1 Peygamber Habakkuka bir görümde verilen bildiridir.

2 Ya RAB, ne zamana dek seni yardıma çağıracağım, 2 Beni duymuyor musun? 2 ‹‹Zorbalık var›› diye haykırıyorum sana, 2 Ama kurtarmıyorsun!

3 Bunca kötülüğü bana neden gösteriyorsun, 2 Nasıl hoş görürsün bunca haksızlığı? 2 Nereye baksam şiddet ve zorbalık var. 2 Kavgaların, çekişmelerin sonu gelmiyor.

4 Bu yüzden yasa işlemez oldu, 2 Bir türlü yerini bulmuyor hak. 2 Kötüler doğruları kıskaca almış 2 Ve böylece adalet saptırılıyor.

5 ‹‹Bakın öbür uluslara, 2 Gördüklerinize büsbütün şaşacaksınız. 2 Sizin gününüzde öyle işler yapacağım ki, 2 Anlatsalar inanmayacaksınız.

6 Başkalarına ait toprakları ele geçirmek için 2 Dünyanın dört yanına yürüyen o acımasız ve saldırgan ulusu, 2 Kildanileri güçlendireceğim.

7 Dehşetli ve korkunçturlar, 2 Gururlu ve başlarına buyrukturlar.

8 Parstan çeviktir atları, 2 Aç kurttan daha azgın. 2 Atlıları yeri deşerek geliyor uzaklardan, 2 Avına saldıran kartal gibi uçuyorlar,

9 Yağmalamak için geliyor hepsi. 2 Orduları çöl rüzgarı gibi ilerliyor 2 Ve kum gibi tutsak topluyorlar.

10 Küçümsüyorlar kralları, 2 Yöneticilerle alay ediyorlar. 2 Dudak büküyorlar bütün surlu kentlere, 2 Önlerine toprak yığıp onları ele geçiriyorlar.

11 Rüzgar gibi geçip gidiyorlar. 2 Bu suçlu adamların ilahları kendi güçleridir.››

12 Ya RAB, kutsal Tanrım, 2 Öncesizlikten beri var olan sen değil misin? 2 Sen ölmeyeceksin. 2 Ya RAB, bizi yargılamak için Kildanileri mi seçtin? 2 Ey sığınağımız, onlara mı verdin cezalandırma yetkisini? ölmeyeceğiz››.

13 Kötüye bakamayacak kadar saftır gözlerin. 2 Haksızlığı hoş göremezsin. 2 Öyleyse nasıl hoş görürsün 2 Bu hain adamları? 2 Doğrular kötülere yem olurken 2 Neden susuyorsun?

14 İnsanları denizdeki balıklara, 2 Yöneticiden yoksun sürüngenlere çevirdin.

15 Kildaniler onları oltayla, ağla, 2 Serpme ağla tutar gibi tutuyor 2 Ve sevinç çığlıkları atıyorlar.

16 Kurban kesiyorlar ağlarına bu yüzden. 2 Kendilerine lezzetli ve bol yiyecek sağlayan ağları için buhur yakıyorlar.

17 Ağlarını durmadan boşaltmaya, 2 Ulusları acımasızca öldürmeye devam edecekler mi?

1 Il carico che il profeta Abacuc vide.

2 INFINO a quando, o Signore, griderò io, e tu non mi esaudirai? infino a quando sclamerò a te: Violenza! e tu non salverai?

3 Perchè mi fai tu veder l’iniquità, e mi fai spettatore della perversità? e perchè vi è davanti a me rapina, e violenza? e vi è chi muove lite, e contesa?

4 Perciò, la legge è indebolita, e il giudicio non esce giammai fuori; perciocchè l’empio intornia il giusto; perciò esce il giudicio tutto storto

5 Vedete fra le genti, e riguardate, e maravigliatevi, e siate stupefatti; perciocchè io fo un’opera a’ dì vostri, la quale voi non crederete, quando sarà raccontata.

6 Perciocchè ecco, io fo muovere i Caldei, quell’aspra e furiosa nazione, che cammina per tutta la larghezza della terra, per impodestarsi di stanze che non son sue.

7 Ella è fiera, e spaventevole; la sua ragione, e la sua altezza procede da lei stessa.

8 E i suoi cavalli saran più leggieri che pardi, e più rapaci che lupi in sul vespro; e i suoi cavalieri si spanderanno; e, venendo di lontano, voleranno, a guisa d’aquila che si affretta al pasto.

9 Ella verrà tutta per rapire; lo scontro delle lor facce sarà come un vento orientale; ed ella accoglierà prigioni a guisa di rena.

10 E si farà beffe dei re, ed i principi le saranno in derisione; si riderà d’ogni fortezza, e farà de’ terrati, e la prenderà.

11 Ma allora il vento si muterà, ed essa trapasserà, e sarà distrutta. Questa sarà la forza che le sarà data dal suo dio

12 Non sei tu ab eterno, o Signore Iddio mio, Santo mio? noi non morremo. O Signore, tu l’hai posta per far giudicio; e tu, o Rocca, l’hai fondata per castigare.

13 Tu hai gli occhi troppo puri per vedere il male, e non puoi riguardare l’iniquità; perchè dunque riguardi i disleali? perchè taci, mentre l’empio tranghiottisce colui che è più giusto di lui?

14 E perchè hai renduti gli uomini simili a’ pesci del mare, a’ rettili che non hanno signore?

15 Egli li ha tutti tratti fuori con l’amo, egli li ha accolti nel suo giacchio, e li ha radunati nella sua rete: Perciò, egli si rallegra, e trionfa.

16 Perciò, sacrifica al suo giacchio, e fa profumo alla sua rete; perciocchè per essi la sua parte è grassa, e la sua vivanda opima.

17 Voterà egli perciò il suo giacchio, e non resterà egli giammai di uccider le genti del continuo?