1 א ועתה כה אמר יהוה בראך יעקב ויצרך ישראל  אל תירא כי גאלתיך קראתי בשמך לי אתה

2 ב כי תעבר במים אתך אני ובנהרות לא ישטפוך  כי תלך במו אש לא תכוה ולהבה לא תבער בך

3 ג כי אני יהוה אלהיך קדוש ישראל מושיעך נתתי כפרך מצרים כוש וסבא תחתיך

4 ד מאשר יקרת בעיני נכבדת ואני אהבתיך ואתן אדם תחתיך ולאמים תחת נפשך

5 ה אל תירא כי אתך אני  ממזרח אביא זרעך וממערב אקבצך

6 ו אמר לצפון תני ולתימן אל תכלאי הביאי בני מרחוק ובנותי מקצה הארץ

7 ז כל הנקרא בשמי ולכבודי בראתיו  יצרתיו אף עשיתיו

8 ח הוציא עם עור ועינים יש וחרשים ואזנים למו

9 ט כל הגוים נקבצו יחדו ויאספו לאמים--מי בהם יגיד זאת וראשנות ישמיענו יתנו עדיהם ויצדקו וישמעו ויאמרו אמת

10 י אתם עדי נאם יהוה ועבדי אשר בחרתי  למען תדעו ותאמינו לי ותבינו כי אני הוא--לפני לא נוצר אל ואחרי לא יהיה  {ס}

11 יא אנכי אנכי יהוה ואין מבלעדי מושיע

12 יב אנכי הגדתי והושעתי והשמעתי--ואין בכם זר ואתם עדי נאם יהוה ואני אל

13 יג גם מיום אני הוא ואין מידי מציל אפעל ומי ישיבנה  {ס}

14 יד כה אמר יהוה גאלכם קדוש ישראל  למענכם שלחתי בבלה והורדתי בריחים כלם וכשדים באניות רנתם

15 טו אני יהוה קדושכם בורא ישראל מלככם  {ס}

16 טז כה אמר יהוה הנותן בים דרך ובמים עזים נתיבה

17 יז המוציא רכב וסוס חיל ועזוז יחדו ישכבו בל יקומו דעכו כפשתה כבו

18 יח אל תזכרו ראשנות וקדמניות אל תתבננו

19 יט הנני עשה חדשה עתה תצמח הלוא תדעוה אף אשים במדבר דרך בישמון נהרות

20 כ תכבדני חית השדה תנים ובנות יענה  כי נתתי במדבר מים נהרות בישימן להשקות עמי בחירי

21 כא עם זו יצרתי לי תהלתי יספרו  {ס}

22 כב ולא אתי קראת יעקב  כי יגעת בי ישראל

23 כג לא הביאת לי שה עלתיך וזבחיך לא כבדתני לא העבדתיך במנחה ולא הוגעתיך בלבונה

24 כד לא קנית לי בכסף קנה וחלב זבחיך לא הרויתני אך העבדתני בחטאותיך הוגעתני בעונתיך

25 כה אנכי אנכי הוא מחה פשעיך למעני  וחטאתיך לא אזכר

26 כו הזכירני נשפטה יחד ספר אתה למען תצדק

27 כז אביך הראשון חטא ומליציך פשעו בי

28 כח ואחלל שרי קדש ואתנה לחרם יעקב וישראל לגדופים  {פ}

1 E agora, eis o que diz o Senhor, aquele que te criou, Jacó, e te formou, Israel: Nada temas, pois eu te resgato, eu te chamo pelo nome, és meu.

2 Se tiveres de atravessar a água, estarei contigo. E os rios não te submergirão; se caminhares pelo fogo, não te queimarás, e a chama não te consumirá.

3 Pois eu sou o Senhor, teu Deus, o Santo de Israel, teu salvador. Dou o Egito por teu resgate, a Etiópia e Sabá em compensação.

4 Porque és precioso a meus olhos, porque eu te aprecio e te amo, permuto reinos por ti, entrego nações em troca de ti.

5 Fica, tranqüilo, pois estou contigo, do oriente trarei tua raça, e do ocidente eu te reunirei.

6 Devolve-os!, direi ao setentrião e ao meio-dia: Não os retenhas! Traze meus filhos das longínquas paragens, e minhas filhas dos confins da terra;

7 todos aqueles que trazem meu nome, e que criei para minha glória.

8 Fazei comparecer o povo cego apesar de ter olhos, e os surdos que têm ouvidos!

9 Que todas as nações se congreguem e que os povos se reúnam! Quem dentre eles soube predizer o que se passa, e foi o primeiro que no-lo fez saber? Que apresentem suas testemunhas para justificar suas pretensões, que sejam ouvidas para que se possa dizer: É exato.

10 Vós sois minhas testemunhas, diz o Senhor, e meus servos que eu escolhi, a fim de que se reconheça e que me acreditem e que se compreenda que sou eu. Nenhum deus foi formado antes de mim, e não haverá outros depois de mim.

11 Fui eu, sou eu o Senhor, não há outro salvador a não ser eu.

12 Sou eu quem predisse e salvei, e não um deus estranho entre vós. Vós sois minhas testemunhas, diz o Senhor, eu sou Deus

13 desde toda a eternidade. Ninguém poderia escapar de minha mão; quando executo, quem poderia destruir minha obra?

14 Eis o que diz o Senhor, vosso Redentor, o Santo de Israel: Por vossa causa, envio a Babilônia, a fim de fazer cair os ferrolhos dos cárceres, e os caldeus lamentar-se-ão em altos brados.

15 Eu sou o Senhor, vosso Santo, o criador de Israel, vosso rei.

16 Eis o que diz o Senhor que abriu uma passagem através do mar, um caminho em meio às ondas,

17 que pôs em campo carros e cavalos, a tropa de soldados e chefes: eles caíram então para nunca mais se levantar; Extinguiram-se como um pavio de vela.

18 Não vos lembreis mais dos acontecimentos de outrora, não recordeis mais as coisas antigas,

19 porque eis que vou fazer obra nova, a qual já surge: não a vedes? Vou abrir uma via pelo deserto, e fazer correr arroios pela estepe.

20 Dar-me-ão glória os animais selvagens, os chacais e as avestruzes, pois terei feito jorrar água no deserto, e correr arroios na estepe, para saciar a sede de meu povo, meu eleito;

21 o povo, que formei para mim, contará meus feitos.

22 No entanto, não foste tu que me chamaste, Jacó, tu não te fatigaste por mim, Israel.

23 Não me ofereceste carneiros em holocausto, nem me honraste com sacrifícios; não cobrei de ti um pesado imposto em oblações, nem te sobrecarreguei exigindo incenso.

24 Não me compraste, a preço alto, cana perfumada, nem me fartaste com a gordura das vítimas. Mas me atormentaste com teus pecados, cansaste-me com tuas iniqüidades.

25 Sempre sou eu quem deve apagar tuas faltas, e não mais me lembrar de teus pecados.

26 Refresca tua memória e discutamos: apresenta tuas contas, para te justificar!

27 Já teu primeiro pai pecou, teus representantes me ofenderam,

28 teus príncipes profanaram meu santuário. Então entreguei Jacó ao anátema e Israel às injúrias.