

39 לט ואכלם ואמחצם ולא יקומון  {ס}  ויפלו תחת רגלי  {ר} br

40 מ ותזרני חיל למלחמה  {ס}  תכריע קמי תחתני  {ר} br

41 מא ואיבי תתה לי ערף משנאי ואצמיתם  {ס}

42 מב ישעו ואין משיע אל יהוה ולא ענם  {ר} br

43 מג ואשחקם כעפר ארץ  {ס}  כטיט חוצות אדקם ארקעם  {ר} br

44 מד ותפלטני מריבי עמי תשמרני לראש גוים  {ס}  עם לא ידעתי יעבדני  {ר} br

45 מה בני נכר יתכחשו לי לשמוע אזן ישמעו לי  {ס}

46 מו בני נכר יבלו ויחגרו ממסגרותם  {ר} br

47 מז חי יהוה וברוך צורי  {ס}  וירם אלהי צור ישעי  {ר} br

48 מח האל הנתן נקמת לי  {ס}  ומריד עמים תחתני  {ר} br

49 מט ומוציאי מאיבי ומקמי תרוממני  {ס}  מאיש חמסים תצילני  {ר} br

50 נ על כן אודך יהוה בגוים  {ס}  ולשמך אזמר  {ר} br

51 נא מגדיל (מגדול) ישועות מלכו ועשה חסד למשיחו  {ס}  לדוד ולזרעו עד עולם  {ר} br {ש}

1 Kun Herra oli pelastanut Daavidin kaikkien hänen vihollistensa ja Saulin käsistä, Daavid lauloi Herralle tämän laulun:

2 -- Herra, sinä päästit minut turvaan, sinä olet vuorilinnani.

3 Jumalani, sinuun minä turvaudun, sinä olet kallio, olet kilpeni, pelastukseni sarvi, olet vuori ja turvapaikka. Sinä olet pelastajani, sinä autat minut turvaan vainoojilta.

4 Kun kutsun Herraa, ylistettyä, saan avun vihollisiani vastaan.

5 Kuoleman aallokko saartoi jo minut, turmion pyörteet minua kauhistivat,

6 tuonelan paulat vangitsivat minut, näin edessäni kuoleman ansat.

7 Silloin huusin hädässäni Herraa, minä kutsuin apuun Jumalaani. Ääneni kantautui hänen temppeliinsä, ja hän kuuli minun huutoni.

8 Maa tärisi ja järkkyi, taivaan pilarit vavahtelivat, hänen vihansa sai ne horjumaan.

9 Hänen sieraimistaan nousi savu ja kaikennielevä liekki hänen suustaan, se suitsusi hiilten hehkua.

10 Hän kallisti taivaan ja laskeutui alas pimeä pilvi jalkojensa alla,

11 hän lensi kerubi ratsunaan ja kiiti tuulen siivin.

12 Hän teki majakseen pimeyden, sateiden lähteen, raskaat pilvet.

13 Hänen loistonsa sytytti liekkiin hehkuvat hiilet.

14 Herra jylisi taivaasta, Korkein antoi äänensä kaikua,

15 hän ampui nuoliaan ja hajotti viholliset, hän sinkosi salamansa ja sai heidät kauhun valtaan.

16 Merten lähteet paljastuivat ja maanpiirin perustukset tulivat näkyviin, kun Herra nuhteli merta, kun hänen raivonsa myrsky puhalsi sen yli.

17 Korkeudestaan hän ojensi kätensä ja tarttui minuun, hän veti minut ylös syvistä vesistä.

18 Hän vapautti minut vihollisteni väkevistä käsistä, vihamiehistäni, jotka olivat minua vahvemmat.

19 He kävivät kimppuuni onnettomuuteni hetkellä, mutta tuekseni tuli Herra.

20 Hän avasi minulle tien ja päästi minut vapauteen, sillä hän oli mieltynyt minuun.

21 Herra palkitsi minut, koska rakastan oikeutta, sain häneltä palkan, koska tekoni ovat puhtaat.

22 Minä olen kulkenut Herran teitä enkä ole luopunut Jumalasta.

23 Hänen käskynsä ovat alati mielessäni, minä noudatan aina hänen lakejaan.

24 Olen ollut vilpitön hänen edessään ja varonut lankeamasta syntiin.

25 Herra palkitsi minut, koska rakastan oikeutta, koska olen puhdas hänen edessään.

26 Herra, sinä olet uskollinen uskolliselle, vilpitöntä kohtaan olet vilpitön,

27 puhtaat ovat tekosi puhdasta kohtaan, mutta kieron sinä johdat harhaan.

28 Nöyrät sinä pelastat, mutta ylpeiden katseen sinä painat maahan.

29 Sinä, Herra, olet lamppuni. Sinä tuot pimeyteeni valon.

30 Sinun avullasi ryntään yli vallien, Jumalani avulla hyppään muurien yli.

31 Jumalan ohjeet ovat täydelliset, Herran sana on kirkas ja puhdas. Kuin kilpi hän suojaa niitä, jotka hakevat hänestä turvaa.

32 Kuka on Jumala, jollei Herra, kuka turvamme, jollei Jumalamme?

33 Jumala on luja linnani. Hän tekee tieni suoraksi,

34 hän tekee jalkani nopeiksi kuin kauriin jalat ja ohjaa kulkuni kukkuloille.

35 Hän opettaa käteni sotimaan, käsivarteni jännittämään jousta.

36 Herra, sinä asetut kilveksi eteeni, sinun apusi vahvistaa minut,

37 sinä teet varmoiksi askeleeni, polveni eivät horju.

38 Minä ahdistan vihollisiani ja tuhoan heidät, palaan vasta kun heitä ei enää ole,

39 minä lyön heidät, eivätkä he enää nouse. He sortuvat jalkojeni alle.

40 Sinulta saan voiman taisteluun, vastustajani sinä kaadat jalkojeni alle.

41 Sinä ajat viholliseni pakoon, ja minä teen heistä lopun.

42 He huutavat, mutta kukaan ei heitä auta, he kutsuvat Herraa, mutta hän ei vastaa heille.

43 Minä murskaan heidät maan tomuun, poljen ja tallaan heitä kuin katujen lokaa.

44 Sinä pelastit minut, kun kansani kapinoi, asetit minut hallitsemaan myös vieraita maita. Kansat, joita en tuntenut, ovat nyt valtani alla.

45 Muukalaiset liehittelevät minua, he tottelevat jo ennen kuin käsken,

46 heidän voimansa on hervonnut, vavisten he tulevat ulos linnoistaan.

47 Herra elää! Kiitetty olkoon puolustajani, ylistetty Jumala, minun turvakallioni!

48 Jumala kostaa puolestani ja alistaa kansat valtani alle,

49 hän pelastaa minut vihollisteni käsistä ja antaa voiton vihamiehistäni, vainoojista hän minut päästää.

50 Siksi kiitän sinua, Herra, kansojen keskellä, laulan kiitosta sinun nimellesi.

51 Sinä teet voittoisaksi kansasi kuninkaan, sinä olet uskollinen sille jonka olet voidellut, Daavidille ja hänen suvulleen, nyt ja aina.