1 RAB uluslara ilişkin Peygamber Yeremyaya şöyle seslendi:
2 Mısıra ilişkin: Yahuda Kralı Yoşiya oğlu Yehoyakimin dördüncü yılında, Babil Kralı Nebukadnessarın Fırat kıyısında, Karkamışta yenilgiye uğrattığı Firavun Nekonun ordusuyla ilgili bildiri:
3 ‹‹Küçük büyük kalkanları dizin, 2 Savaşmak için ilerleyin!
4 Atları koşun, beygirlere binin! 2 Miğferlerinizi takın, yerinizi alın! 2 Mızraklarınızı cilalayın, 2 Zırhlarınızı kuşanın!
5 Ne görüyorum? 2 Dehşete düştüler, geri çekiliyorlar! 2 Yiğitleri bozguna uğramış, 2 Arkalarına bakmadan kaçışıyorlar. 2 Her yer dehşet içinde›› diyor RAB.
6 ‹‹Ayağı tez olan kaçamıyor, 2 Yiğit kaçıp kurtulamıyor. 2 Kuzeyde, Fırat kıyısında 2 Tökezleyip düştüler.
7 Nil gibi yükselen, 2 Irmak gibi suları çalkalanan kim?
8 Mısırdır Nil gibi yükselen, 2 Irmak gibi suları çalkalanan. 2 ‹Yükselip yeryüzünü kaplayacağım; 2 Kentleri de içlerinde oturanları da 2 Yok edeceğim› diyor Mısır.
9 Şahlanın, ey atlar! 2 Çılgınca saldırın, ey savaş arabaları! 2 Ey kalkan taşıyan Kûşlu, Pûtlu yiğitler, 2 Yay çeken Ludlular, ilerleyin!
10 ‹‹Çünkü o gün Her Şeye Egemen Egemen RABbin günüdür. 2 Düşmanlarından öç alması için 2 Öç günüdür. 2 Kılıç doyana dek yiyecek, 2 Kanlarını kana kana içecek. 2 Çünkü Rab, Her Şeye Egemen RAB 2 Kuzeyde, Fırat kıyısında kurban hazırlıyor.
11 ‹‹Ey erden kız Mısır, 2 Gilata git de merhem al! 2 Ama boşuna çok ilaç kullanıyorsun, 2 Senin için şifa yok.
12 Uluslar utancını duydu, 2 Feryadınla doldu yeryüzü. 2 Yiğit yiğide tökezleyip 2 İkisi birlikte yere seriliyor.››
13 Babil Kralı Nebukadnessarın gelip Mısıra saldıracağına ilişkin RABbin Peygamber Yeremyaya bildirdiği söz şudur:
14 ‹‹Mısırda bildirin, 2 Migdolda duyurun, 2 Nofta, Tahpanheste duyurun: 2 ‹Yerini al, hazırlan, 2 Çünkü çevrendekileri yiyip bitiriyor kılıç!›
15 İlahın Apis neden kaçtı? 2 Boğan neden ayakta kalamadı? 2 Çünkü RAB onu yere serdi! ayakta kalamadı? Çünkü RAB onu yere serdi!›› (bkz. Septuaginta), Masoretik metin ‹‹Yiğitlerin neden yere serildi? Ayakta duracak halleri yok, çünkü RAB onları yere serdi!››
16 Boyuna tökezleyip birbirlerinin üzerine düşecekler. 2 ‹Kalkın, acımasızların kılıcı yüzünden halkımıza, 2 Yurdumuza dönelim› diyecekler.
17 ‹Firavun yaygaracının biri, 2 Fırsatı kaçırdı› diyecekler.
18 ‹‹Varlığım hakkı için›› diyor Kral, 2 Adı Her Şeye Egemen RAB, 2 ‹‹Dağlar arasında Tavor Dağı nasılsa, 2 Karmel Dağı deniz kıyısında nasılsa, 2 Size saldıracak kişi de öyledir.
19 Ey sizler, Mısırda yaşayanlar, 2 Toplayın eşyanızı, sürgüne gideceksiniz! 2 Nof öyle viran olup yanacak ki, 2 Kimse oturmayacak içinde.
20 ‹‹Mısır güzel bir düve, 2 Ama kuzeyden atsineği geliyor ona.
21 Ücretli askerleri besili danalar gibi. 2 Onlar da geri dönüp birlikte kaçacak, 2 Yerlerinde durmayacaklar. 2 Çünkü üzerlerine yıkım günü, 2 Cezalandırılacakları an gelecek.
22 Düşman ordusu ilerleyince, 2 Mısır yılan gibi tıslayarak kaçacak. 2 Ağaç kesen adamlar gibi 2 Baltalarla ona saldıracaklar.
23 Gür olsa bile kesecekler ormanını›› diyor RAB, 2 ‹‹Çünkü çekirgelerden daha çok onlar, 2 Sayıya vurulamazlar.
24 Mısır utandırılacak, 2 Kuzey halkının eline teslim edilecek.››
25 İsrailin Tanrısı, Her Şeye Egemen RAB diyor ki, ‹‹İşte No Kentinin ilahı Amonu, firavunu, Mısırla ilahlarını, krallarını ve firavuna güvenenleri cezalandırmak üzereyim.
26 Hepsini can düşmanları Babil Kralı Nebukadnessarla görevlilerinin eline teslim edeceğim. Ama sonra, eskiden olduğu gibi insanlar yine Mısırda yaşayacak›› diyor RAB.
27 ‹‹Korkma, ey kulum Yakup, 2 Yılma, ey İsrail. 2 Çünkü seni uzak yerlerden, 2 Soyunu sürgün edildiği ülkeden kurtaracağım. 2 Yakup yine huzur ve güvenlik içinde olacak, 2 Kimse onu korkutmayacak.
28 Korkma, ey kulum Yakup, 2 Çünkü ben seninleyim›› diyor RAB. 2 ‹‹Seni aralarına sürdüğüm ulusların hepsini 2 Tümüyle yok etsem de, 2 Seni büsbütün yok etmeyeceğim. 2 Adaletle yola getirecek, 2 Hiç cezasız bırakmayacağım seni.››
1 The word of Jehovah which came to Jeremiah the prophet concerning the nations.
2 Of Egypt: concerning the army of Pharaoh-neco king of Egypt, which was by the river Euphrates in Carchemish, which Nebuchadrezzar king of Babylon smote in the fourth year of Jehoiakim the son of Josiah, king of Judah. 3 Prepare ye the buckler and shield, and draw near to battle. 4 Harness the horses, and get up, ye horsemen, and stand forth with your helmets; furbish the spears, put on the coats of mail. 5 Wherefore have I seen it? they are dismayed and are turned backward; and their mighty ones are beaten down, and are fled apace, and look not back: terror is on every side, saith Jehovah. 6 Let not the swift flee away, nor the mighty man escape; in the north by the river Euphrates have they stumbled and fallen. 7 Who is this that riseth up like the Nile, whose waters toss themselves like the rivers? 8 Egypt riseth up like the Nile, and his waters toss themselves like the rivers: and he saith, I will rise up, I will cover the earth; I will destroy cities and the inhabitants thereof. 9 Go up, ye horses; and rage, ye chariots; and let the mighty men go forth: Cush and Put, that handle the shield; and the Ludim, that handle and bend the bow. 10 For that day is a day of the Lord, Jehovah of hosts, a day of vengeance, that he may avenge him of his adversaries: and the sword shall devour and be satiate, and shall drink its fill of their blood; for the Lord, Jehovah of hosts, hath a sacrifice in the north country by the river Euphrates. 11 Go up into Gilead, and take balm, O virgin daughter of Egypt: in vain dost thou use many medicines; there is no healing for thee. 12 The nations have heard of thy shame, and the earth is full of thy cry; for the mighty man hath stumbled against the mighty, they are fallen both of them together.
13 The word that Jehovah spake to Jeremiah the prophet, how that Nebuchadrezzar king of Babylon should come and smite the land of Egypt.
14 Declare ye in Egypt, and publish in Migdol, and publish in Memphis and in Tahpanhes: say ye, Stand forth, and prepare thee; for the sword hath devoured round about thee. 15 Why are thy strong ones swept away? they stood not, because Jehovah did drive them. 16 He made many to stumble, yea, they fell one upon another: and they said, Arise, and let us go again to our own people, and to the land of our nativity, from the oppressing sword. 17 They cried there, Pharaoh king of Egypt is but a noise; he hath let the appointed time pass by. 18 As I live, saith the King, whose name is Jehovah of hosts, surely like Tabor among the mountains, and like Carmel by the sea, so shall he come. 19 O thou daughter that dwellest in Egypt, furnish thyself to go into captivity; for Memphis shall become a desolation, and shall be burnt up, without inhabitant. 20 Egypt is a very fair heifer; but destruction out of the north is come, it is come. 21 Also her hired men in the midst of her are like calves of the stall; for they also are turned back, they are fled away together, they did not stand: for the day of their calamity is come upon them, the time of their visitation. 22 The sound thereof shall go like the serpent; for they shall march with an army, and come against her with axes, as hewers of wood. 23 They shall cut down her forest, saith Jehovah, though it cannot be searched; because they are more than the locusts, and are innumerable. 24 The daughter of Egypt shall be put to shame; she shall be delivered into the hand of the people of the north. 25 Jehovah of hosts, the God of Israel, saith: Behold, I will punish Amon of No, and Pharaoh, and Egypt, with her gods, and her kings; even Pharaoh, and them that trust in him: 26 and I will deliver them into the hand of those that seek their lives, and into the hand of Nebuchadrezzar king of Babylon, and into the hand of his servants; and afterwards it shall be inhabited, as in the days of old, saith Jehovah.
27 But fear not thou, O Jacob my servant, neither be dismayed, O Israel: for, lo, I will save thee from afar, and thy seed from the land of their captivity; and Jacob shall return, and shall be quiet and at ease, and none shall make him afraid. 28 Fear not thou, O Jacob my servant, saith Jehovah; for I am with thee: for I will make a full end of all the nations whither I have driven thee; but I will not make a full end of thee, but I will correct thee in measure, and will in no wise leave thee unpunished.