1 ‹‹Sen İsrail önderleri için şu ağıtı yak

2 ve de ki, ‹‹ ‹Annen neydi? Aslanlar arasında dişi bir aslan! 2 Genç aslanlar arasında yatar, 2 Yavrularını beslerdi.

3 Büyüttüğü yavrulardan biri 2 Genç bir aslan oldu. 2 Avını kapıp parçalamayı öğrendi, 2 İnsan yiyen bir aslan oldu.

4 Haberi uluslar arasında duyuldu. 2 Kurdukları tuzağa düştü, 2 Onu çengellerle Mısıra sürüklediler.

5 Dişi aslan bekledi, umudunun boşa çıktığını görünce, 2 Yavrularından başka birini alıp 2 Genç bir aslan olarak yetiştirdi.

6 Yavru aslanlar arasında dolaşmaya başladı, 2 Genç bir aslan oldu. 2 Avını kapıp parçalamayı öğrendi, 2 İnsan yiyen bir aslan oldu.

7 Onların kalelerini yıktı, 2 Kentlerini viraneye çevirdi. 2 Ülkede yaşayan herkes 2 Onun kükreyişinden dehşete düştü. kadınlarını tanıdı››.

8 Çevredeki uluslar üzerine geldiler, 2 Ağlarını gerdiler, 2 Onu tuzağa düşürdüler.

9 Çengel takıp onu kafese koydular 2 Ve Babil Kralına götürdüler. 2 İsrail dağlarında kükreyişi bir daha duyulmasın diye 2 Onu gözetim altında tuttular.

10 ‹‹ ‹Annen su kıyısındaki bağında 2 Dikilmiş bir asma gibiydi. 2 Bol su sayesinde dal budak saldı, 2 Ürün verdi.

11 Dalları kral asası olacak kadar güçlendi. 2 Asma boy attı, 2 Bulutlara dek yükseldi. 2 Yüksekliği ve dallarının çokluğu 2 Herkesçe görüldü.

12 Ama onu öfkeyle kökünden söküp yere attılar. 2 Doğu rüzgarı ürününü kuruttu. 2 Güçlü dalları koparılıp kurudu, 2 Ateş onları yakıp yok etti.

13 Şimdi çöle, 2 Kurak, susuz bir yere dikildi.

14 Gövdesi ateş aldı, 2 Filizini, ürününü yakıp yok etti. 2 Kral asası olacak kadar güçlü dalı kalmadı.› 2 Bu bir ağıttır ve ağıt olarak kalacaktır.››

1 E tu levanta uma lamentação sobre os príncipes de Israel,

2 e dize: Que de leoa foi tua mãe entre os leões! Deitou-se no meio dos leõezinhos, criou os seus cachorros.

3 Assim criou um dos seus cachorrinhos, o qual, fazendo-se leão novo, aprendeu a apanhar a presa; e devorou homens.

4 Ora as nações ouviram falar dele; foi apanhado na cova delas; e o trouxeram com ganchos à terra do Egito.

5 Vendo, pois, ela que havia esperado, e que a sua esperança era perdida, tomou outro dos seus cachorros, e fê-lo leão novo.

6 E este, rondando no meio dos leões, veio a ser leão novo, e aprendeu a apanhar a presa; e devorou homens.

7 E devastou os seus palácios, e destruiu as suas cidades; e assolou-se a terra, e a sua plenitude, por causa do som do seu rugido.

8 Então se ajuntaram contra ele as gentes das províncias ao redor; estenderam sobre ele a rede; e ele foi apanhado na cova delas.

9 E com ganchos meteram-no numa jaula, e o levaram ao rei de Babilônia; fizeram-no entrar nos lugares fortes, para que se não ouvisse mais a sua voz sobre os montes de Israel.

10 Tua mãe era como uma videira plantada junto às águas; ela frutificou, e encheu-se de ramos, por causa das muitas águas.

11 E tinha uma vara forte para cetro de governador, e elevou-se a sua estatura entre os espessos ramos, e foi vista na sua altura com a multidão dos seus ramos.

12 Mas foi arrancada com furor, e lançada por terra; o vento oriental secou o seu fruto; quebrou-se e secou-se a sua forte vara; o fogo a consumiu.

13 E agora está plantada no deserto, numa terra seca e sedenta.

14 E duma vara dos seus ramos saiu fogo que consumiu o seu fruto, de maneira que não há mais nela nenhuma vara forte para servir de cetro para governar. Essa é a lamentação, e servirá de lamentação.