1 Bu nedenle, Rabbin uğruna tutuklu olan ben, aldığınız çağrıya yaraşır biçimde yaşamanızı rica ederim.

2 Her bakımdan alçakgönüllü, yumuşak huylu, sabırlı olun. Birbirinize sevgiyle, hoşgörüyle davranın.

3 Ruhun birliğini esenlik bağıyla korumaya gayret edin.

4 Çağrınızdan doğan tek bir umuda çağrıldığınız gibi, beden bir, Ruh bir, Rab bir, iman bir, vaftiz bir, her şeyden üstün, her şeyle ve her şeyde olan herkesin Tanrısı ve Babası birdir.

7 Ama lütuf her birimize Mesihin armağanı ölçüsünde bağışlandı.

8 Bunun için Kutsal Yazı şöyle der: ‹‹Yükseğe çıktı ve tutsakları peşine taktı, İnsanlara armağanlar verdi.››

9 Şimdi bu ‹‹çıktı›› sözcüğü, Mesih önce aşağılara, yeryüzüne indi demek değil de nedir?

10 İnen de Odur, her şeyi doldurmak üzere bütün göklerin çok üstüne çıkan da Odur.

11 Kendisi kimini elçi, kimini peygamber, kimini müjdeci, kimini önder ve öğretmen atadı.

12 Öyle ki, kutsallar hizmet görevini yapmak ve Mesihin bedenini geliştirmek üzere donatılsın.

13 Sonunda hepimiz imanda ve Tanrı Oğlunu tanımada birliğe, yetkinliğe, Mesih doluluğundaki olgunluk düzeyine erişeceğiz.

14 Böylece artık insanların kurnazlığıyla, aldatıcı düzenler kurmaktaki becerileriyle, her öğretinin rüzgarıyla çalkalanıp öteye beriye sürüklenen çocuklar olmayacağız.

15 Tersine, sevgiyle gerçeğe uyarak bedenin başı olan Mesihe doğru her yönden büyüyeceğiz.

16 Onun önderliğinde bütün beden, her eklemin yardımıyla kenetlenip kaynaşmış olarak her üyesinin düzenli işleyişiyle büyüyüp sevgide gelişiyor.

17 Bunun için şunu söylüyor ve Rab adına sizi uyarıyorum: Artık öteki uluslar gibi boş düşüncelerle yaşamayın.

18 Onların zihinleri karardı. Bilgisizlikleri ve yüreklerinin duygusuzluğu yüzünden Tanrının yaşamına yabancılaştılar.

19 Bütün duyarlılıklarını yitirip açgözlülükle her türlü pisliği yapmak üzere kendilerini sefahate verdiler.

20 Ama siz Mesihi böyle öğrenmediniz.

21 Kuşkusuz İsanın sesini duydunuz, Ondaki gerçeğe uygun olarak Onun yolunda eğitildiniz.

22 Önceki yaşayışınıza ait olup aldatıcı tutkularla yozlaşan eski yaradılışı üzerinizden sıyırıp atmayı, düşüncede ve ruhta yenilenmeyi,

24 gerçek doğruluk ve kutsallıkta Tanrıya benzer yaratılan yeni yaradılışı giyinmeyi öğrendiniz.

25 Bunun için yalanı üzerinizden sıyırıp atarak her biriniz komşusuna gerçeği söylesin. Çünkü hepimiz aynı bedenin üyeleriyiz.

26 Öfkelenin, ama günah işlemeyin. Öfkenizin üzerine güneş batmasın.

27 İblise de fırsat vermeyin.

28 Hırsızlık eden artık hırsızlık etmesin. Tersine, kendi elleriyle iyi olanı yaparak emek versin; böylece ihtiyacı olanla paylaşacak bir şeyi olsun.

29 Ağzınızdan hiç kötü söz çıkmasın. İşitenler yararlansın diye, ihtiyaca göre, başkalarının gelişmesine yarayacak olanı söyleyin.

30 Tanrının Kutsal Ruhunu kederlendirmeyin. Kurtuluş günü için o Ruhla mühürlendiniz.

31 Her kötü niyetle birlikte her türlü kin, öfke, kızgınlık, bağrışma ve iftira sizden uzak olsun.

32 Birbirinize karşı iyi yürekli, şefkatli olun. Tanrı sizi Mesih'te bağışladığı gibi, siz de birbirinizi bağışlayın.

1 I therefore, the prisoner in the Lord, beseech you to walk worthily of the calling wherewith ye were called, 2 with all lowliness and meekness, with longsuffering, forbearing one another in love; 3 giving diligence to keep the unity of the Spirit in the bond of peace. 4 There is one body, and one Spirit, even as also ye were called in one hope of your calling; 5 one Lord, one faith, one baptism, 6 one God and Father of all, who is over all, and through all, and in all. 7 But unto each one of us was the grace given according to the measure of the gift of Christ. 8 Wherefore he saith,

When he ascended on high,

he led captivity captive,

And gave gifts unto men.

9 (Now this, He ascended, what is it but that he also descended into the lower parts of the earth? 10 He that descended is the same also that ascended far above all the heavens, that he might fill all things.) 11 And he gave some to be apostles; and some, prophets; and some, evangelists; and some, pastors and teachers; 12 for the perfecting of the saints, unto the work of ministering, unto the building up of the body of Christ: 13 till we all attain unto the unity of the faith, and of the knowledge of the Son of God, unto a fullgrown man, unto the measure of the stature of the fulness of Christ: 14 that we may be no longer children, tossed to and fro and carried about with every wind of doctrine, by the sleight of men, in craftiness, after the wiles of error; 15 but speaking truth in love, may grow up in all things into him, who is the head, even Christ; 16 from whom all the body fitly framed and knit together through that which every joint supplieth, according to the working in due measure of each several part, maketh the increase of the body unto the building up of itself in love.

17 This I say therefore, and testify in the Lord, that ye no longer walk as the Gentiles also walk, in the vanity of their mind, 18 being darkened in their understanding, alienated from the life of God, because of the ignorance that is in them, because of the hardening of their heart; 19 who being past feeling gave themselves up to lasciviousness, to work all uncleanness with greediness. 20 But ye did not so learn Christ; 21 if so be that ye heard him, and were taught in him, even as truth is in Jesus: 22 that ye put away, as concerning your former manner of life, the old man, that waxeth corrupt after the lusts of deceit; 23 and that ye be renewed in the spirit of your mind, 24 and put on the new man, that after God hath been created in righteousness and holiness of truth.

25 Wherefore, putting away falsehood, speak ye truth each one with his neighbor: for we are members one of another. 26 Be ye angry, and sin not: let not the sun go down upon your wrath: 27 neither give place to the devil. 28 Let him that stole steal no more: but rather let him labor, working with his hands the thing that is good, that he may have whereof to give to him that hath need. 29 Let no corrupt speech proceed out of your mouth, but such as is good for edifying as the need may be, that it may give grace to them that hear. 30 And grieve not the Holy Spirit of God, in whom ye were sealed unto the day of redemption. 31 Let all bitterness, and wrath, and anger, and clamor, and railing, be put away from you, with all malice: 32 and be ye kind one to another, tenderhearted, forgiving each other, even as God also in Christ forgave you.