1 ‹‹Eğer geri dönersen, ey İsrail, 2 Eğer bana geri dönersen›› diyor RAB, 2 ‹‹İğrenç putlarını gözümün önünden uzaklaştırır, 2 Bir daha yoldan sapmazsan;
2 ‹RABbin varlığı hakkı için› diyerek 2 Sadakatle, adaletle, doğrulukla ant içersen, 2 Uluslar Onun aracılığıyla kutsanacak, 2 Onunla övünecekler.››
3 RAB Yahuda ve Yeruşalim halkına şöyle diyor: 2 ‹‹İşletilmemiş toprağınızı sürün, 2 Dikenler arasına ekmeyin.
4 Ey sizler, Yahuda halkı ve Yeruşalimde yaşayanlar, 2 Kendinizi RABbe adayın, 2 Bunu engelleyen her şeyi yüreğinizden uzaklaştırın. 2 Yoksa yaptığınız kötülüklerden ötürü 2 Öfkem ateş gibi yağacak, 2 Her şeyi yiyip bitirecek 2 Ve söndüren olmayacak.›› yüreğinizden uzaklaştırın››: İbranice ‹‹Kendinizi de yüreğinizi de RAB için sünnet edin››.
5 ‹‹Yahudada duyurun, 2 Yeruşalimde ilan edin, 2 ‹Ülkede boru çalın!› deyin, 2 ‹Toplanın› diye haykırın, 2 ‹Surlu kentlere kaçalım!›
6 Siyona giden yolu gösteren 2 Bir işaret koyun! 2 Güvenliğiniz için kaçın! 2 Durmayın! 2 Üzerinize kuzeyden felaket, 2 Büyük yıkım getirmek üzereyim.››
7 Aslan ininden çıktı, 2 Ulusları yok eden yola koyuldu. 2 Ülkenizi viran etmek için 2 Yerinden ayrıldı. 2 Kentleriniz yerle bir edilecek, 2 İçlerinde yaşayan kalmayacak.
8 Onun için çula sarının, 2 Dövünüp haykırın, 2 Çünkü RABbin kızgın öfkesi üzerimizden kalkmadı.
9 ‹‹O gün›› diyor RAB, 2 ‹‹Kral da önderler de yılacak, 2 Kâhinler şaşkına dönecek, 2 Peygamberler donakalacak.››
10 O zaman, ‹‹Ah, Egemen RAB›› dedim, ‹‹ ‹Esenlikte olacaksınız› diyerek bu halkı da Yeruşalimi de tam anlamıyla aldattın. Çünkü kılıç boğazımıza dayandı.››
11 O zaman bu halka ve Yeruşalime, ‹‹Çöldeki çıplak tepelerden halkıma doğru sıcak bir rüzgar esiyor, ama harman savurmak ya da ayırmak için değil›› denecek,
12 ‹‹Benden gelen bu rüzgar çok daha güçlü olacak. Şimdi bu halka yargılarımı bildiriyorum.››
13 İşte düşman bulut gibi ilerliyor; 2 Savaş arabaları kasırga sanki, 2 Atları kartallardan daha çevik. 2 Vay başımıza! Mahvolduk!
14 Ey Yeruşalim, yüreğini kötülükten arındır ki, 2 Kurtulasın. 2 Ne zamana dek yüreğinde kötü düşünceler barındıracaksın?
15 Dandan bir ses bildiriyor, 2 Efrayim dağlarından kötü haber duyuruyor!
16 ‹‹Uluslara duyurun, 2 Yeruşalime bildirin: 2 ‹Uzak bir ülkeden gelen ordu çevresini kuşatacak, 2 Yahuda kentlerine karşı 2 Savaş naraları atacaklar.
17 Bir tarlayı koruyanlar gibi 2 Kuşatacaklar Yeruşalimi. 2 Çünkü Yeruşalim bana başkaldırdı› ›› diyor RAB.
18 ‹‹Kendi davranışların, kendi yaptıkların 2 Başına gelmesine neden oldu bunların. 2 Cezan bu. 2 Ne acı! 2 Nasıl da yüreğine işliyor!››
19 Ah, içim, içim! 2 Acıdan kıvranıyorum. 2 Ah, yüreğim, yüreğim çarpıyor. 2 Sessiz duramıyorum! 2 Çünkü boru sesini, savaş naralarını işittim!
20 Felaket felaketi izliyor, 2 Bütün ülke viran oldu. 2 Bir anda çadırlarım, 2 Perdelerim yok oldu.
21 Ne zamana dek düşman sancağını görmek, 2 Boru sesini duymak zorunda kalacağım?
22 ‹‹Halkım akılsızdır, 2 Beni tanımıyor. 2 Aptal çocuklardır, 2 Akılları yok. 2 Kötülük etmeyi iyi bilir, 2 İyilik etmeyi bilmezler›› diyor RAB.
23 Ben Yeremya yere baktım, şekilsizdi, boştu, 2 Göğe baktım, ışık yoktu.
24 Dağlara baktım, titriyorlardı, 2 Bütün tepeler sarsılıyordu.
25 Baktım, insan yoktu, 2 Gökte uçan bütün kuşlar kaçmıştı.
26 Baktım, verimli toprak çöle dönmüş, 2 Bütün kentler yıkılmıştı. 2 Bütün bunlar RABbin yüzünden, 2 Onun kızgın öfkesi yüzünden olmuştu.
27 RAB diyor ki, 2 ‹‹Bütün ülke viran olacak, 2 Ama onu büsbütün yok etmeyeceğim.
28 Bu yüzden yeryüzü yasa gömülecek, 2 Gök kararacak; 2 Çünkü ben söyledim, ben tasarladım. 2 Fikrimi değiştirmeyecek, 2 Verdiğim karardan dönmeyeceğim.››
29 Her kentin halkı, 2 Atlılarla okçuların gürültüsünden kaçıyor. 2 Kimi çalılıklara giriyor, 2 Kimi kayalıklara tırmanıyor. 2 Bütün kentler terk edildi, 2 Oralarda kimse yaşamıyor.
30 Ey sen, viran olmuş kent, 2 Kırmızı giysiler giymekle, 2 Altın süsler bezenmekle, 2 Gözüne sürme çekmekle ne elde edeceksin? 2 Kendini böyle güzelleştirmen boşuna. 2 Oynaşların seni küçümsüyor, 2 Canını almak istiyorlar.
31 Sancı çeken kadının haykırışını, 2 İlk çocuğunu doğuran kadının çektiği acıyı, 2 Ellerini uzatmış, soluğu kesilmiş Siyon kızının, 2 ‹‹Eyvah! Katillerin karşısında bayılıyorum›› 2 Diye haykırdığını işitir gibi oldum.
1 ,,Israele, de te vei întoarce, dacă te vei întoarce la Mine, zice Domnul, dacă vei scoate urîciunile tale dinaintea Mea, nu vei mai rătăci.
2 Dacă vei jura: ,Viu este Domnul!` cu adevăr, cu neprihănire şi cu dreptate, atunci neamurile vor fi binecuvîntate în El, şi se vor făli cu El
3 ,,Căci aşa vorbeşte Domnul către oamenii din Iuda şi din Ierusalim: ,Desţeleniţi-vă un ogor nou, şi nu sămănaţi între spini!
4 Tăiaţi-vă împrejur pentru Domnul, tăiaţi-vă împrejur inimile, oamenii lui Iuda şi locuitori ai Ierusalimului, ca nu cumva să izbucnească mînia Mea ca un foc, şi să se aprindă, fără să se poată stinge, din pricina răutăţii faptelor voastre!``
5 ,,Daţi de ştire în Iuda, vestiţi la Ierusalim, şi spuneţi: ,Sunaţi din trîmbiţă în ţară!` ,Strigaţi în gura mare, şi ziceţi: ,Strîngeţi-vă şi haidem în cetăţile întărite!``
6 ,,Înălţaţi un steag spre Sion, fugiţi şi nu vă opriţi! Căci dela miazănoapte aduc nenorocirea şi un mare prăpăd.
7 Leul se aruncă din tufarul său, nimicitorul neamurilor a pornit, şi -a părăsit locul, ca să-ţi pustiiască ţara, să-ţi dărîme cetăţile, şi nimeni să nu mai locuiască în ele.
8 De aceea, acoperiţi-vă cu saci, plîngeţi şi gemeţi; căci mînia aprinsă a Domnului nu se abate dela noi.
9 ,,În ziua aceea, zice Domnul, împăratul şi căpeteniile îşi vor pierde inima, preoţii vor rămînea încremeniţi, şi proorocii uimiţi.
10 ,,Eu am zis: ,Ah! Doamne, Dumnezeule! Ai înşelat în adevăr pe poporul acesta şi Ierusalimul, cînd ai zis: ,Veţi avea pace!` Şi totuş sabia le ameninţă viaţa.
11 În vremea aceea, se va zice poporului acestuia şi Ierusalimului: ,Un vînt arzător suflă din locurile înalte ale pustiei pe drumul fiicei poporului Meu, nu ca să vînture nici ca să cureţe grîul.
12 Ci un vînt năpraznic vine de acolo pînă la Mine! Acum le voi rosti hotărîrea!`
13 ,Iată, nimicitorul înaintează ca norii; carăle lui sînt ca un vîrtej, caii lui sînt mai uşori decît vulturii.` ,Vai de noi, căci sîntem prăpădiţi!` -
14 ,Curăţeşte-ţi inima de rău, Ierusalime, ca să fii mîntuit! Pînă cînd vei păstra gînduri nelegiuite în inima ta?`
15 ,Căci un glas care porneşte dela Dan şi vesteşte nenorocirea, o vesteşte dela muntele lui Efraim.
16 ,Spuneţi lucrul acesta neamurilor, faceţi -l cunoscut Ierusalimului. ,Vin nişte împresurători dintr'o ţară depărtată, şi strigă împotriva cetăţilor lui Iuda.
17 Ca cei ce păzesc un ogor, ei înconjoară Ierusalimul, căci s'a răzvrătit împotriva Mea, zice Domnul.` -
18 ,Acesta este rodul căilor şi faptelor tale, este vina răutăţii tale, dacă este aşa de amar, şi te pătrunde pînă la inimă.`
19 ,Măruntaiele mele! Măruntaiele mele! Cum mă doare înlăuntrul inimii mele! Îmi bate inima, nu pot să tac! Căci auzi, suflete, sunetul trîmbiţei, şi strigătul de război.
20 Se vesteşte dărîmare peste dărîmare, căci toată ţara este pustiită; colibele îmi sînt pustiite deodată, şi corturile într'o clipă!
21 Pînă cînd voi vedea steagul fîlfăind şi voi auzi sunetul trîmbiţei?`` -
22 ,,Căci poporul Meu este nebun, nu Mă cunoaşte; sînt nişte copii fără minte şi lipsiţi de pricepere; sînt meşteri să facă răul, dar nu ştiu să facă binele.`` -
23 ,,Mă uit la pămînt, şi iată că este pustiu şi gol; mă uit la ceruri, şi lumina lor a pierit!
24 Mă uit la munţi, şi iată că sînt zguduiţi; şi toate dealurile se clatină!
25 Mă uit, şi iată că nu este niciun om; şi toate păsările cerurilor au fugit!
26 Mă uit, şi iată, Carmelul este un pustiu; şi toate cetăţile sale sînt nimicite înaintea Domnului, şi înaintea mîniei Lui aprinse!``
27 ,,Căci aşa vorbeşte Domnul: ,Toată ţara va fi pustiită; dar nu o voi nimici de tot.
28 Din pricina aceasta, ţara este în jale, şi cerurile sus sînt întunecate; căci Eu am zis, am hotărît lucrul acesta, şi nu-Mi pare rău de el, nu Mă voi întoarce.` -
29 ,La vuietul călăreţilor şi arcaşilor, toate cetăţile fug; se ascund în păduri şi se suie pe stînci; toate cetăţile sînt părăsite, nu mai au locuitori.
30 Şi tu, pustiito, ce vei face? Te vei îmbrăca în cîrmîz, te vei împodobi cu podoabe de aur, îţi vei sulimeni ochii; dar degeaba te vei înfrumuseţa: ibovnici tăi te dispreţuiesc, şi vor să-ţi ia viaţa.
31 Căci Eu aud nişte ţipete ca ale unei femei în chinurile naşterii, ţipete de durere ca la cea dintîi facere. Este glasul fiicei Sionului, care suspină şi întinde mîinile, zicînd: ,Nenorocita de mine! Mor din pricina ucigaşilor!``