1 RABbin gazap değneği altında acı çeken adam benim.

2 Beni güttü, 2 Işıkta değil karanlıkta yürüttü.

3 Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.

4 Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.

5 Beni kuşattı, 2 Acı ve zahmetle sardı çevremi.

6 Çoktan ölmüş ölüler gibi 2 Beni karanlıkta yaşattı.

7 Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum, 2 Zincirimi ağırlaştırdı.

8 Feryat edip yardım isteyince de 2 Duama set çekiyor.

9 Yontma taşlarla yollarımı kesti, 2 Dolaştırdı yollarımı.

10 Benim için O pusuya yatmış bir ayı, 2 Gizlenmiş bir aslandır.

11 Yollarımı saptırdı, paraladı, 2 Mahvetti beni.

12 Yayını gerdi, okunu savurmak için 2 Beni nişangah olarak dikti.

13 Oklarını böbreklerime sapladı.

14 Halkımın önünde gülünç düştüm, 2 Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.

15 Beni acıya doyurdu, 2 Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.

16 Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı, 2 Kül içinde diz çöktürdü bana.

17 Esenlik yüzü görmedi canım, 2 Mutluluğu unuttum.

18 Bu yüzden diyorum ki, 2 ‹‹Dermanım tükendi, 2 RABden umudum kesildi.››

19 Acımı, başıboşluğumu, 2 Pelinotuyla ödü anımsa!

20 Hâlâ onları düşünmekte 2 Ve sıkılmaktayım.

21 Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:

22 RABbin sevgisi hiç tükenmez, 2 Merhameti asla son bulmaz; sayesinde yok olmadık.››

23 Her sabah tazelenir onlar, 2 Sadakatin büyüktür.

24 ‹‹Benim payıma düşen RABdir›› diyor canım, 2 ‹‹Bu yüzden Ona umut bağlıyorum.››

25 RAB kendisini bekleyenler, 2 Onu arayan canlar için iyidir.

26 RABbin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.

27 İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.

28 RAB insana boyunduruk takınca, 2 İnsan tek başına oturup susmalı;

29 Umudunu kesmeden yere kapanmalı,

30 Kendisine vurana yanağını dönüp 2 Utanca doymalı;

31 Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.

32 Dert verse de, 2 Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;

33 Çünkü isteyerek acı çektirmez, 2 İnsanları üzmez.

34 Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,

35 Yüceler Yücesinin huzurunda insan hakkını saptırmayı,

36 Davasında insana haksızlık etmeyi 2 Rab doğru görmez.

37 Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?

38 İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesinin ağzından çıkmıyor mu?

39 İnsan, yaşayan insan 2 Niçin günahlarının cezasından yakınır?

40 Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim, 2 Yine RABbe dönelim.

41 Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrıya açalım:

42 ‹‹Biz karşı çıkıp başkaldırdık, 2 Sen bağışlamadın.

43 Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın, 2 Acımadan öldürdün.

44 Dualar sana erişmesin diye 2 Bulutları örtündün.

45 Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.

46 Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.

47 Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.››

48 Kırılan halkım yüzünden 2 Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.

49 Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,

50 RAB göklerden bakıp görünceye dek.

51 Kentimdeki kızların halini gördükçe 2 Yüreğim sızlıyor.

52 Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.

53 Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, 2 Üzerime taş attılar.

54 Sular başımdan aştı, ‹‹Tükendim›› dedim.

55 Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;

56 Sesimi, ‹‹Ahıma, çağrıma kulağını kapama!›› dediğimi duydun.

57 Seni çağırınca yaklaşıp, ‹‹Korkma!›› dedin.

58 Davamı sen savundun, ya Rab, 2 Canımı kurtardın.

59 Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB, 2 Davamı sen gör.

60 Benden nasıl öç aldıklarını, 2 Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.

61 Aşağılamalarını, ya RAB, 2 Çevirdikleri bütün dolapları, 2 Bana saldıranların dediklerini, 2 Gün boyu söylendiklerini duydun.

63 Oturup kalkışlarına bak, 2 Alay konusu oldum türkülerine.

64 Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.

65 İnat etmelerini sağla, 2 Lanetin üzerlerinden eksilmesin.

66 Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.

1 我是在耶和华忿怒的杖下受过苦的人。

2 他领我, 使我行在黑暗中, 不行在光明里。

3 他真是终日不停地反手攻击我。

4 他使我的肌肤衰残, 折断我的骨头。

5 他筑垒围困我, 使毒害和艰难环绕我。

6 他使我住在黑暗之处, 好像死了许久的人一样。

7 他筑墙围住我, 使我不能逃出去; 他又加重我的钢链。

8 甚至我哀求呼救的时候, 他也掩耳不听我的祷告。

9 他用砍凿好的石头堵塞我的道路, 他使我的路径曲折。

10 他像熊埋伏着, 又像狮子在藏匿的地方, 等候攻击我。

11 他把我拖离大路, 把我撕碎, 弃我于荒野。

12 他拉开了他的弓, 立我作箭靶子。

13 他把他箭囊中的箭, 射进我的肺腑。

14 我成了众民讥笑的对象, 他们终日以我为歌嘲讽我。

15 他使我饱尝苦菜, 饱享苦堇。

16 他用沙石使我的牙齿破碎, 把我践踏在灰尘中。

17 你使我失去了平安, 我已忘记了福乐是什么。

18 所以我说: "我的力量已消失了, 我从耶和华所得的盼望也没有了。"

19 回忆起我的困苦飘流, 就像是苦堇和毒草。

20 每逢我的心想起往事, 我的心就消沉。

21 但我的心一想起下面这件事, 我就有指望。

22 耶和华的慈爱永不断绝, 他的怜悯永不止息。

23 每天早晨都是新的; 你的信实多么广大!

24 我心里说: "耶和华是我的业分, 所以, 我必仰望他。"

25 耶和华善待等候他的和心里寻求他的人。

26 安静等候耶和华的救恩, 是多么的美好!

27 人在幼年时就负轭, 是多么的美好!

28 他要无言独坐, 因为这是耶和华加在他身上的。

29 他要把自己的口埋于尘土中, 或者还有盼望。

30 他要让人打他的脸颊, 要饱受凌辱。

31 主必不会永远丢弃人。

32 他虽然使人忧愁, 却必照着他丰盛的慈爱施怜悯。

33 因为他心里本不是要人受困苦, 或是要世人愁苦。

34 人把地上所有被囚的, 都践踏在脚下,

35 或在至高者面前, 屈枉正直,

36 或在诉讼的事上颠倒是非, 主不都看见吗?

37 除非主命定, 谁能说成, 就成了呢?

38 或祸或福, 不都是出于至高者的口吗?

39 人活在世上, 因自己的罪受惩罚, 为什么发怨言呢?

40 我们要检讨和省察自己的行为, 然后归向耶和华。

41 我们要向天上的 神, 诚心举手祷告:

42 "我们犯罪悖逆, 你并不赦免。

43 你被怒气笼罩着, 你追赶我们, 杀戮我们, 毫不顾惜。

44 你用密云把自己遮蔽起来, 以致我们的祷告不能达到你那里。

45 你使我们在万族中, 成了渣滓和废物。

46 我们所有的仇敌, 都张开口攻击我们。

47 我们遭遇的, 只是恐惧、陷阱、毁坏和灭亡。"

48 我的眼泪像江河流下, 都因我的人民的灭亡。

49 我的眼泪涌流不停, 总不止息,

50 直到耶和华垂顾, 从天上关注。

51 因眼见我城中众民的遭遇, 我的心很痛苦。

52 那些无故与我为敌的人追捕我, 像追捕雀鸟一样。

53 他们把我投在坑中要结束我的性命, 又把石头拋在我身上;

54 水淹过我的头, 我说: "我要死了! "

55 耶和华啊, 我从坑的最深处呼求你的名,

56 你曾经垂听我的声音, 现在求你不要掩耳不听我求救的呼声。

57 我每逢呼求你的时候, 你就靠近我, 说: "不要惧怕! "

58 主啊! 你为我的案件申辩, 赎回了我的性命。

59 耶和华啊, 你看见了我的冤屈, 求你为我主持公道。

60 你已看见了他们种种的仇恨, 以及所有害我的阴谋。

61 耶和华啊! 你已听见了他们的辱骂, 以及所有害我的计谋;

62 你也听见了那些起来攻击我的人嘴里的话, 以及他们终日要攻击我的企图。

63 你看, 他们或坐下或起来, 我都成了他们歌唱嘲笑的对象。

64 耶和华啊! 求你按着他们手所作的, 报应他们!

65 求你使他们的心顽梗, 愿你的咒诅临到他们。

66 求你在烈怒中追赶他们, 从耶和华管治的普天之下除灭他们。