1 Keşke kardeşim olsaydın, 2 Annemin memelerinden süt emmiş. 2 Dışarıda görünce öperdim seni, 2 Kimse de kınamazdı beni.

2 Önüne düşer, 2 Beni eğiten 2 Annemin evine götürürdüm seni; 2 Sana baharatlı şarapla 2 Kendi narlarımın suyundan içirirdim.

3 Sol eli başımın altında, 2 Sağ eli sarsın beni.

4 Ant içiriyorum size, ey Yeruşalim kızları! 2 Aşkımı ayıltmayasınız, uyandırmayasınız diye, 2 Gönlü hoş olana dek.

5 Kim bu, 2 Sevgilisine yaslanarak çölden çıkan? Elma ağacı altında uyandırdım seni, 2 Orada doğum sancıları çekti annen, 2 Orada doğum sancıları çekip doğurdu seni.

6 Beni yüreğinin üzerine bir mühür gibi, 2 Kolunun üzerine bir mühür gibi yerleştir. 2 Çünkü sevgi ölüm kadar güçlü, 2 Tutku ölüler diyarı kadar katıdır. 2 Alev alev yanar, 2 Yakıp bitiren ateş gibi.

7 Sevgiyi engin sular söndüremez, 2 Irmaklar süpürüp götüremez. 2 İnsan varını yoğunu sevgi uğruna verse bile, 2 Yine de hor görülür!

8 Küçük bir kızkardeşimiz var, 2 Daha memeleri çıkmadı. 2 Ne yapacağız kızkardeşimiz için, 2 Söz kesileceği gün?

9 Eğer o bir sursa, 2 Üzerine gümüş mazgallı siper yaparız; 2 Eğer bir kapıysa, 2 Sedir tahtalarıyla onu kaplarız.

10 Ben bir surum, memelerim de kuleler gibi, 2 Böylece hoşnut eden biri oldum onun gözünde.

11 Süleymanın bağı vardı Baal-Hamonda, 2 Kiraya verdi bağını; 2 Her biri bin gümüş öderdi ürünü için.

12 Benim bağım kendi emrimde, 2 Bin gümüş senin olsun, ey Süleyman, 2 İki yüz gümüş de ürününe bakan kiracıların.

13 Ey sen, bahçelerde oturan kadın, 2 Arkadaşlar kulak veriyor sesine, 2 Bana da duyur onu.

14 Koş, sevgilim, 2 Mis kokulu dağların üzerinde bir ceylan gibi, 2 Geyik yavrusu gibi ol!

1 Oh that you were my brother, who took milk from my mother's breasts! When I came to you in the street, I would give you kisses; yes, I would not be looked down on.

2 I would take you by the hand into my mother's house, and she would be my teacher. I would give you drink of spiced wine, drink of the pomegranate.

3 His left hand would be under my head, and his right hand about me.

4 I say to you, O daughters of Jerusalem, do not let love be moved till it is ready.

5 Who is this, who comes up from the waste places, resting on her loved one? It was I who made you awake under the apple-tree, where your mother gave you birth; there she was in pain at your birth.

6 Put me as a sign on your heart, as a sign on your arm; love is strong as death, and wrath bitter as the underworld: its coals are coals of fire; violent are its flames.

7 Much water may not put out love, or the deep waters overcome it: if a man would give all the substance of his house for love, it would be judged a price not great enough.

8 We have a young sister, and she has no breasts; what are we to do for our sister in the day when she is given to a man?

9 If she is a wall, we will make on her a strong base of silver; and if she is a door, we will let her be shut up with cedar-wood.

10 I am a wall, and my breasts are like towers; then was I in his eyes as one to whom good chance had come.

11 Solomon had a vine-garden at Baal-hamon; he let out the vine-garden to keepers; every one had to give a thousand bits of silver for its fruit.

12 My vine-garden, which is mine, is before me: you, O Solomon, will have the thousand, and those who keep the fruit of them two hundred.

13 You who have your resting-place in the gardens, the friends give ear to your voice; make me give ear to it.

14 Come quickly, my loved one, and be like a roe on the mountains of spice.