1 RAB, Davutu bütün düşmanlarının ve Saulun elinden kurtardığı gün Davut RABbe şu ezgiyi okudu.

2 Şöyle dedi: ‹‹RAB benim kayam, sığınağım, kurtarıcımdır,

3 Tanrım, kayamdır, Ona sığınırım, 2 Kalkanım, güçlü kurtarıcım, 2 Korunağım, sığınacak yerimdir. 2 Kurtarıcım, zorbalıktan beni sen kurtarırsın!

4 Övgüye değer RABbe seslenir, 2 Kurtulurum düşmanlarımdan.

5 Çünkü ölüm dalgaları beni kuşattı, 2 Yıkım selleri bastı,

6 Ölüler diyarının bağları sardı, 2 Ölüm tuzakları çıktı karşıma.

7 Sıkıntı içinde RABbe yakardım, 2 Tanrıma seslendim. 2 Tapınağından sesimi duydu, 2 Haykırışım kulaklarına ulaştı.

8 O zaman yeryüzü sarsılıp sallandı, 2 Titreyip sarsıldı göklerin temelleri, 2 Çünkü RAB öfkelenmişti.

9 Burnundan duman yükseldi, 2 Ağzından kavurucu ateş 2 Ve korlar fışkırdı.

10 Kara buluta basarak 2 Gökleri yarıp indi.

11 Bir Keruva binip uçtu, 2 Rüzgarın kanatları üstünde belirdi.

12 Karanlığı örtündü, 2 Kara bulutları kendine çardak yaptı.

13 Varlığının parıltısından 2 Korlar savruluyordu.

14 RAB göklerden gürledi, 2 Duyurdu sesini Yüceler Yücesi.

15 Savurup oklarını düşmanlarını dağıttı, 2 Şimşek çaktırarak onları şaşkına çevirdi.

16 RABbin azarlamasından, 2 Burnundan çıkan güçlü soluktan, 2 Denizin dibi göründü, 2 Yeryüzünün temelleri açığa çıktı.

17 RAB yukarıdan elini uzatıp tuttu, 2 Çıkardı beni derin sulardan.

18 Beni zorlu düşmanımdan, 2 Benden nefret edenlerden kurtardı, 2 Çünkü onlar benden daha güçlüydü.

19 Felaket günümde karşıma dikildiler, 2 Ama RAB bana destek oldu.

20 Beni huzura kavuşturdu, 2 Kurtardı, çünkü benden hoşnut kaldı.

21 RAB doğruluğumun karşılığını verdi, 2 Beni temiz ellerime göre ödüllendirdi.

22 Çünkü RABbin yolunda yürüdüm, 2 Tanrımdan uzaklaşarak kötülük yapmadım.

23 Onun bütün ilkelerini göz önünde tuttum, 2 Kurallarından ayrılmadım.

24 Onun önünde kusursuzdum, 2 Suç işlemekten sakındım.

25 Bu yüzden RAB beni doğruluğuma 2 Ve gözünde pak yaşayışıma göre ödüllendirdi.

26 Sadık kuluna sadakat gösterir, 2 Kusursuz olana kusursuz davranırsın.

27 Pak olanla pak olur, 2 Eğriye eğri davranırsın.

28 Alçakgönüllüleri kurtarır, 2 Gururluları gözler, gururunu kırarsın.

29 Ya RAB, ışığım sensin! 2 Karanlığımı aydınlatırsın.

30 Desteğinle akıncılara saldırır, 2 Seninle surları aşarım, Tanrım.

31 Tanrının yolu kusursuzdur, 2 RABbin sözü arıdır. 2 O kendisine sığınan herkesin kalkanıdır.

32 Var mı RABden başka tanrı? 2 Tanrımızdan başka kaya var mı?

33 Sığınağım Tanrıdır, 2 Yolumu doğru kılan Odur.

34 Ayaklar verdi bana, geyiklerinki gibi, 2 Doruklarda tutar beni.

35 Bana savaşmayı öğretti, 2 Kollarımla tunç bir yayı gereyim diye.

36 Bana zafer kalkanını bağışlarsın, 2 Alçakgönüllülüğün beni yüceltir.

37 Bastığım yerleri genişletirsin, 2 Burkulmaz bileklerim.

38 Düşmanlarımı kovalayıp yok ettim, 2 Hepsi yok olmadan geri dönmedim.

39 Onları ezip yok ettim, kalkamaz oldular, 2 Ayaklarımın altına serildiler.

40 Savaş için beni güçle donattın, 2 Bana başkaldıranları önümde yere serdin.

41 Düşmanlarımı kaçmak zorunda bıraktın, 2 Benden nefret edenleri yok ettim.

42 Feryat ettiler, ama kurtaran çıkmadı; 2 RABbi çağırdılar, ama O yanıt vermedi.

43 Yerin tozu gibi onları ezdim, 2 Sokak çamuru gibi ayağımın altında çiğnedim.

44 Halkımın çekişmelerinden beni kurtardın, 2 Uluslara önder olarak beni korudun, 2 Tanımadığım halklar bana kulluk ediyor.

45 Yabancılar bana boyun eğiyor, 2 Duyar duymaz sözümü dinliyorlar.

46 Yabancıların betleri benizleri attı, 2 Titreyerek çıkıyorlar kalelerinden. metin ‹‹Silah kuşanarak››.

47 RAB yaşıyor! Kayama övgüler olsun! 2 Yücelsin kurtarıcım, Kayam Tanrım!

48 Odur öcümü alan, 2 Halkları bana bağımlı kılan.

49 Düşmanlarımdan kurtarır, 2 Başkaldıranlardan üstün kılar beni, 2 Zorbaların elinden alır.

50 Bunun için uluslar arasında sana şükredeceğim, ya RAB, 2 Adını ilahilerle öveceğim.

51 RAB kralını büyük zaferlere ulaştırır, 2 Meshettiği krala, Davut'a ve soyuna 2 Sonsuza dek sevgi gösterir.››

1 E DAVIDE proferì al Signore le parole di questo cantico, al giorno che il Signore l’ebbe riscosso dalla mano di tutti i suoi nemici, e dalla mano di Saulle;

2 e disse: Il Signore è la mia rocca, e la mia fortezza, e il mio liberatore;

3 Egli è l’Iddio della mia rupe, io spererò in lui; Egli è il mio scudo, e il corno della mia salute; Il mio alto ricetto, il mio rifugio; Il mio Salvatore, che mi salva di violenza.

4 Io invocai il Signore, al quale appartiene ogni lode, E fui salvato da’ miei nemici.

5 Perciocchè onde di morte mi aveano intorniato, Torrenti di scellerati mi aveano spaventato.

6 Legami di sepolcro, mi aveano circondato, Lacci di morte mi aveano incontrato.

7 Mentre io era distretto, io invocai il Signore, E gridai all’Iddio mio; Ed egli udì la mia voce dal suo Tempio, E il mio grido pervenne a’ suoi orecchi.

8 Allora la terra fu smossa, e tremò; I fondamenti de’ cieli furono crollati e scossi; Perciocchè egli era acceso nell’ira.

9 Fumo gli saliva per le nari, E fuoco consumante per la bocca; Da lui procedevano brace accese.

10 Ed egli abbassò i cieli, e discese, Avendo una caligine sotto a’ suoi piedi.

11 E cavalcava sopra Cherubini, e volava, Ed appariva sopra le ale del vento.

12 Ed avea poste d’intorno a sè, per tabernacoli, tenebre, Viluppi d’acque, e nubi dell’aria,

13 Dallo splendore che scoppiava davanti a lui, Procedevano brace accese.

14 Il Signore tonò dal cielo, E l’Altissimo mandò fuori la sua voce;

15 Ed avventò saette, e disperse coloro; Folgore, e li mise in rotta.

16 E, per lo sgridare del Signore, E per lo soffiar dell’alito delle sue nari, I canali del mare furon veduti, I fondamenti del mondo furono scoperti.

17 Egli da alto distese la mano, Mi prese, mi trasse fuori di grandi acque.

18 Egli mi riscosse dal mio potente nemico, Da quelli che mi odiavano; perciocchè erano più forti di me.

19 Essi mi erano venuti incontro al giorno della mia calamità; Ma il Signore fu il mio sostegno.

20 E mi trasse fuori in luogo largo; Egli mi liberò; perciocchè egli mi gradisce.

21 Il Signore mi ha fatta la retribuzione secondo la mia giustizia; Egli mi ha renduto secondo la purità delle mie mani.

22 Perciocchè io ho osservate le vie del Signore, E non mi sono empiamente rivolto dall’Iddio mio.

23 Perciocchè io ho tenute davanti agli occhi tutte le sue leggi, E non mi son rivolto da’ suoi statuti.

24 E sono stato intiero inverso lui, E mi son guardato dalla mia iniquità.

25 E il Signore mi ha fatta la retribuzione secondo la mia giustizia, Secondo la purità che io ho guardata davanti agli occhi suoi.

26 Tu ti mostri pietoso inverso il pio, Intiero inverso l’uomo intiero.

27 Puro inverso il puro, E ritroso inverso il perverso;

28 E salvi la gente afflitta, E bassi gli occhi in su gli altieri.

29 Perciocchè tu sei la mia lampana, o Signore; E il Signore allumina le mie tenebre.

30 Perciocchè per te io rompo tutta una schiera; Per l’Iddio mio io salgo sopra il muro.

31 La via di Dio è intiera; La parola del Signore è purgata col fuoco; Egli è scudo a tutti coloro che sperano in lui.

32 Perciocchè, chi è Dio, fuor che il Signore? E chi è Rocca, fuor che l’Iddio nostro?

33 Iddio è la mia forza; e il mio valore; Ed ha renduta spedita e appianata la mia via.

34 Egli rende i miei piedi simili a quelli delle cerve, E mi fa star ritto in su i miei alti luoghi.

35 Egli ammaestra le mie mani alla battaglia, E con le mie braccia un arco di rame è spezzato.

36 Tu mi hai ancora dato lo scudo della tua salvezza, E la tua benignità mi ha accresciuto.

37 Tu hai allargati i miei passi sotto me, E le mie calcagna non son vacillate.

38 Io ho perseguiti i miei nemici, e li ho sterminati; E non me ne son tornato indietro, finchè non li avessi distrutti.

39 Io li ho distrutti, e li ho trafitti, e non son potuti risorgere; E mi son caduti sotto a’ piedi.

40 E tu mi hai cinto di prodezza per la guerra; Tu hai abbassati sotto me quelli che si levavano contro a me.

41 Ed hai fatte voltar le spalle a’ miei nemici, Ed a coloro che mi odiavano, davanti a me; Ed io li ho sterminati.

42 Essi riguardavano in qua ed in là, ma non vi fu chi li salvasse; Riguardarono al Signore, ma egli non rispose loro.

43 Ed io li ho stritolati minuto come polvere della terra; Io li ho calpestati, schiacciati, come il fango delle strade.

44 Tu mi hai ancora scampato dalle brighe del mio popolo; Tu mi hai guardato per esser capo di genti; Il popolo che io non conosceva, mi è divenuto servo.

45 Gli stranieri si sono infinti inverso me; Al solo udire degli orecchi, si son renduti ubbidienti a me.

46 Gli stranieri son divenuti fiacchi, Ed hanno tremato di paura fin dentro i lor ricetti chiusi.

47 Viva il Signore, e benedetta sia la mia Rocca; E sia esaltato Iddio, ch’è la Rocca della mia salvezza.

48 Iddio è quel che mi dà modo di far le mie vendette, E che abbassa i popoli sotto me.

49 Ed è quel che mi trae fuori da’ miei nemici; Tu mi levi ad alto d’infra coloro che mi assaltano, E mi riscuoti dagli uomini violenti.

50 Perciò, o Signore, io ti celebrerò fra le nazioni, E salmeggerò al tuo Nome;

51 Il quale rende magnifiche le vittorie del suo re, Ed usa benignità inverso Davide, suo Unto, E inverso la sua progenie, in sempiterno