1 |iPeygamber Habakkukun Duası - Şigyonotfç |iMakamında|r

2 Ya RAB, ününü duydum ve yaptıklarının karşısında ürperdim. 2 Günümüzde de aynı şeyleri yap, ya RAB, 2 Şimdi herkes bilsin neler yapabildiğini. 2 Öfkeliyken merhametini anımsa! biçimi olduğu sanılıyor.

3 Tanrı Temandan, 2 Kutsal Tanrı Paran Dağından geldi. |iSela 2 Görkemi kapladı gökleri, 2 Ona sunulan övgüler dünyayı doldurdu. sanılıyor.

4 Güneş gibi parıldıyor, 2 Elleri ışık saçıyor. 2 Gücünün gizi ellerinde.

5 Yayılıyor salgın hastalıklar önüsıra, 2 Ardısıra da ölümcül hastalıklar.

6 Duruşuyla dünyayı sarstı, 2 Titretti ulusları bakışıyla, 2 Yaşlı dağlar darmadağın oldu, 2 Dünya kurulalı beri var olan tepeler Ona baş eğdi. 2 Tanrının yolları değişmezdir.

7 Kuşan çadırlarını çaresizlik içinde gördüm, 2 Midyan konutları korkudan titriyordu.

8 Ya RAB, nehirlere mi öfkelendin? 2 Gazabın ırmaklara mı? 2 Yoksa denize mi kızdın da, 2 Atlarına, yenilmez savaş arabalarına bindin?

9 Gerdin yayını, 2 Okların içtiğin antlardır. |iSela 2 Yeryüzünü akarsularla yardın.

10 Sarsıldı dağlar seni görünce, 2 Seller her yanı süpürüp geçti. 2 Engin denizler gürledi, dalgalar yükseldi.

11 Uçuşan oklarının pırıltısından, 2 Parlayan mızrağının ışıltısından, 2 Yerlerinde durakaldı güneş ve ay.

12 Gazap içinde ilerledin yeryüzünde, 2 Ulusları öfkeyle çiğneyip ezdin.

13 Kendi halkını, seçtiğin ulusu kurtarmaya geldin. 2 Kötü soyun başını ezdin, 2 Soydun onu tepeden tırnağa. |iSela

14 Başını kendi mızrağıyla deldin. 2 Askerleri fırtına gibi gelmişti bizi dağıtmaya, 2 Saklanan düşkünleri yok etmiş gibi seviniyorlardı.

15 Sense atlarınla çiğneyip geçtin büyük denizleri, 2 Sularını köpürterek...

16 Sesini duyunca yüreğim hopladı, 2 Seğirdi dudaklarım, 2 Kemiklerim eridi sanki, 2 Çözüldü dizlerimin bağı. 2 Ama bize saldıran halkın felakete uğrayacağı günü 2 Sabırla bekleyeceğim.

17 Tomurcuklanmasa incir ağaçları, 2 Asmalar üzüm vermese, 2 Boşa gitse de zeytine verilen emek, 2 Tarlalar ürün vermese de, 2 Boşalsa da davar ağılları, 2 Sığır kalmasa da ahırlarda,

18 Ben yine RAB sayesinde sevineceğim, 2 Kurtuluşumun Tanrısı sayesinde sevinçten coşacağım.

19 Egemen RAB gücümdür benim. 2 Ayaklarıma geyik ayağının çevikliğini verir. 2 Aşırtır beni yükseklerden. |iMüzik şefi için: Telli sazlar eşliğinde söylenecek.|r

1 Preĝo de la profeto Ĥabakuk laŭ maniero de psalmoj.

2 Ho Eternulo, mi aŭdis la sciigon pri Vi, kaj mi ektimis. Ho Eternulo, vivigu Vian faritaĵon en la mezo de la jaroj, Montru en la mezo de la jaroj, Ke eĉ en kolero Vi memoras pri kompato.

3 Dio venas de Teman, La Sanktulo de la monto Paran. Sela. Lia majesto kovras la ĉielon, Kaj Lia gloro plenigas la teron.

4 Lia brilo estas kiel hela lumo, Radioj iras el Lia mano, Kaj tie estas kaŝita Lia potenco.

5 Antaŭ Li iras pesto, Kaj fajro sekvas Liajn piedojn.

6 Li stariĝis, kaj ekmezuris la teron; Li ekrigardis, kaj tremigis la naciojn; Dissaltis eternaj montoj, Kliniĝis eternaj montetoj, Kiam Li ekpaŝis kiel en la tempo antikva.

7 En mizera stato mi vidis la tendojn de Kuŝan; Skuiĝis la tapiŝoj de la lando Midjan.

8 Ĉu kontraŭ riveroj koleris la Eternulo? Ĉu kontraŭ la riveroj Vi ekflamiĝis, Aŭ ĉu kontraŭ la maro estis Via indigno, Ke Vi ekrajdis sur Viaj ĉevaloj, Ekveturis sur Viaj venkaj ĉaroj?

9 Vi eltiris Vian pafarkon, Konforme al ĵura promeso, kiun Vi donis al la triboj. Sela. Per riveroj Vi dividis la teron.

10 Ektremis la montoj, kiam ili Vin vidis; La fluo de la akvo pasis, La abismo ekbruis, La altaĵo levis siajn manojn.

11 La suno kaj la luno haltis sur sia loko; Kun brilo iras Viaj sagoj, Kun fulmo Viaj lancoj.

12 Kun kolero Vi paŝas sur la tero, Kun indigno Vi piedpremas naciojn.

13 Vi elpaŝis, por helpi al Via popolo, Por helpi al Via sanktoleito. Vi frakasas la supron de la domo de malpiulo, Nudigas la fundamenton ĝis la kolo. Sela.

14 Vi trapikis per liaj lancoj la kapojn de liaj taĉmentestroj, Kiam ili sin ĵetis ventege, por dispeli min kun ĝojo, Kvazaŭ englutante mizerulon kaŝe.

15 Vi paŝis kun Viaj ĉevaloj tra la maro, Tra la ŝlimo de granda akvo.

16 Mi aŭdis, kaj mia interno ekskuiĝis; Pro la bruo ektremis miaj lipoj, Putro venis en miajn ostojn, kaj la loko sub mi ekŝanceliĝis; Dume mi devas esti trankvila en la tago de malfeliĉo, Kiam sur mian popolon iras ĝia atakanto.

17 Kiam la figarbo ne floros, La vinberbranĉoj ne donos fruktojn, La olivarbo rifuzos sian laboron, La plugokampoj ne donos manĝaĵon, La ŝafoj estos forkaptitaj el la ŝafejo, Kaj en la staloj ne troviĝos bovoj:

18 Eĉ tiam mi ĝojos pri la Eternulo, Mi estos gaja pri la Dio de mia savo.

19 La Eternulo, la Sinjoro, estas mia forto; Li faras miajn piedojn kiel ĉe cervo, Kaj venigas min sur miajn altaĵojn. Al Li, la Venkanto, iru miaj kantoj.