1 Saldırı altındasın, ey Ninova, surlarını koru, 2 Yolu gözle, belini doğrult, topla bütün gücünü.

2 Çünkü RAB Yakupun soyunu 2 İsrailin eski görkemine kavuşturacak; Düşmanları onları perişan edip asmalarını harap etmiş olsa bile.

3 Askerlerinin kalkanları kıpkızıl, 2 Yiğitler allar kuşanmış. Savaş arabalarının demirleri hazırlık günü nasıl da parıldıyor! 2 Çam mızraklar sallanıyor havada.

4 Sokaklardan fırtına gibi geçiyor savaş arabaları, 2 Meydanlardan koşuşuyorlar her yöne, Şimşek gibi seğirtiyorlar. 2 Görünüşleri meşalelerden farksız.

5 Ninova Kralı topluyor seçkin askerlerini, 2 Ama sendeliyorlar yolda. Saldıranlar kent surlarına doğru seğirtiyor, 2 Siperler kuruluyor.

6 Irmakların kapıları açıldı 2 Ve yerle bir oldu saray.

7 Tanrının dediği oldu, soyup götürdüler kenti. 2 Güvercinler gibi inliyor kadın köleler, Göğüslerini döverek.

8 Kaçıp gidiyor Ninova halkı, 2 Boşalan bir havuzun suyu gibi, ‹‹Durun, durun!›› diye bağırıyorlar, 2 Ama geri dönüp bakan yok.

9 Yağmalayın altınını, gümüşünü, 2 Yok servetinin sonu. Her tür değerli eşyayla dolup taşıyor.

10 Yıkıldı, yerle bir oldu, viraneye döndü Ninova. 2 Eriyor yürekler, Bükülüyor dizler, titriyor bedenler, 2 Herkesin beti benzi soluyor.

11 Aslanların inine, 2 Yavru aslanların beslendiği yere ne oldu? Aslanla dişisinin ve yavrularının korkusuzca gezindiği yere ne oldu?

12 Aslan, yavrularına yetecek kadarını avladı, 2 Dişileri için avını boğazladı. Mağarasını avladıklarıyla, 2 İnini kurbanlarıyla doldurdu.

13 Her Şeye Egemen RAB, ‹‹Sana karşıyım›› diyor, 2 ‹‹Yakacağım savaş arabalarını, Dumanları tütecek. 2 Genç aslanlarını kılıç yiyip tüketecek. Yeryüzünde av bırakmayacağım sana 2 Ulaklarının sesi işitilmeyecek artık.››

1 Disĵetanto iras kontraŭ vin; fortikigu viajn fortikaĵojn, gardu la vojon, armu viajn lumbojn, fortigu vin kiel eble plej potence.

2 Ĉar la Eternulo restarigos la majeston de Jakob, kiel ankaŭ la majeston de Izrael; ĉar la ruinigantoj ilin ruinigis kaj ekstermis iliajn vinberbranĉojn.

3 La ŝildo de liaj herooj estas ruĝigita; liaj militistoj estas kiel en purpuro; kiel fajro brilas la ĉaroj en la tago de lia armiĝo; la lancoj ŝanceliĝas.

4 Sur la stratoj rapide ruliĝas la ĉaroj, bruas sur la placoj; ili aspektas kiel torĉoj, brilas kiel fulmoj.

5 Li vokas siajn fortulojn, sed ili falpuŝiĝos dum sia irado; ili rapidas al la murego kaj preparas defendon.

6 La pordegoj ĉe la akvo malfermiĝos, kaj la palaco cedos.

7 Decidita estas ĝia kapto kaj forkonduko, kaj ĝiaj sklavinoj ĝemos kiel kolomboj kaj batos sian bruston.

8 Nineve estas de ĉiam kiel baseno da akvo; sed nun ĝi forkuras:Haltu, haltu! sed neniu revenas.

9 Disrabu arĝenton, disrabu oron; senfinaj estas la trezoroj, estas multege da diversaj valoraĵoj.

10 Prirabita kaj plene ruinigita ĝi estos; la koro svenas, la genuoj tremas; ĉies lumboj senfortiĝis, kaj ĉies vizaĝoj nigriĝis.

11 Kie nun estas la loĝejo de la leonoj, kaj tiu paŝtejo de leonidoj, kie iradis leono, leonino, kaj leonidoj, kaj neniu ilin timigis?

12 La leono disŝiradis sufiĉon por siaj idoj, sufokadis por siaj leoninoj, plenigadis siajn kavernojn per kaptaĵo kaj siajn nestegojn per disŝiritaĵo.

13 Jen Mi iras kontraŭ vin, diras la Eternulo Cebaot, kaj Mi forbruligos en fumo viajn ĉarojn, kaj glavo ekstermos viajn leonidojn; Mi ĉesigos sur la tero vian disŝiradon, kaj oni ne plu aŭdos la voĉon de viaj sendatoj.