1 Süleymanın Ezgiler Ezgisi.
2 Beni dudaklarıyla öptükçe öpsün! 2 Çünkü aşkın şaraptan daha tatlı.
3 Ne güzel kokuyor sürdüğün esans, 2 Dökülmüş esans sanki adın, 2 Kızlar bu yüzden seviyor seni.
4 Al götür beni, haydi koşalım! Kral beni odasına götürsün. Seninle coşup seviniriz, 2 Aşkını şaraptan çok överiz. Ne kadar haklılar seni sevmekte!
5 Esmerim ben, ama güzelim, 2 Ey Yeruşalim kızları! 2 Kedarın çadırları gibi, 2 Süleymanın çadır bezleri gibi kara.
6 Bakmayın esmer olduğuma, 2 Güneş kararttı beni. 2 Çünkü kızdılar bana erkek kardeşlerim, 2 Bağlara bakmakla görevlendirdiler. 2 Ama kendi bağıma bakmadım.
7 Ey sevgilim, söyle bana, sürünü nerede otlatıyorsun, 2 Öğleyin nerede yatırıyorsun? 2 Neden arkadaşlarının sürüleri yanında 2 Yüzünü örten bir kadın durumuna düşeyim? gösterirdi.
8 Ey güzeller güzeli, 2 Bilmiyorsan, 2 Sürünün izine çık, 2 Çobanların çadırları yanında 2 Oğlaklarını otlat.
9 Firavunun arabalarına koşulu kısrağa benzetiyorum seni, aşkım benim!
10 Yanakların süslerle, 2 Boynun gerdanlıklarla ne güzel!
11 Sana gümüş düğmelerle altın süsler yapacağız.
12 Kral divandayken, 2 Hintsümbülümün güzel kokusu yayıldı.
13 Memelerim arasında yatan 2 Mür dolu bir kesedir benim için sevgilim;
14 Eyn-Gedi bağlarında 2 Bir demet kına çiçeğidir benim için sevgilim.
15 Ah, ne güzelsin, aşkım, ah, ne güzel! 2 Gözlerin tıpkı birer güvercin!
16 Ne yakışıklısın, sevgilim, ah, ne çekici! 2 Yeşilliktir yatağımız.
17 Sedir ağaçlarıdır evimizin kirişleri, 2 Tavanımızın tahtaları ardıçlar.
1 The Song of songs, which is Solomon’s.
2 Let him kiss me with the kisses of his mouth;
For thy love is better than wine.
3 Thine oils have a goodly fragrance;
Thy name is as oil poured forth;
Therefore do the virgins love thee.
4 Draw me; we will run after thee:
The king hath brought me into his chambers;
We will be glad and rejoice in thee;
We will make mention of thy love more than of wine:
Rightly do they love thee.
5 I am black, but comely,
Oh ye daughters of Jerusalem,
As the tents of Kedar,
As the curtains of Solomon.
6 Look not upon me, because I am swarthy,
Because the sun hath scorched me.
My mother’s sons were incensed against me;
They made me keeper of the vineyards;
But mine own vineyard have I not kept.
7 Tell me, O thou whom my soul loveth,
Where thou feedest thy flock,
Where thou makest it to rest at noon:
For why should I be as one that is veiled
Beside the flocks of thy companions?
8 If thou know not, O thou fairest among women,
Go thy way forth by the footsteps of the flock,
And feed thy kids beside the shepherds’ tents.
9 I have compared thee, O my love,
To a steed in Pharaoh’s chariots.
10 Thy cheeks are comely with plaits of hair,
Thy neck with strings of jewels.
11 We will make thee plaits of gold
With studs of silver.
12 While the king sat at his table,
My spikenard sent forth its fragrance.
13 My beloved is unto me as a bundle of myrrh,
That lieth betwixt my breasts.
14 My beloved is unto me as a cluster of henna-flowers
In the vineyards of En-gedi.
15 Behold, thou art fair, my love;
Behold thou art fair;
Thine eyes are as doves.
16 Behold, thou art fair, my beloved, yea, pleasant:
Also our couch is green.
17 The beams of our house are cedars,
And our rafters are firs.