1 RAB bana şöyle seslendi:

2 ‹‹İnsanoğlu, Sur önderine de ki, ‹Egemen RAB şöyle diyor: ‹‹ ‹Gurura kapılıp 2 Ben tanrıyım, 2 Denizlerin bağrında, 2 Tanrının tahtında oturuyorum dedin. 2 Kendini Tanrı sandın, 2 Oysa sen Tanrı değil, insansın.

3 İşte, Danieldenfş daha bilgesin, 2 Kimse senden bir giz saklayamaz.

4 Bilgeliğin, anlayışın sayesinde, 2 Kendine servet biriktirdin, 2 Hazinelerine altın, gümüş yığdın.

5 Ticaretteki üstün becerilerin sayesinde 2 Servetini çoğalttın, 2 Zenginliğin seni gurura sürükledi.

6 Bu yüzden Egemen RAB şöyle diyor: 2 Madem kendini Tanrı gibi bilge sandın,

7 Ben de yabancıları, en acımasız ulusları 2 Üzerine göndereceğim. 2 Bilgeliğinin güzelliğine kılıç çekecek, 2 Görkemini kirletecekler.

8 Seni ölüm çukuruna indirecekler, 2 Denizlerin bağrında korkunç bir ölümle öleceksin.

9 O zaman seni öldürenlerin önünde 2 Ben Tanrıyım diyecek misin? 2 Seni öldürenlerin elinde 2 Sen Tanrı değil, insansın.

10 Yabancıların elinde, 2 Sünnetsizin ölümüyle öleceksin. 2 Egemen RAB böyle diyor.› ››

11 RAB bana şöyle seslendi:

12 ‹‹İnsanoğlu, Sur Kralı için bir ağıt yak. Ona diyeceksin ki, ‹Egemen RAB şöyle diyor: ‹‹ ‹Kusursuzlukta örnek biriydin, 2 Bilgeliğin ve güzelliğin eksiksizdi.

13 Sen Tanrının bahçesi Adendeydin. 2 Yakut, topaz, aytaşı, 2 Sarı yakut, oniks, yeşim, 2 Laciverttaşı, firuze, zümrütle, çeşit çeşit değerli taşla bezenmiştin. 2 Kakma ve oyma işlerin hep altındandı. 2 Bunlar yaratıldığın gün hazırlanmışlardı.

14 Meshedilmiş, koruyucu bir Keruv olarak 2 Seni oraya yerleştirdim. 2 Tanrının kutsal dağındaydın, 2 Yanan taşlar arasında dolaştın.

15 Yaratıldığın günden 2 Sende kötülük bulunana dek 2 Yollarında kusursuzdun.

16 Ticaretinin bolluğundan 2 Zorbalıkla doldun 2 Ve günah işledin. 2 Bu yüzden kirli bir şey gibi 2 Seni Tanrının dağından attım, 2 Yanan taşların arasından kovdum, 2 Ey koruyucu Keruv.

17 Güzelliğinden ötürü 2 Gurura kapıldın, 2 Görkeminden ötürü 2 Bilgeliğini bozdun. 2 Böylece seni yere attım, 2 Kralların önünde seni yüzkarası yaptım.

18 İşlediğin pek çok günah 2 Ve ticaretteki hileciliğin yüzünden 2 Kutsal yerlerini kirlettin. 2 Seni yakıp yok edecek 2 Bir ateş çıkardım içinden, 2 Bütün seyredenlerin gözü önünde 2 Seni yeryüzünde küle çevirdim.

19 Seni tanıyan bütün uluslar sana şaştı, 2 Sonun korkunç oldu. 2 Bir daha var olmayacaksın.› ›› olduğundan bildiğimiz Peygamber Daniel olmayabilir.

20 RAB bana şöyle seslendi:

21 ‹‹İnsanoğlu, yüzünü Saydaya çevir, ona karşı peygamberlik et.

22 Diyeceksin ki, ‹Egemen RAB şöyle diyor: ‹‹ ‹İşte sana karşıyım, ey Sayda, 2 Senin içinde yüceleceğim. 2 Onları cezalandırınca, 2 Kutsallığımı onlara gösterince, 2 Benim RAB olduğumu anlayacaklar.

23 Üzerine salgın hastalık gönderecek, 2 Sokaklarında kan akıtacağım. 2 Kentin içinde, her yanında 2 Kılıçla yaralananlar düşüp ölecekler. 2 O zaman benim RAB olduğumu anlayacaklar.› ››

24 ‹‹ ‹İsrail halkını küçümseyen 2 Çevre uluslardan hiçbiri 2 Bir daha İsrail için batan bir çalı, 2 Acıtan bir diken olmayacak. 2 O zaman benim RAB olduğumu anlayacaklar.

25 ‹‹ ‹Egemen RAB şöyle diyor: İsrail halkını aralarına dağılmış oldukları uluslardan topladığım, ulusların gözü önünde kutsallığımı gösterdiğim zaman kulum Yakupa verdiğim kendi ülkelerine yerleşecekler.

26 Orada güvenlik içinde yaşayacak, evler yapacak, bağlar dikecekler. Onları küçümseyen bütün çevre ulusları cezalandırdığımda güvenlik içinde yaşayacaklar. O zaman benim Tanrıları RAB olduğumu anlayacaklar.› ››

1 La parola del Signore mi fu ancora indirizzata, dicendo:

2 Figliuol d’uomo, di’ al principe di Tiro: Così ha detto il Signore Iddio: Perciocchè il tuo cuore si è innalzato, e tu hai detto: Io son Dio, io seggo nel seggio di Dio, nel cuor del mare, e pur tu sei uomo, e non Dio; ed hai fatto il cuor tuo simile al cuor di Dio;

3 ecco, tu sei più savio che Daniele; niun segreto ti è nascosto;

4 tu hai acquistate gran facoltà per la tua sapienza, e per lo tuo intendimento; ed hai adunato oro ed argento ne’ tuoi tesori.

5 Per la grandezza della tua sapienza, con la tua mercatanzia, tu hai accresciute le tue facoltà; e il cuor tuo si è innalzato per le tue facoltà.

6 Perciò, così ha detto il Signore Iddio: Perciocchè tu hai fatto il cuor tuo simile al cuor di Dio;

7 perciò, ecco, io fo venir sopra te degli stranieri, i più fieri d’infra le nazioni; ed essi sguaineranno le loro spade contro alla bellezza della tua sapienza, e contamineranno il tuo splendore;

8 ti faranno scender nella fossa, e tu morrai delle morti degli uccisi, nel cuor del mare.

9 Dirai tu pure: Io son Dio, dinanzi a colui che ti ucciderà? ma tu sarai pur uomo, e non Dio, nella mano di colui che ti ferirà a morte.

10 Tu morrai delle morti degl’incirconcisi, per man di stranieri; perciocchè io ho parlato, dice il Signore Iddio

11 La parola del Signore mi fu ancora indirizzata, dicendo:

12 Figliuol d’uomo, prendi a far lamento sopra il re di Tiro, e digli: Così ha detto il Signore Iddio: Tu eri al sommo, pieno di sapienza e perfetto in bellezza.

13 Tu eri in Eden, giardin di Dio; tu eri coperto di pietre preziose, di rubini, di topazi, di diamanti, di grisoliti, di pietre onichine, di diaspri, di zaffiri, di smeraldi, e di carbonchi, e di oro; l’arte de’ tuoi tamburi, e de’ tuoi flauti era appo te; quella fu ordinata nel giorno che tu fosti creato.

14 Tu eri un cherubino unto, protettore; ed io ti avea stabilito; tu eri nel monte santo di Dio, tu camminavi in mezzo alle pietre di fuoco.

15 Tu sei stato compiuto nelle tue faccende, dal giorno che tu fosti creato, finchè si è trovata iniquità in te.

16 Nella moltitudine del tuo traffico, il didentro di te è stato ripieno di violenza, e tu hai peccato; perciò, io altresì ti ho scacciato, come profano, dal monte di Dio; e ti ho distrutto, o cherubino protettore, di mezzo alle pietre di fuoco.

17 Il tuo cuore si è innalzato per la tua bellezza; tu hai corrotta la tua sapienza per lo tuo splendore; io ti ho gettato a terra, io ti ho esposto alla vista dei re, acciocchè ti riguardino.

18 Tu hai profanati i tuoi santuari, per la moltitudine della tua iniquità, nella dislealtà della tua mercatanzia; laonde io ho fatto uscir del mezzo di te un fuoco, il quale ti ha divorato; e ti ho ridotto in cenere sopra la terra, nel cospetto di tutti quei che ti veggono.

19 Tutti coloro, d’infra i popoli, che ti conoscono, sono stati attoniti di te; tu non sei più altro che spaventi; giammai in eterno tu non sarai più

20 La parola del Signore mi fu ancora indirizzata, dicendo:

21 Figliuolo d’uomo, volgi la tua faccia verso Sidon, e profetizza contro ad essa,

22 e di’: Così ha detto il Signore Iddio: Eccomi contro a te, Sidon, e sarò glorificato in mezzo di te; e si conoscerà che io sono il Signore, quando avrò eseguiti i miei giudicii contro ad essa, e sarò stato santificato in essa.

23 E manderò in lei la pestilenza, e il sangue nelle sue strade; e gli uccisi caderanno in mezzo di essa, per la spada, che sarà sopra lei d’ogn’intorno; e si conoscerà che io sono il Signore.

24 Ed essa non sarà più alla casa d’Israele uno stecco pungente, nè una spina dolorosa, più che tutti gli altri lor vicini, che li rubano; e si conoscerà che io sono il Signore Iddio.

25 Così ha detto il Signore Iddio: Quando io avrò raccolti que’ della casa d’Israele, d’infra i popoli fra i quali saranno stati dispersi io sarò santificato in loro nel cospetto delle genti, ed essi abiteranno nel lor paese, che io ho dato a Giacobbe, mio servo.

26 Ed abiteranno in esso in sicurtà, ed edificheranno case, e pianteranno vigne, ed abiteranno sicuramente, dopo che io avrò eseguiti i miei giudicii sopra tutti quelli che li hanno rubati d’ogn’intorno; e conosceranno che io sono il Signore Iddio loro