1 Yusuf kendini babasının üzerine attı, ağlayarak onu öptü.

2 Babasının cesedini mumyalamaları için özel hekimlerine buyruk verdi. Hekimler İsraili mumyaladılar.

3 Bu iş kırk gün sürdü. Mumyalama için bu süre gerekliydi. Mısırlılar İsrail için yetmiş gün yas tuttu.

4 Yas günleri geçince, Yusuf firavunun ev halkına, ‹‹Eğer benden hoşnut kaldınızsa, lütfen firavunla konuşun›› dedi,

5 ‹‹Babam bana ant içirdi: ‹Ölmek üzereyim. Beni Kenan ülkesinde kendim için kazdırdığım mezara gömeceksin› dedi. Şimdi lütfen firavuna bildirin, izin versin gideyim, babamı gömüp geleyim.››

6 Firavun, ‹‹Git, babanı göm, andını yerine getir›› dedi.

7 Böylece Yusuf babasını gömmeye gitti. Firavunun bütün görevlileri, sarayın ve Mısırın ileri gelenleri ona eşlik etti.

8 Yusufun bütün ailesi, kardeşleri, babasının ev halkı da onunla birlikteydi. Yalnız çocukları, davarlarla sığırları Goşende bıraktılar.

9 Arabalarla atlılar da onları izledi. Büyük bir alay oluşturdular.

10 Şeria Irmağının doğusunda Atat Harmanına varınca, yüksek sesle, acı acı ağıt yaktılar. Yusuf babası için yedi gün yas tuttu.

11 O bölgede yaşayan Kenanlılar, Atat Harmanındaki yası görünce, ‹‹Mısırlılar ne kadar hüzünlü yas tutuyor!›› dediler. Bu yüzden, Şeria Irmağının doğusundaki bu yere Avel-Misrayim adı verildi. ‹‹Mısırlıların çayırı›› anlamına gelir.

12 Yakupun oğulları, babalarının vermiş olduğu buyruğu tam tamına yerine getirdiler.

13 Onu Kenan ülkesine götürüp Mamre yakınlarında Makpela Tarlasındaki mağaraya gömdüler. O mağarayı mezar yapmak üzere tarlayla birlikte Hititli Efrondan İbrahim satın almıştı.

14 Yusuf babasını gömdükten sonra, kendisi, kardeşleri ve onunla birlikte babasını gömmeye gelenlerin hepsi Mısıra döndüler.

15 Babalarının ölümünden sonra Yusufun kardeşleri, ‹‹Belki Yusuf bize kin besliyordur›› dediler, ‹‹Ya ona yaptığımız kötülüğe karşılık bizden öç almaya kalkarsa?››

16 Böylece Yusufa haber gönderdiler: ‹‹Babamız ölmeden önce Yusufa şöyle deyin diye buyurmuştu: ‹Kardeşlerin sana kötülük yaptılar, lütfen onların suçunu, günahını bağışla.› Ne olur şimdi günahımızı bağışla. Biz babanın Tanrısının kullarıyız.›› Yusuf bu haberi alınca ağladı.

18 Bunun üzerine kardeşleri gidip onun önünde yere kapanarak, ‹‹Senin köleniz›› dediler.

19 Yusuf, ‹‹Korkmayın›› dedi, ‹‹Ben Tanrı mıyım?

20 Siz bana kötülük düşündünüz, ama Tanrı bugün olduğu gibi birçok halkın yaşamını korumak için o kötülüğü iyiliğe çevirdi.

21 Korkmanıza gerek yok, size de çocuklarınıza da bakacağım.›› Yüreklerine dokunacak güzel sözlerle onlara güven verdi.

22 Yusufla babasının ev halkı Mısıra yerleştiler. Yusuf yüz on yıl yaşadı.

23 Efrayimin üç göbek çocuklarını gördü. Manaşşenin oğlu Makirin çocukları onun elinde doğdu.

24 Yusuf yakınlarına, ‹‹Ben ölmek üzereyim›› dedi, ‹‹Ama Tanrı kesinlikle size yardım edecek; sizi İbrahime, İshaka, Yakupa ant içerek söz verdiği topraklara götürecek.››

25 Sonra onlara ant içirerek, ‹‹Tanrı kesinlikle size yardım edecek›› dedi, ‹‹O zaman kemiklerimi buradan götürürsünüz.››

26 Yusuf yüz on yaşında öldü. Onu mumyalayıp Mısır'da bir tabuta koydular.

1 约瑟伏在他父亲的脸上, 为他哀哭, 与他亲嘴。

2 约瑟吩咐臣仆中作医生的, 用香料包殓了他的父亲。他们就用香料包殓了以色列。

3 这事足足费了四十天, 因为用香料包殓尸体是需要这样长的时间。埃及人为他哀哭了七十天。

4 为他哀哭的日子过了, 约瑟就对法老家里的人说: "我若在你们面前得蒙喜悦, 请你们代我禀告法老说:

5 ‘我父亲曾经叫我起誓, 说: "看哪, 我快要死了; 你要把我埋葬在迦南地, 在我为自己所掘的坟墓里。"现在求你让我上去, 埋葬我的父亲, 之后我必定回来。’"

6 法老说: "你可以上去, 照着你父亲叫你起的誓, 把他埋葬。"

7 于是, 约瑟上去埋葬他的父亲。与他一同上去的, 有法老所有的臣仆, 法老家中的长老, 和埃及地所有的长老,

8 还有约瑟的全家, 他的兄弟们和他父亲的家人; 他们把孩子和牛羊留在歌珊地。

9 又有车辆和马兵与他一同上去, 成了一大队行列。

10 他们到了约旦河东岸的亚达禾场, 就在那里大大地哀悼痛哭。约瑟为他父亲举哀七天。

11 住在那地的迦南人看见了亚达禾场的哀悼, 就说: "这是埃及人一场非常伤痛的哀悼。"因此, 在约旦河东岸的那地方名叫亚伯.麦西。

12 雅各的众子就照着父亲嘱咐他们的去作,

13 把雅各运到迦南地, 葬在麦比拉田间的洞里。那地方在幔利的前面, 是亚伯拉罕向赫人以弗仑买下来作坟地的。

14 约瑟埋葬了他父亲以后, 就和他的众兄弟, 以及所有与他一同上去埋葬他父亲的人都回埃及去了。

15 约瑟的哥哥们看见父亲死了, 就说: "或者约瑟仍然会怀恨我们, 要报复我们从前向他所作的一切恶事。"

16 他们就打发人到约瑟那里, 说: "你父亲未死以前曾经嘱咐说:

17 ‘你们要对约瑟这样说: 从前你的哥哥们恶待你, 求你饶恕他们的过犯和罪恶。现在求你饶恕你父亲 神之仆人的过犯。’"约瑟听见这话就哭了。

18 他的哥哥们也亲自来了, 俯伏在他面前, 说: "看哪, 我们是你的奴仆。"

19 约瑟对他们说: "你们不要害怕, 我怎能代替 神呢?

20 从前你们有意要害我, 但 神有美好的意思在其中, 为要成就今日的光景, 使许多人的性命得以保全。

21 现在你们不要害怕, 我必供养你们和你们的孩子。"于是约瑟用仁慈的话安慰他们。

22 约瑟和他父亲的家人, 都住在埃及。约瑟活了一百一十岁。

23 约瑟见到以法莲的第三代子孙; 玛拿西的儿子玛吉的众子, 也归在约瑟的膝下。

24 约瑟对他的兄弟们说: "我快要死了, 但 神必定眷顾你们, 领你们从这地上到他起誓应许给亚伯拉罕、以撒、雅各之地去。"

25 约瑟又叫以色列的子孙起誓, 说: " 神必定眷顾你们, 那时你们要把我的骸骨从这里带上去应许之地。"

26 约瑟死了, 享寿一百一十岁。人用香料把他包殓了, 放在棺材里, 停在埃及。