1 ‹‹Yüreğiniz sıkılmasın. Tanrıya iman edin, bana da iman edin.

2 Babamın evinde kalacak çok yer var. Öyle olmasa size söylerdim. Çünkü size yer hazırlamaya gidiyorum.

3 Gider ve size yer hazırlarsam, siz de benim bulunduğum yerde olasınız diye yine gelip sizi yanıma alacağım.

4 Benim gideceğim yerin yolunu biliyorsunuz.››

5 Tomas, ‹‹Ya Rab, senin nereye gideceğini bilmiyoruz, yolu nasıl bilebiliriz?›› dedi.

6 İsa, ‹‹Yol, gerçek ve yaşam Benim›› dedi. ‹‹Benim aracılığım olmadan Babaya kimse gelemez.

7 Beni tanısaydınız, Babamı da tanırdınız. Artık Onu tanıyorsunuz, Onu gördünüz.››

8 Filipus, ‹‹Ya Rab, bize Babayı göster, bu bize yeter›› dedi.

9 İsa, ‹‹Filipus›› dedi, ‹‹Bunca zamandır sizinle birlikteyim. Beni daha tanımadın mı? Beni görmüş olan, Babayı görmüştür. Sen nasıl, ‹Bize Babayı göster› diyorsun?

10 Benim Babada, Babanın da bende olduğuna inanmıyor musun? Size söylediğim sözleri kendiliğimden söylemiyorum, ama bende yaşayan Baba kendi işlerini yapıyor.

11 Bana iman edin; ben Babadayım, Baba da bendedir. Hiç değilse bu işlerden dolayı iman edin.

12 Size doğrusunu söyleyeyim, benim yaptığım işleri, bana iman eden de yapacak; hatta daha büyüklerini yapacaktır. Çünkü ben Babaya gidiyorum.

13 Baba Oğulda yüceltilsin diye, benim adımla dilediğiniz her şeyi yapacağım.

14 Benim adımla benden ne dilerseniz yapacağım.››

15 ‹‹Beni seviyorsanız, buyruklarımı yerine getirirsiniz.

16 Ben de Babadan dileyeceğim. O sonsuza dek sizinle birlikte olsun diye size başka bir Yardımcı, Gerçeğin Ruhunu verecek. Dünya Onu kabul edemez. Çünkü Onu ne görür, ne de tanır. Siz Onu tanıyorsunuz. Çünkü O aranızda yaşıyor ve içinizde olacaktır.

18 Sizi öksüz bırakmayacağım, size geri döneceğim.

19 Az sonra dünya artık beni görmeyecek, ama siz beni göreceksiniz. Ben yaşadığım için siz de yaşayacaksınız.

20 O gün anlayacaksınız ki, ben Babamdayım, siz bendesiniz, ben de sizdeyim.

21 Kim buyruklarımı bilir ve yerine getirirse, işte beni seven odur. Beni seveni Babam da sevecektir. Ben de onu seveceğim ve kendimi ona göstereceğim.››

22 Yahuda -İskariot değil- Ona, ‹‹Ya Rab, nasıl olur da kendini dünyaya göstermeyip bize göstereceksin?›› diye sordu.

23 İsa ona şu karşılığı verdi: ‹‹Beni seven sözüme uyar, Babam da onu sever. Biz de ona gelir, onunla birlikte yaşarız.

24 Beni sevmeyen, sözlerime uymaz. İşittiğiniz söz benim değil, beni gönderen Babanındır.

25 ‹‹Ben daha aranızdayken size bunları söyledim.

26 Ama Babanın benim adımla göndereceği Yardımcı, Kutsal Ruh, size her şeyi öğretecek, bütün söylediklerimi size hatırlatacak.

27 Size esenlik bırakıyorum, size kendi esenliğimi veriyorum. Ben size dünyanın verdiği gibi vermiyorum. Yüreğiniz sıkılmasın ve korkmasın.

28 Size, ‹Gidiyorum, ama yanınıza döneceğim› dediğimi işittiniz. Beni sevseydiniz, Babaya gideceğim için sevinirdiniz. Çünkü Baba benden üstündür.

29 Bunları size şimdiden, her şey olup bitmeden önce söyledim. Öyle ki, bunlar olunca inanasınız.

30 Artık sizinle uzun uzun konuşmayacağım. Çünkü bu dünyanın egemeni geliyor. Onun benim üzerimde hiçbir yetkisi yoktur.

31 Ama dünyanın, Baba'yı sevdiğimi ve Baba'nın bana buyurduğu her şeyi yerine getirdiğimi anlamasını istiyorum. Haydi kalkın, buradan gidelim.››

1 Let not your heart be troubled: believe in God, believe also in me. 2 In my Father’s house are many mansions; if it were not so, I would have told you; for I go to prepare a place for you. 3 And if I go and prepare a place for you, I come again, and will receive you unto myself; that where I am, there ye may be also. 4 And whither I go, ye know the way. 5 Thomas saith unto him, Lord, we know not whither thou goest; how know we the way? 6 Jesus saith unto him, I am the way, and the truth, and the life: no one cometh unto the Father, but by me. 7 If ye had known me, ye would have known my Father also: from henceforth ye know him, and have seen him. 8 Philip saith unto him, Lord, show us the Father, and it sufficeth us. 9 Jesus saith unto him, Have I been so long time with you, and dost thou not know me, Philip? he that hath seen me hath seen the Father; how sayest thou, Show us the Father? 10 Believest thou not that I am in the Father, and the Father in me? the words that I say unto you I speak not from myself: but the Father abiding in me doeth his works. 11 Believe me that I am in the Father, and the Father in me: or else believe me for the very works’ sake. 12 Verily, verily, I say unto you, He that believeth on me, the works that I do shall he do also; and greater works than these shall he do; because I go unto the Father. 13 And whatsoever ye shall ask in my name, that will I do, that the Father may be glorified in the Son. 14 If ye shall ask anything in my name, that will I do. 15 If ye love me, ye will keep my commandments. 16 And I will pray the Father, and he shall give you another Comforter, that he may be with you for ever, 17 even the Spirit of truth: whom the world cannot receive; for it beholdeth him not, neither knoweth him: ye know him; for he abideth with you, and shall be in you. 18 I will not leave you desolate: I come unto you. 19 Yet a little while, and the world beholdeth me no more; but ye behold me: because I live, ye shall live also. 20 In that day ye shall know that I am in my Father, and ye in me, and I in you. 21 He that hath my commandments, and keepeth them, he it is that loveth me: and he that loveth me shall be loved of my Father, and I will love him, and will manifest myself unto him. 22 Judas (not Iscariot) saith unto him, Lord, what is come to pass that thou wilt manifest thyself unto us, and not unto the world? 23 Jesus answered and said unto him, If a man love me, he will keep my word: and my Father will love him, and we will come unto him, and make our abode with him. 24 He that loveth me not keepeth not my words: and the word which ye hear is not mine, but the Father’s who sent me.

25 These things have I spoken unto you, while yet abiding with you. 26 But the Comforter, even the Holy Spirit, whom the Father will send in my name, he shall teach you all things, and bring to your remembrance all that I said unto you. 27 Peace I leave with you; my peace I give unto you: not as the world giveth, give I unto you. Let not your heart be troubled, neither let it be fearful. 28 Ye heard how I said to you, I go away, and I come unto you. If ye loved me, ye would have rejoiced, because I go unto the Father: for the Father is greater than I. 29 And now I have told you before it come to pass, that, when it is come to pass, ye may believe. 30 I will no more speak much with you, for the prince of the world cometh: and he hath nothing in me; 31 but that the world may know that I love the Father, and as the Father gave me commandment, even so I do. Arise, let us go hence.