1 Vay başına Siyondaki kaygısızların, 2 Samiriye Dağında kendilerini güvende sananların, 2 İsrail halkının başvurduğu 2 Önder ulusun tanınmış insanlarının!
2 Kalne Kentine gidin de görün, 2 Oradan büyük Hamaya geçin, 2 Filistlilerin Gat Kentine inin, 2 Sizin bu krallıklarınızdan daha mı iyiler? 2 Toprakları sizinkinden daha mı geniş?
3 Ey sizler, kötü günü uzak sanan, 2 Zorbalık tahtını yaklaştıranlar.
4 Ey sizler, fildişi süslü yataklara uzananlar, 2 Sedirlere serilenler, 2 Seçme kuzular, besili buzağılar yiyenler,
5 Çenk eşliğinde türkü söyleyenler, 2 Davut gibi beste yapanlar,
6 Tas tas şarap içenler, 2 Yağların en güzelini sürünenler, 2 Yusufun yıkımına kederlenmeyenler!
7 Bu yüzden şimdi bunlar 2 Sürgüne gideceklerin başını çekecekler; 2 Sona erecek sedire serilenlerin cümbüşü.
8 Egemen RAB başı üzerine ant içti, 2 Her Şeye Egemen Tanrı RAB şöyle diyor: 2 ‹‹Yakupun gururundan iğreniyor, 2 Saraylarından tiksiniyorum. 2 Bu yüzden içindeki her şeyle kenti 2 Düşmana teslim edeceğim.››
9 Eğer bir evden on kişi kalmışsa, 2 Onlar da ölecek.
10 Ölünün akrabası yakmak için cesedi evden almaya gelince, 2 Evdekine, ‹‹Yanında kimse var mı?›› diye soracak, 2 O da, ‹‹Hayır!›› yanıtını alınca, 2 ‹‹Sus!›› diyecek, ‹‹RABbin adı anılmamalı.››
11 Çünkü RAB buyuruyor, 2 Büyük ev toza, 2 Küçük ev küle dönecek.
12 Atlar kaya üzerinde koşar mı? 2 Kimse denizde öküzle çift sürer mi? 2 Ama siz adaleti zehire, 2 Doğruluk meyvesini pelinotuna çevirdiniz.
13 Sizler, Lo-Devar Kentini aldık diye sevinenler, 2 ‹‹Karnayimi kendi bileğimizle ele geçirmedik mi?›› diyenlersiniz. simgesidir.
14 ‹‹İşte bu yüzden, ey İsrail halkı, 2 Üzerinize bir ulus göndereceğim›› 2 Diyor Her Şeye Egemen Tanrı RAB, 2 ‹‹Levo-Hamat'tan Arava Vadisi'ne kadar ezecekler sizi.››
1 Ai dos que vivem sossegados em Sião, e dos que estão seguros no monte de Samária, dos homens notáveis da principal das nações, e aos quais vem a casa de Israel!
2 Passai a Calné, e vede; e dali ide à grande Hamate; depois descei a Gate dos filisteus; porventura são melhores que estes reinos? ou são maiores os seus termos do que os vossos termos?
3 ó vós que afastais o dia mau e fazeis que se aproxime o assento da violência.
4 Ai dos que dormem em camas de marfim, e se estendem sobre os seus leitos, e comem os cordeiros tirados do rebanho, e os bezerros do meio do curral;
5 que garganteiam ao som da lira, e inventam para si instrumentos músicos, assim como Davi;
6 que bebem vinho em taças, e se ungem com o mais excelente óleo; mas não se afligem por causa da ruína de José!
7 Portanto agora irão em cativeiro entre os primeiros que forem cativos; e cessarão os festins dos banqueteadores.
8 Jurou o Senhor Deus por si mesmo, diz o Senhor Deus dos exércitos: Abomino a soberba de Jacó, e odeio os seus palácios; por isso entregarei a cidade e tudo o que nela há.
9 E se ficarem de resto dez homens numa casa, morrerão.
10 Quando o parente de alguém, aquele que o queima, o tomar para levar-lhe os ossos para fora da casa, e disser ao que estiver no mais interior da casa: Está ainda alguém contigo? e este responder: Ninguém; então lhe dirá ele: Cala-te, porque não devemos fazer menção do nome do Senhor.
11 Pois eis que o Senhor ordena, e a casa grande será despedaçada, e a casa pequena reduzida a fragmentos.
12 Acaso correrão cavalos pelos rochedos? Lavrar-se-á ali com bois? Mas vós haveis tornado o juízo em fel, e o fruto da justiça em alosna;
13 vós que vos alegrais de nada, vós que dizeis: Não nos temos nós tornado poderosos por nossa própria força?
14 Pois eis que eu levantarei contra vós, ó casa de Israel, uma nação, diz o Senhor Deus dos exércitos, e ela vos oprimirá, desde a entrada de Hamate até o ribeiro da Arabá.