1 Yatarken fesat ve kötülük tasarlayanların vay haline! 2 Ortalık ağarınca tasarladıklarını yaparlar. 2 Çünkü güçleri buna yeter.
2 Göz diktikleri tarlaları zorla alır, evlere el koyarlar. 2 Birini evinden, bir başkasını mirasından ederler.
3 Bu nedenle RAB bu halka şöyle diyor: 2 ‹‹Bakın, size öyle bir bela hazırlıyorum ki, 2 Bundan yakanızı kurtaramayacaksınız. 2 Öyle amansız bir zaman gelecek ki, 2 Başınız dik yürüyemeyeceksiniz.
4 O gün sizinle alay edecekler. 2 Sizin için şu acıklı ezgiyi söyleyecekler: 2 ‹Büsbütün mahvolduk! 2 RAB halkımızın varını yoğunu başkalarına bölüştürüyor, 2 Topraklarımızı hainlere dağıtıyor.› ››
5 Bu nedenle, ülkeyi kurayla bölüştürme zamanı gelince 2 RABbin topluluğunda sizden kimse bulunmayacak.
6 İnsanlar, ‹‹Peygamberlik etmeyin›› diyorlar, 2 ‹‹Bu konularda peygamberlik etmemeli. 2 Utandırılmayacağız.››
7 Ey Yakupoğulları, böyle konuşulur mu? 2 ‹‹RABbin sabrı mı tükendi acaba? 2 O böyle şeyler yapar mı? 2 Benim sözlerim doğru yolda yürüyenin yararına değil mi?›› diyor RAB,
8 ‹‹Daha dün halkım düşman gibi ayaklandı. 2 Savaştan dönenlerin, kaygısızca önünüzden geçenlerin sırtından 2 Güzel giysilerini sıyırıp alırsınız.
9 Halkımın kadınlarını rahat evlerinden kovar, 2 Çocuklarını yüce huzurumdan yoksun bırakırsınız.
10 Kalkıp gidin, dinlenme yeriniz değil burası! 2 Murdarlığınız yüzünden bu yer korkunç biçimde yıkılacak.
11 Yalancı, aldatıcı biri gelip, 2 ‹Size şarap ve içkiden söz edeyim› dese, 2 Bu halk onu peygamber kabul edecek.››
12 ‹‹Ey Yakupoğulları, 2 Elbette hepinizi bir araya getireceğim. 2 İsrailin geride kalanlarını elbette toplayacağım. 2 Ağıldaki davar gibi, 2 Otlaktaki sürü gibi bir araya getireceğim sizleri. 2 Topraklarınız insanlarla dolacak.››
13 Tanrı yolu açıp halkın önünden gidecek. 2 Kent kapılarını kırıp dışarı çıkacaklar. 2 Kralları olan RAB önlerinden gidecek.
1 Jaj azoknak, a kik hamisságot gondolnak és a kik ágyasházukban gonoszságot cselekesznek, [és] végrehajtják azt, mihelyt megvirrad, mert hatalmuk van hozzá.
2 Megkívánják a mezõket és elrabolják, és a házakat és elszedik; és nyomorgatják a gazdát, és az õ házanépét az embert és az õ örökségét!
3 Annakokáért ezt mondja az Úr: Ímé, én [is] gonoszt gondolok e nemzetség ellen, melybõl ki nem vonhatjátok a ti nyakatokat és nem jártok kevélyen, mivel gonosz idõ lészen az!
4 Azon a napon példabeszéd támad rólatok, és siralmat sírnak, mondván: Oda van! elpusztultunk! Népem örökségét felcserélte! Miként rabolja el tõlem; hûtelennek osztja ki mezeinket!
5 Azért nem lesz néked, a ki mérõzsinórt vessen sors szerint az Úrnak gyülekezetében.
6 Ne prófétáljatok! prófétálnak õk. [Ha ]nem prófétálnak ezeknek, nem múlik el a gyalázat!
7 Oh te, ki Jákób házának mondatol! hát türelmetlen-é az Úrnak lelke, avagy ezek-é az õ cselekedetei? Nem javára válnak-é az én cselekedeteim annak, a ki igazán jár?
8 A minap mint egy ellenség támadt fel az én népem; a köntösrõl a palástot letépik a gyanútlanul járókról, a háborútól idegenkedõkrõl.
9 Népem asszonyait kiûzitek boldogságuk házából; kisdedeiktõl örökre elveszitek az én dicsõségemet.
10 Keljetek fel és menjetek ki, mert ez nem a nyugalomnak helye; a tisztátalanság miatt, a mely elveszít, és pedig borzasztó veszedelemmel!
11 Ha valamely szélházi és csalárd így hazudoznék: Prédikálok néked borról és részegítõ italról, az volna e népnek prófétája.
12 Mindenestõl egybegyûjtelek téged, Jákób! Összetakarítom Izráel maradékát. Összegyûjtöm õket, mint a boczrai juhokat, mint a nyájat az õ karámja közé; hemzsegnek majd az ember-sokaság miatt.
13 Elõttök megy fel az [út]törõ; kitörnek és átmennek a kapun és kivonulnak, és elõttök megy a királyuk, és élükön az Úr!